روزنامه آرمان ملی
1399/03/18
خرمشهر، برجام و تناقضهای آقامحسن
محسن رضايي دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در ديدار با جمعي از دانشگاهيان استان تهران با اشاره به شيوه مديريتي انقلابي، تحولگرا، مردمي،کم هزينه و پردستاورد و نيز سبک مديريتي محفلي، وارداتي، پرهزينه و کم دستاورد،آزاديخرمشهر را از مصداقهاي شيوه اولي و برجام را نماد دومين شيوه، برشمرده است. درباره اظهارات محسن رضايي ذکر چند نکته ضروري است. اول آنکه ميتوان اين پرسش را مطرح کرد که رضايي چگونه پيش از اين دربارهبرجام ديدگاهي متفاوت داشت و از جمله، آن را سبب «شکستن پروژه انزواي ايران»و «بهبود وضع اقتصادي» ميدانست و «فرزندان رهبري از ظريف تا سردار سليماني» را در حال پيشروي در «سنگرهاي دشمن» تلقي ميکرد و حال امروز برجام را نماد مديريت دپرهزينه و کم دستاورد ميداند؟ دوم آنکه برجام، پرونده هسته اي ايران را از شمول فصل هفتم منشور خارج و تحريمها را لغو کرد ، درحالي که آمريکا با فعاليتهاي حساس هستهاي مانند غني سازي مخالف بود اين حق را تثبيت کرد، بخشي از فعاليتهاي هستهاي ايران را از روز اجرايش مجازاعلام کرد و بخش ديگري را با گذشت زمان پذيرفت و سرانجام آنکه فعاليت هستهاي ايران را- که بر اساس قطعنامههاي شوراي امنيت تهديد صلح و امنيت بين المللي تلقي ميشد- در چارچوب قطعنامه 2231 شوراي امنيت مشروعيت بخشيد تا برنامه هستهاي ايران اولين مورد از نوع خود باشد که از بالاترين سطح مشروعيت بين المللي برخوردار است. رضايي مي تواند به اين پرسش پاسخ دهد که هر توافق هستهاي با توجه به موازنه قدرت در عرصه بين المللي بايد کدام دستاورد ديگري را محقق ميساخت که برجام از تحقق آن ناتوان بود؟ بهعلاوه اگر محسن رضايي بتواند فقط يک نمونه در تاريخ 75 ساله سازمان ملل ارائه کند که شوراي امنيت اقدامات و فعاليتهاي حکومتي درحال توسعه را به استناد فصل هفت منشور، تهديدي براي صلح و امنيت بين المللي اعلام کرده باشد و سپس اعضاي دائم آن شورا با آن حکومت مذاکره کرده و اجراي بخشي از فعاليتهاي مورد اشاره از زمان اجرا و انجام بخش ديگري با گذشت زمان پذيرفته و پرونده آن حکومت از شمول فصل هفت، خارج و اقدامات تحريمي شوراي امنيت عليه آن حکومت پايان يافته باشد، با قاطعيت ميتوان گفت برجام تنها نمونه از اين دست تاکنون است که چنين روندي را دربرداشته و چنين نتايجي به همراه آورده است و تا آيندهاي قابل پيش بيني نمونهاي نخواهد داشت. سوم اينکه مي توان از محسن رضايي پرسيد قبول قطعنامه598 ملل متحد از جانب حضرت امام در تقسيم بندي او چه جايگاهي دارد و مصداق کدام شيوه مورد اشاره است؟ چهارم آنکه افزايش چشمگير آراي روحاني در انتخابات 96 نسبت به انتخابات 92 و شکست تاريخي اصولگرايان در تهران و شهرهاي بزرگ در انتخابات مجلس دهم و انتخابات شوراها در سال 96 بيش از هر عامل ديگري به دستاوردهاي دولت روحاني ارتباط مي يابد که نماد برجسته آن برجام بود. اگر ادعاي رضايي درباره اينکه برجام نماد شيوه مديريت غيرمردمي و محفلي است درست بود، مردم در انتخابات مورد اشاره بهگونه ديگري راي مي دادند. پنجم آنکه ميتوان از محسن رضايي خواست اين نکته را توضيح دهد که او چگونه برجام را توافقي پرهزينه وکم دستاورد ميخواند درحالي که ترامپ آن را توافقي بد ميخواند و با نفرت دربارهاش سخن ميگويد؟ و سرانجام آنکه آزادي خرمشهر و دستيابي به توافق هستهاي نتيجه خواست ملت درباره پايان اشغال سرزمين و پايان فشارهاي خارجي و حاصل هم افزايي ارکان نظام و حمايت رهبران نظام در دو مفطع تاريخي متفاوت بود.همان گونه که آزادي خرمشهر در تاريخ حماسههاي ايرانيان کم نظير ونشانه توان نظامي آنهاست، برجام نيز نشانگر خردورزي، تسلط ايرانيان به فنون مذاکره و نحوه تعامل با جهان بود.تلاش براي القاي تمايز ميان اين دو دستاورد، هيچ نسبتي با مصلحت نظام ندارد.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
دستهای پنهان آتش
حملات عجیب محسن رضایی به آیت ... هاشمی!!
كابوس ١٤٠٠؛ تخريب مطهری به هر قيمت
امتحان زير سايه ترس از كرونا
چهار نماينده شجاع پاسخ حداقلی اصلاح طلبان به رای مردم بود
كرونا فعلا پايانی ندارد
افكار عمومي منتظر رازگشايي از پرونده طبري
تفكيك جرايم سياسي از جرايم امنيتي
جرم سياسي و تفاوت آن با جرايم امنيتي
قتل رومینا و فقر فرهنگی؟!
آماده موج گسترده آتش سوزی در جنگلها باشیم
خرمشهر، برجام و تناقضهای آقامحسن
دانایی ملتها در برابر قدرت دولتها