روزنامه ابتکار
1399/02/14
«ابتکار» شروط مورد توافق رقبای اصلی کرسی‌های ویژه مجلس یازدهم را بررسی می‌کند هفت شرط برای همه، یک شرط علیه قالیباف
الهام برخورداردعواهای اصولگرایان برای ریاست مجلس یازدهم و هیئت رئیسه حالا تقریبا به نقطه پایانی نزدیک شده است. رقبای محمدباقر قالیباف مدعی اصلی کسب صندلی ریاست حالا در تلاش هستند تا با شروطی سردار را در رسیدن به آرزوهایش محدود کنند. چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته اصولگرایان برای سازماندهی امور و رقابت‌های پارلمان یازدهم جلساتی با حضور قالیباف، حاجی بابایی، آقا تهرانی، تقوی، نیکزاد، میرتاج الدینی، زاکانی و میرسلیم برگزار کردند.
در این جلسات ۸ تصمیم گرفته شد از جمله تصمیمات اصولگرایان در جلسه هماهنگی برای مجلس یازدهم، شرط کاندیداتوری برای ریاست مجلس آن بود که فرد مورد نظر خود را کاندیدای ریاست‌جمهوری سال ١۴٠٠ اعلام نکند. این جلسات البته در شرایطی است که شورای هماهنگی اصولگرایان حالا دیگر از گود خارج شده و عملا خودش را کنار کشیده است. درواقع شورای هماهنگی حالا دیگر همان تاثیرگذاری محدودش قبل از انتخابات را هم از دست داده است و قدرت لابی تکلیف این سهم‌خواهی را روشن خواهد کرد. حال سوال اینجاست که قالیباف در مقابل این شرط رقبای خود چگونه عمل خواهد کرد و تا چه اندازه این شرط از سوی نامزدها جدی گرفته میشود؟
تصمیمات ۸گانه اصولگرایان چه بود؟
اصولگرایان ۸ تصمیم را برای تشکیل هیئت رئیسه و کمیسیون‌های تخصصی پارلمان بعدی اتخاذ کردند اما جنجال‌ترین تصمیم این بود که «شرط کاندیداتوری برای ریاست مجلس آن باشد که فرد مورد نظر خود را کاندیدای ریاست جمهوری سال ١۴٠٠ نکند». هرچند خبری بیش از این درباره جلسه منتشر نشده است اما تحلیل‌های رسانه‌های اصولگرا از رضایت نسبی حاضران حکایت دارد. بنابراین ما اگر تحلیل‌های تایید نشده از جلسه را که از رضایت قالیباف و دیگر کاندیداهای ریاست مجلس حکایت دارد، درست بدانیم، احتمالا پایداری‌ها ریاست را به شرط ماندن قالیباف در مجلس برای چهار سال آینده و حضور در هیئت رئیسه به او دادند. هیئت رئیسه هم ترکیبی از جبهه پایداری، بهاریون و سنتی‌های اصولگرا خواهد بود. فراکسیون‌ها اما جای بحث فراوان دارد و به احتمال زیاد میان نفرات دوم و سوم هریک از طیف‌های زیر تقسیم خواهد شد.
یکی دیگر از تصمیاتی که در این جلسه گرفته شد این بود که «شورای ائتلاف از هیچ کاندیدایی حمایت نکند». درواقع با این تصمیم شورای هماهنگی خود را کنار کشیده و ترجیح داده است که دعواها بین مدعیان ادامه داشته باشد و نتیجه در داخل مجلس رقم بخورد.
این تصمیم اصولگرایان درواقع کپی‌برداری از اصلاح‌طلبان در شورای شهر پنجم است که در آن یک میثاقنامه بین اعضاء امضا شد که بر اساس آن هیچ کدام از اعضای شورای شهر نمی‌تواند برای شهردار شدن کاندید شود. اینجا اما ماجرا کاملا متفاوت است چرا که نه تنها هدف عملکرد بهتر در مجلس آینده نیست بلکه این شرط درواقع تلاش رقبای اصلی قالیباف برای حذف اوست. چرا که شهردار سابق تنها برای دستیابی به پاستور کاندیدای انتخابات مجلس شد تا شاید از راه بهارستان وارد پاستور شود. همچنین با شناختی که از محمدباقر قالیباف وجود دارد بعید به نظر می‌رسد تلاش‌های او فقط برای دستیابی به ریاست قوه مقننه باشد، هر چند جانشین علی لاریجانی نیز از قدرت بالایی در تصمیم‌گیری‌ها در آینده برخوردار است. اما این خواسته قالیباف نیست. او همچنان سودای ریاست‌جمهوری را در سر دارد و حالا که انتخابات را پشت سر گذاشته و سابقه مدیریتی بیشتری نسبت به رقبای خود دارد خود را بهترین گزینه برای کسب این صندلی می‌داند.
پیش از این البته پایداری‌ها موانع دیگر را برای جلوگیری از ورود قالیباف به مجلس و کسب صندلی ریاست بهارستان پیش روی او قرار داده‌اند. از جمله این موانع باز کردن جعبه سیاه دوره مدیریت سردار در شهردای تهران بود. در این میان حتی برخی احتمال می‌دهند که رقبای قالیباف تایید اعتبارنامه او را به بعد از انتخاب رئیس مجلس موکول کنند که اگر این اتفاق بیفتد یک شکست برای او خواهد بود. داریوش قنبری، فعال سیاسی و نماینده ادوار مجلس اما معتقد است چنین اتفاقی رخ نخواهد داد چرا که حامیان قالیباف در مجلس نیز می‌توانند از همین طریق اعتبار رقبای او را با مشکل مواجه کنند و این گروکشی معمولا اتفاق نمی‌افتد. قنبری در گفت‌وگو با «نامه‌نیوز» گفت: شخصی همچون قالیباف طرفداران زیادی در جمعی از نمایندگان دارد و کار به این سادگی نیست که بخواهند با چنین شیوه‌ای او را از بین کاندیداهای کرسی ریاست حذف کنند چون به همان شیوه‌ای که رقبایش می‌توانند به اعتبارنامه قالیباف گیر بدهند، نمایندگان حامی قالیباف نیز می‌توانند روی اعتبارنامه سایر مدعیان کرسی ریاست اعتراض بگذارند تا روند تایید اعتبارنامه آنها نیز با مشکل مواجه شود. در چنین حالتی یک نوع گروکشی شکل می‌گیرد که تشکیل هیئت رئیسه دائم مجلس را با مشکل روبهرو می‌کند. بنابراین رقبای قالیباف از راه دیگری برای حذف او وارد خواهند و شاید همین شرط عدم کاندیداتوری رئیس آینده مجلس یازدهم برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، گزینه آنها برای حذف رقیب‌شان باشد.
اما باید توجه داشته باشیم که محمدباقر قالیباف ریاست مجلس را نه برای فعالیت به عنوان یک عنصر پارلمانی بلکه با چشم‌انداز آینده و حضور در ریاست جمهوری نیاز دارد. از همین رو می‌خواهد از ظرفیت ریاست مجلس برای زمینه‌سازی حضور در انتخابات 1400 استفاده کند. اما آن طرف ماجرا رقبایی هستند که نمی‌توانند هم کرسی ریاست مجلس و هم صندلی رقابت ریاست جمهوری را تقدیم قالیباف کنند. سردار برای رسیدن به پاستور به صندلی ریاست مجلس احتیاج دارد و این پله پرش او در آینده محسوب میشود اما اصولگرایان هم نمی‌توانند تا این اندازه روی فردی با چنین کارنامه‌ای تمرکز کنند. به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید نتیجه این جلسات چگونه رقم خواهد خورد و اینکه ریاست مجلس آخرین فعالیت سردار در فضای سیاسی خواهد بود و اصولگرایان او را راضی خواهند کرد که در بهارستان همچون بهشت مدیریتی طولانی را تجربه کند، یا نه او به دنبال تحقق رویای خود خواهد رفت.
سایر اخبار این روزنامه
پوپولیست‌ها چگونه بحران کرونا را تشدید می‌کنند؟
ترامپ در آینه بولسونارو
علیرضا صدقی
فرصت طلایی ترمیم اصلاحات
با افزایش ساعات کار کودکان و نوجوانان با گوشی‌های هوشمند کارشناسان نسبت به خطرات پیش روی آنها بیمناکند
«ابتکار» تاثیر فروش سهام دولتی در قالب صندوق‌های (ETF) بر بازار بورس را بررسی کرد
چرا بهترین راه مقابله با کلاهبرداری، پیشگیری از وقوع جرم با هشدار و اطلاع‌رسانی است؟
«ابتکار» شروط مورد توافق رقبای اصلی کرسی‌های ویژه مجلس یازدهم را بررسی می‌کند
هفت شرط برای همه، یک شرط علیه قالیباف
آیا رسانه‌ها به نمایشگاه مطبوعات نیاز دارند؟
ویترین تاریک رسانه ها
بزرگ‌ترین آغازکننده جنگ به‌شدت نگران ایران است
پس از بیست روز کیم جونگ اون ظاهر میشود
حمیدرضا ترقی:
جریان‌های سیاسی در موضوع «کرونا» جهادی عمل کردند
تاثیر آزادسازی سهام عدالت بر ادامه رشد بورس
ارزش تقریبی سهام عدالت چقدر است؟
یک عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی:
مجلس یازدهم از شعارزدگی فاصله بگیرد
