مهم تر از پزشکی...


اینکه گفته شود شرایط کرونا باعث شده است تا بسیاری از مردم به دور از جریانات سیاسی چپ و یا راست ترجیح دهند که رئیس جمهور آینده شان یک پزشک باشد مسئله‌ای است که نیاز به بررسی دقیق دارد و نمی‌توان به راحتی چنین ادعایی را پذیرفت. در هرصوت فارغ از اینکه یک فرد چه تخصص یا ویژگی دارد یک رئیس جمهور برای اداره مملکت باید سیاستمدار و مدیر و مدبر باشد و هم تنظیم امور کشور واداره آن را به خوبی بداند وگرنه شاید افرادی بودند که حتی علوم سیاسی خوانده باشند، اما دراداره کشور موفق نبوده باشند، این سابقه افراد و پیشینه آنان و توانایی هایشان است که مهمتر از پزشک بودن یا نبودن یک رئیس جمهور در عصر کروناست. البته اینکه در دوره کرونا اعتماد به پزشک و پرستار جلب شده و با اعتماد‌سازی به این صنف اسم پزشکان سیاستمدار اکنون مطرح شود خیلی عجیب نیست. هرچند دربین پزشکان نیز افراد توانمند هستند که در اداره جلسه، آدم توانمند و اهل نظر و خوش بیانی هستند نمونه آن دکتر خاتمی در مجلس ششم بود که افتخار کار با او را درآن چهار سال داشتیم. بسیاری از سیاسیون پزشک می‌توانند در توجیه مسائل و حل مشکلات آدم موفقی باشند، من معتقدم که در انتخابات آینده ریاست جمهوری باید دنبال کسی باشیم که واقعا از قوت اداره کشور و قوه مجربه برخوردار باشد و...
کسی باشد که موجب انتقادها و ایرادات زیادی نشود و به شعارهایی که می‌دهد عمل کند و ازطرفی دیگر مورد اعتماد باشد. نه مثل روسای جمهوری که درتمام این سال دیدیم که خیلی از حرف‌ها را مطرح می‌کنند و سپس از آن‌ها عقب نشینی کرده اند، مردم رئیس جمهوری می‌خواهند تا بتواند شان و شعور کشور را حفظ کند. حال چه پزشک باشد چه نباشد. چه در عصر کرونا باشیم چه نباشیم.