کودکان معتاد بازندگان عمر و زندگی

جعفر بای‪-‬ پدیده شوم اعتیاد به انواع مخدر‌ها و محرکها امروزه بزرگترین تهدید برای بشریت محسوب می‌شود. اگر چه در گذشته‌های نه چندان دور مصرف آن برای سالخوردگان امری عادی تلقی می‌شده ولی به مرور زمان با کاهش سن اعتیاد در جامعه رویکرد سوء مصرف آن به جوانان با عنوان یک نوع تفریح و سپس به کودکان رسید؛ کشورمان به عنوان جوانترین جمعیت جهان ظرفیت رشد و تعالی و پیشرفت فراوانی را برای تعلیم و تربیت اصولی جوانان کشور به همراه دارد، به همین دلیل دشمنان با همکاری عوامل نفوذی در داخل و با هدف تباهی جوانان، معتادکردن آنان را در دستور کار خود قرار دادند و به همین دلیل امروز می‌بینیم موج اعتیاد به انواع مواد بین جوانان رواج یافته است.
از آن جائیکه دشمن مصمم به ویرانی نهاد مقدس خانواده در کشور است و اضمحلال خانواده نیز با تضعیف زن به عنوان عمود خیمه خانواده صورت می‌پذیرد، برای ویرانی نظام تربیت و نابودی خانواده برنامه اعتیاد زنان را در دستور کار خود قرار داد و برای تحقق این مهم دشمن با محرک صنعتی کریستال(شیشه) کارش را شروع کرد ابتدا با تبلیغ در محافل زنانه به خصوص در سالن‌های ورزش و آرایشگاه‌ها مبنی بر اینکه مصرف شیشه باعث کسب تناسب اندام می‌شود و یا اینکه اگر می‌خواهید نوزاد زیبا و با چشمان شهلا داشته باشید در دوران حاملگی شیشه مصرف نمائید، شروع به گمراه کردن زنان نمود و با این سخنان یاوه و بی‌اساس از سویی زنان جوان و از سوی دیگر نوزادان را به دامن اعتیاد می‌کشاندند. تولد نوزاد معتاد و رواج کودکان آلوده در قشر مرفه جامعه این گونه آغاز شد.
در قشر آسیب پذیر محروم هم که برای کسب هزینه‌های زندگی مبادرت به خرده فروشی و ساقی گری در محله‌های شهر‌های بزرگ می‌کردند و اکثرا پر اولاد هستند، تولد نوزادانی که اعتیاد را در رحم مادر تجربه می‌کنند و معتاد به دنیا می‌آیند و معتاد زندگی می‌کنند و معتاد میمیرند، از حوادث حاشیه ی شهر‌های بزرگ است. نوزادی که با بلای خانمان سوز اعتیاد پا به عرصه وجود می‌گذارد و در روند رشد بی‌وقفه با مواد عجین می‌شود، ویروس خطرناکی است که می‌تواند تهدیدی برای سایر فرزندان جامعه باشد.
کثرت تولد که افزایش کودکان معتاد را رقم می‌زند باعث فراهم شدن نیروی کار ارزان قیمت در خدمت قاچاق است. این عمله‌های اعتیاد با کمترین قیمت کارهای خطرناکی انجام می‌دهند و اینگونه روز به روز پدیده منحوس قاچاق گسترش می‌یابد. مصرف مواد مخدر مقابل دیدگاه فرزندان منجر به تحریک حس کنجکاوی آنان شده و زمینه رواج اعتیاد کودکان به مواد مخدر را فراهم می‌سازد، چون تماشای مصرف، حس تجربه مصرف را تقویت می‌کند و کودکان در غیاب والدین مبادرت به این کار می‌کنند و اعتیاد خویش را تمرین کرده تا به معتادان حرفه‌ای جامعه تبدیل شوند.


در محاسبه میزان خسارت ناشی از سوء مصرف مواد مخدر هر قدر سن اعتیاد کاهش یابد جامعه آسیب جدی را از این بلای خانمان سوز دریافت می‌کند. بدون شک کسی که در کودکی به اعتیاد کشیده می‌شود تمامی‌عمرش را فنا نموده و نه تنها نمی‌تواند عنصری مفید به حال خود و خانواده و جامعه باشد بلکه به عنوان فردی مضر و خطرناک تهدیدی برای همه شهروندان محسوب می‌شود.کودکان معتاد بازندگان عمر و زندگی هستند که هیچ خیر و خوشی را در همه عمرشان تجربه نمی‌کنند و جز درد و رنج و غم و غصه چیز
دیگر گریبانگیر آنان نیست. کودکان معتاد انگل جامعه و فردی مصرف‌کننده اند، آن‌ها نه تنها مولد نیستند بلکه پدیده مناسبی برای سرایت انواع بیماری‌ها در جامعه محسوب می‌شوند، کودکان معتاد هیچگونه بازده مثبتی برای جامعه ندارند، آن‌ها عوامل مفید و موثر برای رواج قاچاق مواد مخدر و مهیای انجام هر گونه رفتار‌های بزه‌کارانه‌اند و استعداد‌های آماده برای انجام هر گونه رفتار هنجار شکنانه و عاملی برای ارتکاب انواع جرایم اجتماعی به شمار می‌آیند. باید اقداماتی نظارتی صورت بگیرد تا بتوان تولد این کودکان را به حداقل رساند یعنی مادران پیش از تولد فرزندانشان اقدام به ترک نمایند و یا اینکه نوزاد معتاد در بدو تولد با نظارت‌های پزشکی اقدام به ترک اعتیاد کند چرا که کودک معتاد هر چه بزرگ‌تر شود اقدام به ترک برای او سخت‌تر
خواهد شد.