ضربه کردن غول بدهی‌های فوتبال قاطعیت می‌خواهد

بدهی باشگاه‌ها دغدغه تازه‌ای برای فوتبال ایران نیست، کمتر فوتبالیستی را در لیگ ایران می‌توانید پیدا کنید که از باشگاهی طلبکار نباشد و همچنین کمتر باشگاهی وجود دارد که به بازیکنانش بدهی نداشته باشد. بحران‌های اقتصادی، کاهش بودجه و کمتر شدن تمایل اسپانسر‌های قدرتمند به سرمایه‌گذاری در فوتبال باشگاهی کشورمان سبب شده لیست بدهی باشگاه‌های دولتی فوتبال هر فصل که می‌گذرد طولانی‌تر شود. در چنین شرایطی دو روزی است که مدیران فدراسیون فوتبال در جلسه‌ای که با مدیران باشگاه‌ها برگزار می‌کنند، قصد دارند برای حل بحران بدهی‌های باشگاه‌ها چاره‌ای بیندیشند، بحرانی که البته کم هم دردسر برای تیم‌های ایرانی در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا نداشته است، به طوری که در سال‌های اخیر سه باشگاه ایرانی به دلیل بدهی و شکایت خارجی‌ها علاوه بر اینکه جریمه‌های سنگین و چندبرابری نسبت به رقم قرارداد اولیه را پرداخت کرده‌اند، چند فصل هم از نقل و انتقالات محروم شده‌اند. علاوه بر آن دیروز نبی که به تازگی دوباره به عنوان مدیرکل به فدراسیون فوتبال بازگشته در جلسه با مدیران باشگاه‌ها با آن‌ها اتمام‌حجت کرد که با افزایش بدهی‌ها و وصول نشدن مطالبات بازیکنان، تیم‌های ایرانی که بدهکار باشند از لیگ قهرمانان آسیا حذف می‌شوند.
هرچند که در سال‌های اخیر با حساب‌سازی‌هایی که صورت گرفته، تیم‌های ایرانی حاضر در آسیا از چنین مجازاتی به دلیل بدهی داشتن در امان مانده‌اند، اما جا زدن یک باشگاه بدهکار به عنوان یک باشگاه سودده که هیچ بدهی ندارد برای AFC تا یک زمانی جواب می‌دهد و حساس شدن کنفدراسیون فوتبال آسیا روی سندسازی و لاپوشانی بدهی‌های باشگاه‌های کشورمان می‌تواند عواقب سختی برای فوتبال ایران به دنبال داشته باشد. این همان هشداری است که دیروز نبی به مدیران باشگاه‌های بدهکار داد، باشگاه‌هایی که بعضی از آن‌ها برای سهمیه لیگ قهرمانان هم تلاش می‌کنند و برای اینکه سهمیه احتمالی‌شان حذف نشود باید برای بدهی های‌شان به بازیکنان و مربیان مختلف فکری کنند.
در چنین شرایطی همچنان که دیروز نورشرق، مسئول کمیته وضعیت بازیکنان به مدیران باشگاه‌ها گوشزد کرده باید فکری برای این بدهی‌ها شود تا این رقم‌ها سنگین‌تر نشود و با تدابیری که باشگاه‌ها باید اتخاذ کنند رقم بدهی‌ها به صفر برسد تا برای تیم‌های فوتبال در لیگ و آسیا دردسر درست نکند. مسئول کمیته وضعیت بازیکنان فدراسیون فوتبال از باشگاه‌ها خواسته به اندازه‌ای که بودجه دارند، هزینه کنند. این همان مسئله‌ای است که سال‌هاست بر آن تأکید می‌شود، اما کمتر مدیر باشگاه دولتی بوده که بر اساس دخلی که باشگاه دارد، خرج کند و همیشه به خصوص در باشگاه‌های بزرگ دولتی شاهد بوده‌ایم که یک مدیر بدون توجه به بودجه و همچنین درآمد احتمالی که می‌تواند از اسپانسر‌ها داشته باشد برای باشگاه خرج تراشیده و به این توجه نکرده است که این چک‌ها و قرارداد‌هایی که امضا می‌شود، در نهایت باید نقد شود.
همین بی‌تفاوتی مدیران باشگاه‌ها نسبت به هزینه‌های چند برابر بودجه تیم سبب شده مدیرانی که می‌آیند به دلایل مختلف در رقابت با دیگر باشگاه‌ها، گاهی قیمت یک بازیکن ۱۰۰ میلیونی را به یک میلیارد برسانند تا بتوانند با این بازیکن قرارداد امضا کنند. قراردادی که وقتی زمان پرداخت آن فرا می‌رسد، بازیکن با حساب خالی باشگاه روبه‌رو می‌شود و کار به شکایت و شکایت‌کشی می‌کشد تا این بازیکن بتواند درصدی از این قرارداد را نقد کند و بقیه‌اش هم در لیست بدهی‌های باشگاه ثبت می‌شود و معلوم نیست که چه زمانی بازیکن بتواند بدهی‌اش را وصول کند.


در چنین شرایطی باید فکری به حال بحران بدهی باشگاه‌ها کرد. ضروری است هزینه ایجاد بدهی‌های بی‌حساب و کتاب برای مدیرانی که زیر قرارداد‌ها را امضا می‌کنند بالا برود تا مدیرعامل باشگاه قبل از آنکه پای قرارداد را امضا کند، منابع مالی پرداختش را هم بسنجد و در صورتی که باشگاه توان پرداخت چنین قراردادی را داشت، قرارداد را امضا کند.
برای رسیدن به چنین وضعیتی وزارت ورزش و سایر بخش‌های دولتی به عنوان نهاد‌هایی که اکثر باشگاه‌ها وابسته به آن‌ها هستند و همچنین فدراسیون فوتبال به عنوان متولی فوتبال در کشور باید با عبور از تساهل و بی‌تفاوتی که در سال‌های اخیر نسبت به هزینه‌کرد‌های باشگاه‌ها داشته‌اند، علاوه بر برخورد با تخلفات، قوانین سختگیرانه‌تری را نسبت به عدم افزایش بدهی وضع و بر اجرای آن نیز نظارت کنند.
در این راستا دولتی‌ها باید با حساسیت نسبت به هزینه‌هایی که در باشگاه‌های زیرمجموعه‌شان صورت می‌گیرد، علاوه بر برگزاری مجمع باشگاه و حسابرسی، از مدیران باشگاه به هزینه‌هایی که می‌شود پاسخ بخواهند و در صورت تخلف و تخطی مدیر از هزینه‌کرد بیشتر نسبت به بودجه و انحراف از سیاست مالی، با این مدیر برخورد کنند تا مدیران بعدی حساب کار دست‌شان بیاید که برای تصمیم‌های‌شان باید پاسخگو باشند و اینطور نیست که بیشتر از دخل، خرج کنند و کسی هم آن‌ها را بازخواست نکند.
در سوی دیگر فدراسیون فوتبال هم به عنوان متولی فوتبال در کشورمان برخلاف رویه این سال‌ها و تهدید‌هایی که عملی نمی‌شود باید نسبت به برخورد‌های قاطع با باشگاه‌های بدهکار که حساب‌های مالی‌شان در پایان هر فصل تسویه نمی‌شود، اقدام کند و با محرومیت باشگاه‌های بدهکار و الزام باشگاه‌ها به پرداخت قرارداد‌هایی که امضا شده، اجازه ندهند تیمی با بستن قرارداد‌های غیرمتعارف نسبت به بودجه باشگاه، هم برای بازیکن و هم برای حیثیت و آبروی فوتبال ایران در مجامع بین‌المللی مشکل و دردسر ایجاد کند.