رئيس جمهور اصولگرا در ١٤٠٠ اشتباه است

آرمان ملي- اميد کاجيان: عملکرد مجلس يازدهم در همين مدت کوتاه با حواشي زيادي همراه بود، از حمله به ظريف و رد اعتبارنامه تاجگردون نماينده اصلاح‌طلب بگيريد تا عقب‌نشيني درباره استيضاح رئيس‌جمهور. اين روزها هم بحث بسته‌هاي معيشتي و طرحي در اين‌باره مطرح است. به سراغ علي صوفي وزير دولت اصلاحات و فعال سياسي اصلاح‌طلب رفتيم تا دليل برخي تناقض‌ها در عملکرد اين مجلس را بدانيم و البته از چرايي صحبت‌هاي پرآب‌وتاب هفته گذشته قاليباف در تلويزيون بپرسيم.
آقاي صوفي! از ديدگاه شما عمده تفاوت مجلس اصولگراي يازدهم با مجالس مشابه اصولگراي هفتم تا نهم چيست و عملکرد آن را طي اين هفته‌ها چگونه ارزيابي مي‌کنيد؟
يکي از آنها عنواني است که به اين مجلس داده‌اند. عناوين جديدي مثل انقلابي و جهادي بودن به اين مجلس داده شده که نسبت به مجالس هفتم تا نهم متفاوت است. مجلس کنوني را مجلس جوان نيز برشمردند. اما وعده‌هايي که اين نمايندگان به مردم دادند دو چيز بود؛ نخست اينکه وضعيت معيشتي مردم را درست مي‌کنند، مردم را از اين وضعيت خلاص خواهند کرد و وسايل آسايش آنها را فراهم مي‌کنند و دوم اينکه آقاي روحاني را کنار خواهند گذاشت. «روحاني بايد برود» شعار تعدادي از اين نمايندگان بود. اما ديديم که از اين مجلس خواسته شد که در فکر تغيير دولت نباشد و دولت تا پايان، کار خودش را انجام دهد. بنابراين بخشي از اين وعده‌ها مثل استيضاح منتفي شد. مجلسي که مي‌خواست پوپوليستي در جهت همان وعده «روحاني بايد برود» حرکت کند در اين بخش خنثي شد. بديهي است که وقتي قرار است روحاني بماند طرح سوال از او نيز بي‌معني است. نکته ديگر، سياست‌هاي اقتصادي است. ساختار کلي کشور همواره از سياست‌هاي اخير دولت مثلا در بحث بورس حمايت کرده است. آنطور که در صداوسيما مي‌بينيم کاملا پشت قضيه است و نشان مي‌دهد که حاکميت از سياست‌هاي دولت حمايت مي‌کند. بنابراين مجلس به‌رغم شعارهاي خيلي تندي که داده بود نتوانست کاري را پيش ببرد. به عبارتي هم‌اکنون هم از بعد سياسي و هم اقتصادي آچمز شده است.
طرحي را که رئيس مجلس در مورد معيشت مردم تحت عنوان بسته معيشتي مجلس مطرح کرد چطور مي‌بينيد؟


چيزي که آقاي قاليباف به‌عنوان طرح حمايتي مطرح کرد براي من کمي عجيب است. رئيس مجلس هنوز يک ماه از عمر مجلس نگذشته طرحي را مطرح مي‌کند که معلوم نيست قانون شود. طرح بايد در مجلس مطرح و به تصويب برسد و بعدا آقاي رئيس مجلس بيايد و آن را در تلويزيون مطرح کند. اين هم جاي اشکال دارد، حالا بگذريم از اينکه خود طرح چقدر مشکل دارد و رابطه آن با اسناد بالاسري مثل چشم‌انداز 20ساله و برنامه ششم چه هست و چه نيست. اما آنچه به‌صورت کلي مي‌توان گفت اين است که اين مجلس دچار سردرگمي است، از يک طرف آن روحيه تند را از خود نشان مي‌دهد که به ظريف حمله مي‌کند و نمي‌گذارد وزير خارجه حرف بزند و به او اهانت مي‌کند و بعد طرح سوال و زمزمه استيضاح رئيس‌جمهور مطرح مي‌شود، سپس به يکباره از همه اينها مجبور مي‌شود که عقب‌نشيني کند و اجازه مي‌دهد که دولت به کار خودش ادامه دهد .
دليل اين سردرگمي چيست؟ آيا مجلس نمي‌دانست اگر موضوع استيضاح را مطرح کند چه خواهد شد؟
من تصور مي‌کنم کل مجموعه حاکميت از جمله دولت درباره تصميم‌گيري‌هاي امروز به توافق رسيدند. اما اين مجلس است که عقب‌مانده و ناهماهنگ بود. مجلس شعارها و وعده‌هايي که داده بود با آن توافق جمعي کشور نمي‌خواند. يعني الان مجلس بايد خودش را با حاکميت تطبيق دهد، درحال حاضر دولت و قوه قضائيه و ساير بخش‌ها يک صدا دارند اما مجلس صداي متفاوتي داشت که اکنون عقب نشسته است و بايد همه چيز را کنار بگذارد.
از طرح معيشتي مجلس مي‌گفتيد؟
در مورد طرح مذکور هم اگر اين طرح بخواهد در تضاد با طرح‌هاي دولت که در واقع طرح مورد تاييدکل حاکميت است باشد نمي‌توان کاري کرد. مجلس چاره‌اي جز هماهنگي ندارد.
موضوعي که در مورد قاليباف مطرح کرديد مبني‌بر اينکه او چنين طرحي را در تلويزيون مطرح کرده است چقدر تداعي‌گر ميل او به کارهاي اجرائي است؟
از گفت‌وگوي عجولانه آن شب همين برمي‌آمد که ايشان تايم از صداوسيما مي‌گيرد و برنامه‌هاي خودش را بيان مي‌کند، برخي از تحرک‌هاي ديگر مانند ملاقات‌ها با اقشار مختلف که ايشان دارد تداعي‌کننده همين است که آقاي قاليباف در شرايط کنوني از فرصت تبليغاتي هم1400 استفاده مي‌کند .
خيلي‌ها مي‌گفتند که يکي از دلايل وضعيت کنوني حضور بخش‌هاي غيرهمسو با روحاني و سنگ‌اندازي‌هاي آنان در کشور است. در حال حاضر که مجلس هم اصولگرا شده شايد با روي کارآمدن يک دولت اصولگرا در سال 1400 و همسويي‌اش با ساير بخش‌ها شاهد اتفاقات بهتري در کشور باشيم؟
نه، نمي‌توان اميدوار بود. عرض کردم مجموعه حاکميت و دولت روحاني دغدغه اصلي‌شان تامين منابع مالي و کسري بودجه است که در دولت آينده يکدست هم همين دغدغه وجود دارد. مطمئن باشيد در حال حاضر دولت کنوني هم کاملا با مجموعه يکدست است و هويت جداي از خود ندارد و تابع سياست‌هاي کلي کشور است. ساختار کلي کشور دليلي نمي‌بيند که در چنين شرايطي براي رفتن چنين دولتي هزينه کند، اتفاقا هر چه کارها و تصميمات در همين دولت گرفته شود براي کل مجموعه حاکميت بهتر است، چون همه هزينه‌ها و نارضايتي‌ها امروز به گردن دولت روحاني است، درحالي‌که اگر مجموعه ساختار کشور اجراي اين کار را برعهده مي‌گرفتند، کل ساختار هم بايد هزينه‌ها را مي‌دهد. ممکن است در سال 1400 با اصولگرا شدن به‌ظاهر شرايط همسويي به‌ وجود بيايد اما چنين چيزي به نفع ساختار کلي کشور نيست، چون تمام هزينه‌ها به نام آنها نوشته مي‌شود نه کسي مثل رئيس‌جمهوري اعتدالي يا اصلاح‌طلب. براي همين آنها مي‌خواهند تا اگر بناي کار يا تصميمي در کشور است در همين دولت صورت بگيرد. تمامي تصميمات چون ممکن است تبعاتي داشته باشد، اين تبعات بهتر است به پاي همين دولت روحاني نوشته شود، پس بهتر است تصميمات مهم استراتژيک در همين دوره گرفته شود تا به پاي کل ساختار نوشته نشود.
برخي معتقدند وضعيت کرونا براي کنترل افکار عمومي در شرايط اقتصادي کنوني به کمک مجموعه تصميم‌گير کشور آمده است تا چه ميزان اين موضوع را مي‌پذيريد و به نظرتان در پساکرونا بزرگ‌ترين چالش‌ها چه خواهد بود؟
قطعا کرونا اوضاع را از بعد افکار عمومي کنترل کرده است؛ به‌ويژه اينکه مديريت بحران کرونا باعث شد تنش‌ها و تعارضات کمتر به چشم بيايد و نتيجه خوبي هم داد، مردم اگر از همه چيز ناراضي باشند اما از نحوه کنترل کرونا ناراضي نيستند يا به‌واسطه کرونا به ساير نارضايتي‌ها فکر نمي‌کنند اما خود کرونا در درون عوارضي داشته است که اين عوارض به چالش‌ها و مشکلات اضافه خواهد کرد؛ به اين معنا که باعث رکود شده است، باعث شده بخش بزرگي از کشور يا بيکار بشوند يا درآمد خودشان را از دست بدهند و بر مشکلات معيشتي افزوده شده است، از طرفي شاخص‌هاي کلي رشد اقتصادي را بهم زده است و تبعات منفي به همراه خواهد داشت. براي همين بعد از کرونا دولت تازه بايد بگويد عوارض کرونا در اقتصاد چه بود و جامعه هم بايد بتواند اين موضوع را بپذيرد وگرنه وضع در پساکرونا بدتر خواهد شد.