سخنی با آقای روحانی

مجید ابهری ۰ الناس علی دین ملوکهم........مردم بر مدار بزرگان خود حرکت می کنند. از مفاهیم این جمله می توان ده‌ها جلد کتاب در اصول مدیریت و سیاستگذاری‌های اجرایی نوشت. مرام و مشرب مدیران ارشد قطب نمای اصلی هدایت و راهبری مردم است. همانگونه که اگر ملک زباغ رعیت خورد سیبی / غلامان آن درخت را کندند از بیخ. در حساسترین شرایط کشور و در حالیکه بیماری اپیدمیک کرونا جامعه را به ابر چالش کشیده و اطاق فکر
صهیونیزم تلاش می کند که این بیماری همه گیر
را به کشور ما نسبت دهد، انتظار می رود
که رئیس جمهور بیش از هر زمان دیگری حضور داشته باشد. همانطور که همتایانش در کشورهای مختلف این کار را می کنند. چرا که حضور فعال آقای روحانی حداقل قوت قلبی برای مردم است که این روزها روزگار سختی را می گذرانند. مثلا پوتین رئیس جمهور کشور روسیه به داروخانه‌ها سرکشی می کند و یا سایر روسای کشور با حضور مستمر خود موجب دلگرمی مردم هستند


هر چند که کاری انجام ندهند وحضورشان صرفا
تشریفاتی باشد. اما در اینجا فشار اداری بر بعضی از مدیران ارشد چنان آنها را در هم شکسته که خستگی و تنش‌های عصبی چهره شان را چند سال فرتوت تر کرده است.از سوی دیگر براساس یک سنت تلخ و
بی ثمر اولین و اصلی ترین حرکت‌ها در اینگونه
مواقع و یا حوادث مشابه تشکیل انواع ستادها وتشکلهاست که دالانی در ادامه یا در کنار سازمان‌های موجود ایجاد شده و مانعی در کنار موانع موجود خلق می کنند.ستاد بحران، ستاد حوادث غیر مترقبه و بعضی دیگر از بخش‌ها وسازمان‌ها که ماهیت موجود وفلسفه حیات آنها اگر یکسان نباشند تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. البته بی انصافی است که بخواهیم تلاش‌های ستاد کرونا در این روزها را نادیده بگیریم اما انتظارها بیش از هر زمان دیگری معطوف به رئیس جمهور است. دستگاه دیپلماسی این روزها انگار دچار سکته حرفه ای و فلج اداری گردیده و در مقابل تمام دروغ پردازی‌ها وتهمت‌های دشمنان سنتی و نوکران آنها ساکت شدند .
به هر حال آقای رئیس جمهور حق این است که در این اواخر دوران حکومت شما، مردم رئیس جمهور خود را بعد از آن همه وعده در روزهای سخت در کنار خود ببینند.