روزنامه جوان
1399/05/06
تورم قرارداد‌های فوتبال را کنترل کنید
رقم قرارداد‌ها یکی از معضلات اساسی فوتبال ماست که تاکنون راهکاری برای مدیریت این مسئله ارائه نشده است. از آنجا که چند بازی بیشتر به پایان این فصل لیگ برتر باقی نمانده و شایعات و حرف و حدیث‌ها برای مذاکره با فلان مربی یا فلان بازیکن شروع شده، بد نیست مدیران همیشه مدعی و طلبکار ششدانگ حواس‌شان را جمع کنند تا با در نظر گرفتن حال و روز جامعه و کشور حداقل این‌بار قدری کمتر از گذشته ریخت و پاش کنند.نرخ تورم در فوتبال باشگاهی ایران هیچ حساب و کتابی ندارد. اگر نرخ ارز در قیمت کالا‌های اساسی، مسکن و خودرو تأثیر دارد در فوتبال کشورمان این نقش برعهده دلالان، بازیکنان فرصت‌طلب و مدیران بی‌کفایت و منفعت‌طلب است که انصافاً همگی آن‌ها در این سال‌ها به خوبی نقش‌شان را ایفا کرده‌اند. با اینکه تقلید کورکورانه همیشه مزموم بوده، اما الگو گرفتن هدفمند قابل دفاع و منطقی است. اگرچه فوتبال ما به هیچ وجه قابل قیاس با فوتبال قاره سبز نیست، اما می‌توان برای فرار از بحران و باتلاقی که در آن گیر افتاده‌ایم از تفکرات حرفه‌ای‌شان الگوبرداری کنیم. بارتومئو، رئیس باشگاه بارسلوناست و وظیفه سنگینی را بر دوش دارد. با این حال برای مدیریت ستاره‌ها هیچ وقت حاضر نمی‌شود تن به دستمزد‌های عجیب و غریب بدهد. صحبت‌های اخیر او در روز‌های کرونایی اروپا در نوع خود جالب توجه است: «من عدد و رقم نمی‌دهم، ولی می‌گویم با توجه به میزان درآمد فعلی باشگاه بازیکنان دستمزدهای‌شان را تطبیق خواهند داد. همه این را درک می‌کنند و مشغول کار روی این موضوع هستند. ما در ماه مارس، آوریل و می‌از بازیکنان درخواست کاهش دستمزد را داشتیم و آن‌ها هم دستمزدشان را ۱۲ درصد کم کردند.» فراموش نکنید که منظور بارتومئو از بازیکنان لیونل مسی، سوارز و سایر ستاره‌های بارسا بود، ستاره‌هایی که همواره چند پیشنهاد وسوسه‌انگیز دارند، اما به تعهد خود با باشگاه پایبند می‌مانند و از شیوه تهدید و گروکشی استفاده نمی‌کنند.
در اینجا، اما هنوز فصل تمام نشده خیلی‌ها حرف از رفتن و پیشنهاد‌های آنچنانی می‌زنند. در این بین بازیکنان وطنی با اینکه از سطح بازی خود خبر دارند با اعتماد به نفس کاذب خودشان را با امثال مسی مقایسه می‌کنند. در صورتی که هرگز نمی‌گویند ابرستاره بارسا مخالفتی با کاهش دستمزدش نداشت و اوضاع باشگاه بارسلونا را درک کرد. وضع اقتصادی به قدری خراب است که رئیس بارسلونا مجبور شد حرف از کاهش درآمد‌ها بزند. حال سؤال اینجاست؛ باشگاه‌های ایرانی که از اول هم درآمدی نداشته‌اند و از پول‌های دولتی و صنعتی ارتزاق می‌کنند چرا حرفی از کاهش هزینه‌ها نمی‌زنند؟
همین دیروز خبری در مورد رضایتنامه ۵/ ۳ میلیارد تومانی یک دروازه‌بان شناخته شده منتشر شد! تصورش هم سخت است که یک باشگاه وطنی دیگر حاضر به پرداخت این رقم به فلان تیم باشد و علاوه بر این چند میلیارد دیگر نیز برای آقای گلر بپردازد. کرونا، تحریم و گرانی اقتصاد کشور را به شکلی جدی تحت تأثیر قرار داده؛ کارمند، کارگر، معلم، مستاجر و کل جامعه تأثیر این مسائل را حس کرده‌اند، به غیر از فوتبالی‌ها!
مربی که فصل پیش قراردادش نزدیک به ۱۰ میلیارد بوده حالا باید دید با دلار ۲۰ هزار تومانی به چه رقمی رضایت می‌دهد.
بسیاری از باشگاه‌های مطرح فوتبال دنیا بعد از پاندمی کرونا رقم دستمزد‌ها را با حمایت ستاره‌های خود کاهش داده‌اند، اما اینجا نه تنها رقم‌ها کاهش نیافت، بلکه بسیاری با این مسئله نیز مخالفت کردند. فوتبال ما عایدی جز هزینه و حاشیه برای کشور ندارد و تنها بهانه آقایان برای ریخت و پاش و پیشبرد اهداف‌شان نیز علاقه زیاد مردم، به ویژه جوانان به این رشته است. در پرطرفدار بودن فوتبال شکی نیست، اما در روزگاری که تعداد بیکاران رو به افزایش است، کسب و کار‌ها کساد یا برچیده شده و کشور با مشکلات اقتصادی دست به گریبان است، چطور می‌توان در قبال قرارداد‌های نجومی لیگ برتری‌ها سکوت کرد.
سایر اخبار این روزنامه
پهلوگیری کشتی‌های حامل کالای اساسی در بزرگ‌ترین بندر اقیانوسی کشور
می‌خواستیم ادعای «پاسخ همه‌جانبه» ایران را بسنجیم!
وحشت تل‌آویو از ساعت صفر انتقام
تورم قرارداد‌های فوتبال را کنترل کنید
تدبیر خانه ملت برای فرار از سیاهچاله جمعیت
کرونا آینده حرفه‌ای ورزشکاران را به خطر می‌اندازد
رئیسی علیه لواسانیزم
اخلال در نظام اقتصادی در سایه مؤسسه آموزشی آفتاب
پرونده ناتمام ۲ حج خونین
ما اصلاح‌طلبان با بحران انقراض نسل روبه‌رو هستیم
همه ضمانت اجرایی برجام ریاست جمهوری هیلاری کلینتون بود؟!
