روان‌سازی خط تولید


رئیس جمهوری دیروز مجدداً مختصات تولید ملی و نیز مسیر جهش تولید ملی را تشریح و ترسیم کرد  اگـــر از کــارشــــناسان پرســـیده شــــود کـــه مهم‌ترین تحول برای بهبود وضع اقتصاد و زندگی و معیشت مردم چیست، شاید یک پاسخ برجسته‌تر از هر پاسخ دیگری باشد. راه افتادن قطار تولید و رفع موانع آن پاسخ مشترک و اکثریت است. همچنان که روحانی گفت : مردم بدانند افتتاح پروژه ها نه در شرایط عادی و طبیعی بلکه در شرایط سخت تحریم و شیوع کرونا انجام می شود. تا پایان سال جاری 200 طرح مهم در بخش صنعت و معدن در کشور افتتاح خواهد شد. همه اصلاحات و تغییرات باید بر مدار این پاسخ بچرخد. اگر قرار است مقررات صادرات و واردات اصلاح شود، اگر قرار است مقررات بانکی اصلاح شود، اگر قرار است مقررات صدور مجوزها اصلاح شود و...
همه باید ناظر به این باشد که آیا این اصلاحات موجب روان شدن حرکت قطار تولید می‌شود یا خیر؟ صادقانه و صریح باید گفت که در جامعه ما تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران باید قرب و منزلت داشته باشند. کارمندان ادارات به جای تکریم آنان چنان برخورد می‌کنند که گویی با راه انداختن کار آنان در حال خدمت بزرگ و ... بی‌مزد و منتی به آنان هستند، در حالی که بزرگ‌ترین خدمت به‌نظام اداری و مردم و کشور این است که دستان تولیدکننده و صنعتگر باز باشد تا رفاه و اقتصاد مولد را به مردم ارزانی دارد.
وجود انواع و اقسام مقررات و ضوابط برای شروع یک کار تولیدی و فقدان یک پنجره واحد برای حل همه مسائل تولیدکنندگان، یکی از موانع راه افتادن چرخ تولید در حد مطلوب است. اطلاعات موجود نشان می‌دهد که بخش مهمی از ظرفیت کارخانجات کشور، خارج از مدار تولید هستند. برخی از برآوردها نشان می‌دهد که تا 50 درصد ظرفیت‌ها مشغول تولید هستند. این بدان معنا است که در صورت حل مشکلات، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری جدید می‌توان ظرفیت تولید کشور را حتی تا 50 درصد افزایش داد، حداقل می‌باید تا نصف این رقم را براحتی افزایش داد و در این صورت میلیون‌ها شغل جدید ایجاد خواهد شد.


اینها از جمله مواردی است که اتفاقا اخیرا از سوی روحانی به وزیران مربوطه گوشزد می شود .به طور نمونه دیروز به وزیر مسکن و سرپرست وزارت صمت این تذکرات گفته شد.
یکی از مهم‌ترین مشکلات تولیدکنندگان، نرخ ارز است. افزایش نرخ ارز اگر چه موجب تحرک تولید و صادرات شده است و جهش مهمی را در این زمینه ایجاد کرده همچنین موجب شده که تولید کالاهای وارداتی در داخل کشور از نظر اقتصادی مقرون به صرفه شود ولی ناپایداری تولید داخل را از حیث برنامه‌ریزی و فقدان نقدینگی را نیز به همراه خود آورده است. مگر اینکه در این باره فکری شود. امید است رشد بورس قدری از این کمبود نقدینگی را جبران کند.
یکی دیگر از مشکلات نگاه منفی است که به‌دلیل پرونده‌های مفاسد اقتصادی به فعالان و تولیدکنندگان اقتصادی به وجود آمده است. اگر خوب دقت کنیم روشن می‌شود که این مفاسد عموماً در بخش‌های غیرمولد هستند. املاک و خرید و فروش و ارز و... و تولیدکنندگان به نسبت مبرا از فساد هستند. دلیل آن نیز چندان پیچیده و دور از ذهن نیست. با تولید نمی‌شود یک‌شبه ره صد ساله را پیمود. تولید یعنی نان خوردن از خلاقیت و کار، در حالی که مفسدین اقتصادی عموماً از طریق واسطه و رابطه با مأموران فاسد در مناصب گوناگون به کسب ثروت نامشروع می‌پردازند. بنابراین لازم است که نگاه مثبت به تولیدکنندگان را در هر حوزه‌ای تقویت و تبلیغ کنیم و کار آنان را خدمت به جامعه و مردم، ارزشمند به حساب آوریم. روان‌سازی خط تولید و تبدیل شدن به یک ارزش مهم گام اصلی است که همه نهادهای حکومتی باید هماهنگ با یکدیگر آن را بردارند تا به جهش تولید که شعار سال است دست یابیم.
موضوعی که روحانی به عنوان رییس دستگاه اجرایی در دوجلسه ویزه جهش تولید این خط مشی را مشخص کرده و انتظار می رود همه قوا همگام و همقدم با او گام بردارند.