بیمارستان‌های ایران پروانه فعالیت دائم ندارند!

سرویس جامعه جوان آنلاین: این را دکتر غلامرضا فنایی عضو هیئت مدیره بیمارستان عرفان نیایش می‌گوید. البته ظاهراً پروانه موقت از سوی وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی صادر می‌شود، اما تدارک مجوز‌های خاص مورد نیاز برای گرفتن پروانه دائم آنقدر زمانبر و خاص است که ظاهراً خود وزارت بهداشت هم از خیر موکول کردن آغاز فعالیت بیمارستان‌ها تا زمان صدور پروانه دائم گذشته و با پروانه بهره‌برداری موقت به بیمارستان‌ها اجازه کار می‌دهد.
سوژه این گزارش از نامه‌ای به مدیر کل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بهداشت برای اعطای گواهینامه تشویقی درجه یک آغاز شد. این نامه وضعیت پروانه بیمارستان‌های مشمول را مشخص کرده است. نکته قابل‌تأمل در این بین در دست اقدام بودن صدور پروانه بیمارستان عرفان نیایش به‌رغم سپری شدن دو سال از افتتاح آن است. تاریخ گزارش‌گیری از سامانه الکترونیکی صدور پروانه هم همین چند روز پیش یعنی ۲۲ خرداد ماه است. بیمارستان‌های دیگر ذکر شده در این فهرست تمدید پروانه‌شان در دست اقدام بود و یکی از بیمارستان‌هایی هم که صدور پروانه‌اش در دست اقدام است در حال حاضر فعالیتی ندارد. پس برای بررسی ابهام فعالیت بدون پروانه بیمارستان عرفان نیایش به سراغ دکتر فرهاد قائمی، رئیس این بیمارستان رفتم. وی در نخستین تماس با بیان اینکه سر کلاس است زمان دیگری را برای مصاحبه تعیین کرد، اما در زمان معین تماس‌های مکرر ما با ایشان به پاسخگویی منجر نشد و در نهایت رد تماس و خارج کردن تلفن از دسترس موجب شد به سراغ دکتر غلامرضا فنایی از اعضای هیئت مدیره این بیمارستان برویم.
پروانه موقت داریم
دکتر فنایی در پاسخ به سؤال «جوان» درباره وضعیت پروانه بهره برداری بیمارستان عرفان نیایش اینگونه پاسخ می‌دهد: «بیمارستان‌ها یک پروانه موقت دارند و تا زمانی که تشریفات اداری پروانه دائم بیمارستان‌ها طی شود با پروانه بهره‌برداری موقت کار می‌کنند. در حال حاضر وزارت بهداشت به هیچ بیمارستانی پروانه دائم بهره‌برداری نداده است و این تنها شامل بیمارستان عرفان نیایش نمی‌شود. سیستم جدید صدور پروانه یک سری مجوز‌های خاص از جا‌های مختلف می‌خواهد فقط بیمارستان‌های جدید این مشکل را ندارند و بیمارستان‌های قدیمی هم باید پروانه جدید بگیرند. همه کار‌های ما انجام شده و نقشه تأسیسات جدید از ما خواسته‌اند و دوباره به آن‌ها داده‌ایم و این آخرین مدرکی است که از ما خواسته‌اند و منتظر بررسی هستیم.» وی در پاسخ به این سؤال که اگر مشکلی در بیمارستان به وجود بیاید با وجود پروانه موقت به چالش دچار نمی‌شوید، می‌گوید‌: «بر اساس همان پروانه موقت ما داریم کارمان را می‌کنیم و چه پروانه دائم باشد و چه موقت هیچ فرقی نمی‌کند و پروانه موقت را هم دانشگاه صادر می‌کند. بیمارستان عرفان نیایش تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی ایران است.»‌


شما چه کاره مملکتید!
فنایی با بیان اینکه شما چه کاره مملکتید که می‌خواهید درباره پروانه بیمارستانی همچون عرفان نیایش پرس و جو کنید تصریح می‌کند‌: «مگر مملکت صاحب ندارد و وزارت بهداشت ندارد که شما می‌خواهید تعیین کنید بیمارستان ما پروانه دارد یا ندارد؟!»
وی با بیان افتخارات بیمارستان عرفان نیایش، یادآوری می‌کند که این بیمارستان را معاون رئیس‌جمهور افتتاح کرده و اجازه افتتاح آن را هم از وزارتخانه گرفته‌اند. این عضو هیئت مدیره بیمارستان عرفان نیایش می‌افزاید‌: «این بیمارستان مجوز درجه یک و مدال‌های بین‌المللی دارد که هیچ بیمارستانی در ایران ندارد بهتر است به سراغ بیمارستان‌هایی بروید که قتلگاه هستند!» گوشی تلفن را که می‌گذارم یاد بیمارستان رامتین ولنجک می‌افتم؛ بیمارستانی که سه سال پیش از سوی سازمان تعزیرات پلمب شد، چون داروخانه‌اش به وسیله یک لیسانس ادبیات اداره می‌شد و رادیولوژی‌اش هم در دست غیر پزشک بود. این بیمارستان با امکاناتی نظیر امدادهوایی، پرستار، سرپرستار و پزشک بیهوشی هم نداشت و از همه عجیب‌تر اینکه در نهایت سازمان تعزیرات آن را پلمب کرد نه وزارت بهداشت! مملکت وزارت بهداشت دارد، اما نظارت دارد یا خیر را نمی‌دانم!