اماکن مذهبی باز نشود؛ سینما باز شود!

روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «تصمیم عجولانه نگیرید» نوشته که «رئیس‌جمهور و سایر مسئولان مرتبط با ستاد ملی مبارزه با کرونا تحت فشار شدیدی از ناحیه کسانی قرار دارند که مایل هستند مساجد، اماکن زیارتی و بقاع متبرکه هرچه زودتر بازگشایی شوند... با توجه به غیرقابل کنترل بودن رفت و آمد‌ها در اماکن مذهبی و اینکه نماز را می‌توان درخانه هم خواند و زیارت را هم می‌توان از دور انجام داد، رعایت الزامات بهداشتی با هدف حفاظت از جان‌ها ایجاب می‌کند برای مدتی از آن مستحبات به نفع این واجب صرف‌نظر شود.»
این روزنامه البته ننوشته این فشار از طرف چه کسانی است و چگونه چنین فشاری اعمال شده که از آن تعبیر به «شدید» می‌کند. آیا این فشار با نوشتن یادداشت همچون همین متن روزنامه جمهوری اسلامی بوده و یا رسانه‌هایی در این مسیر تیتر زده‌اند؟ شاید تصمیم ستاد کرونا بر بازگشایی اماکن مذهبی باشد؛ آیا در این صورت یادداشت روزنامه جمهوری اسلامی اعمال فشار بر ستاد نیست؟ در جایی دیگری هم مدعی می‌شود که «عبادات و زیارت‌ها و تمام اعمالی که منجر به کسب معنویت می‌شوند، هدف‌شان این است که جان انسان‌ها در امنیت باشد.» که حالا از این بحث تخصصی دینی بگذریم.
در پایان این یادداشت آمده: «رفع محدودیت یکباره از مشاغل، بوستان‌ها، وسائل نقلیه عمومی و رفت و آمد‌های بین استانی، هرچند با چاشنی ضرورت اقتصادی، یک اشتباه بود. این اشتباه را در مواردی که حتی همین چاشنی را هم ندارند تکرار نکنید.»
این روزنامه البته ننوشته بازگشایی بوستان‌ها یا سفر‌های بین استانی با کدام ضرورت اقتصادی همراه بوده است. اما نکته آن است که جمهوری اسلامی تنها رسانه‌ای نیست که فقط نگران بازگشایی اماکن مذهبی شده است. تیتر یک روزنامه آرمان هم به «اماکن مذهبی و دانشگاه‌ها را باز نکنید» اختصاص یافته است و در آن آمده که «هرگونه تعجیل در بازگشایی غیرضروری و غیرقابل‌کنترل مکان‌های تجمعی از قبیل اماکن مذهبی، مدارس و دانشگاه‌ها موجب گسترش و سرکشی مجدد بیماری و آسیب جان و سلامت مردم و هدر رفتن زحمات گذشته و فرسودگی کادر درمانی کشور خواهد شد.»


مسیح مهاجری، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی هفته پیش در یادداشتی در این روزنامه نوشته بود: «عده‌ای از اینکه می‌بینند نمازجمعه‌ها برگزار نمی‌شود، خدا را شکر می‌کنند... چرا که برخی از ائمه جمعه نذر کرده‌اند «خود اصول دین پندار» باشند و در پوستین خلق افتادن را عین اخلاق‌مداری بدانند».
در عین حال روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «درِ سینما را باز کنید» نوشته: «شما در نظر بگیرید دو ماه از سال می‌گذرد و فیلم و سریالی تولید نمی‌شود و اگر چند ماه آینده هم تولیدات ما در شرایط بلاتکلیفی باشند سال آینده همین موقع سینما دچار بحران نمایش فیلم خواهد بود. برای آنکه اصلاً فیلمی برای نمایش نداریم... از آنجایی که مردم دو ماه است در خانه مانده‌اند و به لحاظ روحی دچار خستگی شده‌اند، بازگشایی سالن‌های سینما و تئاتر حتی برای تقویت روحیه مردم می‌تواند مؤثر و لازم باشد». آیا روشن نیست که نگرانی‌های کرونایی بهانه شده تا اصلاح‌طلبان به خواست خود برای تعطیلی اماکن مذهبی اصرار بورزند و آن را در پوشش نگرانی برای سلامت مردم بیان کنند. اما همزمان بگویند چرا سینما‌ها باز نمی‌شود. در هفته‌های اخیر هم اصلاح‌طلبان با پررنگ کردن رفتار‌های نامناسب اقلیتی، از جمله شیعیان انگلیسی تلاش کردند آن را به همه دینداران نسبت دهند.
همچنین روزنامه ابتکار هم چندی قبل در مطلبی با اشاره به بی دین بودن ملت و دولت چین از کارآمدی آن‌ها نسبت به ایران نوشته بود.