برگزیت، خاری در چشم لندن

مانا اسکویی*‪-‬ با گذشت چند سال از رفراندومی که به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا انجامید و با وجود مذاکرات فشرده‌ای که میان طرفین توافق درباره چگونگی اجرای آن‌ و در شرایطی که بیش از چند ماه تا تاریخ تعیین شده نمانده، دورنمای روشنی نسبت به اجرای برگزیت وجود ندارد تا جایی که دیروز دو وزیر کابینه ترزا می، اتحادیه اروپا را تهدید کردند که در صورت عدم انعطاف در بستن پرونده جدایی، لندن به طور یکجانبه‌ برگزیت را اجرا خواهد کرد؛ هشداری که بدون تردید نه‌تنها در صورت تحقق که از هم‌اینک سایه سنگین خود را بر روابط سرد لندن- اتحادیه اروپا می‌اندازد.
رسیدن به توافق منصفانه و به تعبیر حقوقدانان مرضی‌‌الطرفین با توجه به بی‌نتیجه بودن مذاکرات طولانی از یک‌سو و اختلافات سیاسی و حزبی در لندن از سوی دیگر، اگر ناشدنی نباشد، بسیار دشوار خواهد بود.
در این راستا اتحادیه اروپا‌ بر‌خلاف موارد و مسائلی همچون مهاجرت بر سر چگونگی اجرای برگزیت، تقریبا هم‌صدا هستند، ضمن اینکه مرز مشترک ایرلند شمالی با جمهوری ایرلند به عنوان عضو اتحادیه اروپا، راه را بر توافق احتمالی می‌بندد چراکه نه اتحادیه اروپا و نه لندن هیچ‌کدام نمی‌توانند در این مورد کوتاه بیایند.
بر عکس، اما در فضای سیاسی بریتانیا، اختلاف نظر زیاد بر سر سرنوشت برگزیت زیاد است تا جایی که دیروز بوریس جانسون که خود در زمان رفراندوم، طرفدار سرسخت خروج بود و سپس در مسند وزیر خارجه دولت ترزا می همین رویه را ادامه داد، اینک می‌گوید در صورت رسیدن به نخست‌وزیری، درخواست می‌کند تاریخ خروج تعویض و تمدید شود.


از سوی دیگر کوربین لیدر حزب کارگر که او نیز در مورد برگزیت همواره به نعل و به میخ می‌زد، اینک مقابل اصرار اکثریت اعضای حزب مبنی بر تجدیدنظر در برگزیت، او نیز به یک سیاستمدار عملگرا بدل شده و با توجه به ضعف و چندگانگی حزب محافظه‌کار به صف منتقدان سیاست‌های برگزیتی ترزا می پیوسته و در عین حال دنبال برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی نیز هست، چراکه می‌داند هیچ‌گاه در سال‌های اخیر به اندازه امروز، شرایط برای پیروزی حزب کارگر فراهم نبوده است. اینک برگزیت برخلاف پیش‌بینی‌های اولیه که اتحادیه اروپا را بازنده رفراندوم می‌دانستند، به سد بزرگی مقابل دولت محافظه‌کار بدل شده تا جایی که روزبه‌روز به تعداد مخالفان و رقبای ترزا می در حزب محافظه‌‌کار اضافه می‌شود، ضمن اینکه حزب حاکم کنونی، حتی با سقوط ترزا می از چنان محبوبیت و اتحادی برخوردار نیست که در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام بتواند به پیروزی امیدوار باشد.
مشکلات برگزیت لندن هنگامی بیشتر خود را نشان می‌دهد که نه‌تنها در حزب محافظه‌کار، حتی در حزب کارگر نیز شخصیت سیاسی واجد شرایط در یک کلام کاریزماتیکی دیده نمی‌شود که بتواند مردم را نسبت به آینده خوش‌بین سازد تا جایی که بسیاری بر این باورند که جرمی کوربین اگر به عنوان لیدر حزب کارگر بر مسند نخست‌وزیری بنشیند، او هم فاقد جاذبه یک سیاستمدار با قدرت خواهد بود.
به عبارت دیگر‌ برگزیت که روزگاری قرار بود شرایط اقتصادی- اجتماعی بریتانیا را بهبود بخشد، اینک به عنوان ترمزی مقابل آینده این کشور خودنمایی می‌کند.
*تحلیلگر مسائل سیاست بین‌الملل
‏osk.ma@yahoo. com