روزنامه جوان
1399/05/06
کرونا آینده حرفه‌ای ورزشکاران را به خطر می‌اندازد
سرویس ورزشی جوان آنلاین: زمان زیادی نبرد که مشخص شد ویروس منحوس کرونا به این زودی‌ها دست از سر دنیا برنمی‌دارد، ویروسی که حتی به ورزشکاران حرفه‌ای نیز رحم نکرد، المپیک را به تعویق انداخت و حالا کاری کرده که تمامی برنامه‌ریزی‌ها را باید مطابق شرایط آن انجام داد. دکتر فرهاد مرادی دبیر ستاد مبارزه با کرونا در ورزش یکی از کسانی است که از نزدیک روند تأثیرگذاری این ویروس بر ورزش کشور را مشاهده کرده است. با او در گفت‌وگویی کوتاه به بررسی شرایط حال حاضر و آینده ورزش کشور در مواجهه با این ویروس منحوس پرداختیم.کرونا نشان داد که ورزشکاران حرفه‌ای هم از این ویروس منحوس مصون نیستند به طوری که نفراتی، چون احسان حدادی، حسین نوری، وریا غفوری و... که ورزشکارانی حرفه‌ای هستند نیز مبتلا شدند!
متأسفانه همین طور است. همه این احساس را داشتند که این هم برمی‌گردد به اینکه در ابتدای شیوع همه‌گیری اطلاعات غلط و شبه‌علمی که اساس علمی ندارند به شکل فراگیری پخش میشود که این خودش یک اپیدمی است. خیلی از مطالبی که در خصوص کووید ۱۹ گفته می‌شد مبنای علمی نداشت. مثل اصرار به اینکه از راه تنفس انتقال پیدا نمی‌کند برخلاف ویروس‌های هم‌خانواده‌اش یا شیوع آن در یک گروه خونی خاص یا اینکه بچه‌ها به آن مبتلا نمی‌شوند. خب همه جامعه هم که تحصیلات پزشکی ندارند و نداشتن دانش کافی و همین کج‌فهمی‌ها و اشتباهات و تصورات نادرست باعث شیوع بیشتر کرونا شد و افرادی را درگیر کرد که تصور می‌شد برابر این ویروس مصون باشند!
پس مخالفت‌های ابتدایی با برگزاری مسابقات بدون تماشاگر و لغو آن می‌توانست ناشی از همین تصورات اشتباه باشد؟ هرچند که شروع دوباره فعالیت‌های ورزشی نیز همچنان مخالفان بسیاری دارد.
مخالفت‌ها در ابتدای امر کمتر بود. همین طور رعایت مردم به طوری که دوم، سوم اسفند که اولین بیانیه ستاد مقابله با کرونا در ورزش منتشر شد ما زودتر از خیلی جا‌های دیگر توانستیم اماکن و رویداد‌های ورزشی را تعطیل کنیم چراکه آن زمان توجه به مسائل بهداشتی خیلی بیشتر از اردیبهشت و خرداد بود، خیلی مقاومت نمی‌شد، چون کل جامعه این حساسیت را در خصوص رعایت مسائل بهداشتی داشتند و به اندازه کافی احتیاط می‌کردند، اما بعد متأسفانه این مسئله کمرنگ شد چراکه رعایت مسائل بهداشتی و احتیاط کردن در این زمینه مانند یک سیاست اقتصادی خودش را همان زمان نشان نمی‌دهد و نتیجه آن در درازمدت است که دیده میشود. در زمینه این امور اپیدمیولوژیک هم بسته به دوران نهفتگی بیماری و سیر بیماری اگر احتیاط‌های لازم صورت بگیرد نتیجه خودش را در مراجعان سرپایی، بستری و مرگ و میر با تأخیر نسبتاً زیاد نشان می‌دهد، اما چون زمانبر میشود افراد دیگر مثل سابق به رعایت مسائل نمی‌پردازند و این اوضاع را بدتر می‌کند.
گفته میشود ابتلا به کرونا آینده ورزشکاران را به خطر می‌اندازد. این مسئله تا چه اندازه‌ای صحت دارد؟
اینکه در خصوص همه ورزشکاران یک حکم کلی بدهیم معقول نیست خصوصاً که یک سرماخوردگی ساده ممکن است در یک نفر یک مسئله ساده باشد و در شخصی دیگر تبدیل به مننژیت شده و کشنده باشد. یعنی نمی‌توانیم بگوییم همه ورزشکاران را بیمار می‌کند. آن‌هایی که بیماری‌های زمینه‌ای داشته باشند ویروس برایشان کشنده‌تر است و عوارض بیشتری از خود به جا می‌گذارد و این اثبات شده، اما ورزشکارانی که بیماری زمینه‌ای ندارند و بدنشان سالم‌تر است خطر کمتری حرفه آن‌ها را تهدید می‌کند؛ البته به شرط رعایت مسائل بهداشتی. با این وجود ورزشکار هرچه حرفه‌ای‌تر باشد حساسیت برای او بالاتر می‌رود چراکه اگر قهرمان المپیک آسیب ببیند این آسیب جبران‌ناپذیر میشود، چون سرمایه‌گذاری‌ای که برای او در طول سال‌ها انجام شده ممکن است دیگر قابل تکرار نباشد. پس به طور کلی نمی‌توانیم بگوییم آینده ورزشکار به خطر می‌افتد، اما اگر این ویروس ریه ورزشکاری را تخریب کند دیگر جبران بافت ریه امکان‌پذیر نیست و روی آینده حرفه او تأثیر مستقیم می‌گذارد که امیدوارم این اتفاق برای کسی رخ ندهد.
با این وجود، اما این روز‌ها بسیاری از ورزشکاران در رشته‌های مختلف اصرار دارند به آغاز رقابت‌ها و تمرینات. این در حالی است که بین فوتبالی‌ها هنوز هم عده‌ای مخالف سرسخت ادامه مسابقات لیگ برتر هستند.
سلامت، مقوله‌های متعددی، چون جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی، شغلی و... را شامل میشود. برای نمونه اگر فردی که از لحاظ جسمی سالم است نتواند برای خانواده‌اش امرار معاش کند یک فرد سالم محسوب نمی‌شود.
ضمن اینکه شاید بتوان یکی، دو هفته یا حتی یکی، دو ماه تعطیلی و قرنطینه کردن امکان‌پذیر باشد، اما برای همیشه این کار شدنی نیست و باید به زندگی عادی برگشت، اما روش زندگی کردن را باید تغییر داد تا هم بتوان به زندگی ادامه داد و هم جلوی سرایت بیماری را گرفت. ضمن اینکه هر ورزشکاری هدفی را برای خود دنبال می‌کند. مثلاً می‌گوید من چهار سال یا هشت سال بعد باید به المپیک یا مسابقات جهانی بروم و برای این هدف وقت زیادی را صرف کرده. حالا جدا از اینکه تعطیلی رقابت‌ها از لحاظ اقتصادی آن‌ها را با مشکل مواجه می‌کند چراکه بسیاری از ورزشکاران شغل دیگری ندارند و ورزش تنها حرفه آنهاست، این تعطیلی می‌تواند سال‌ها تلاش او را به مخاطره بیندازد چراکه مثلاًَ مدال المپیک چیزی نیست که به راحتی بتوان از آن گذشت. از طرف دیگر در ورزش‌های تفریحی مانند شنا و غریق نجات، فرد ممکن است کل سال را کار نکند و تنها درآمدزایی او در فصل تابستان باشد.
پس با این حساب باید چه کرد که بتوان به زندگی عادی ادامه داد و از ابتلا به این ویروس هم در امان ماند؟
در واقع چیزی که ما به آن پرداختیم نیز همین است. وقتی فهمیدیم این ویروس پدیده‌ای نیست که ظرف دو، سه ماه از بین برود تلاش کردیم پروتکل‌هایی را بنویسیم البته با بررسی‌های همه‌جانبه و مشورت با کارشناسان هر رشته به صورت جداگانه و در نظر گرفتن تمام جوانب کار که بتوانیم جلوی شیوع هرچه بیشتر بیماری را در آغاز فعالیت‌های ورزشی بگیریم چراکه خوب می‌دانیم در صورت یافتن واکسن نیز ظرفیت تولید آن در دنیا بدون شک محدود است و با توجه به تحریم‌های ظالمانه به سرعت در دسترس ما قرار نخواهد گرفت.
گفته می‌شد پروتکل‌های ارائه شده در فوتبال الگوبرداری از بوندس‌لیگاست.
ما بر اساس هفت عامل و اولویت‌بندی‌هایی که وجود داشت شروع کردیم به پروتکل‌نویسی؛ اول برای فوتبال بعد برای بقیه رشته‌ها که همین اولویت‌ها را داشتند. البته اول یک پروتکل ابتدایی نوشتیم که مربوط به همه رشته‌های بدنسازی و رشته‌های همگانی که گسترده‌تر و فراگیرتر بود، بعد هم یک پروتکل مفصل نوشتیم که به جرئت می‌توانم بگویم کم‌نقص است و ساعت‌ها کار کارشناسی پشت آن است و همان‌طور که گفتید ابتدا گفته شد ما از بوندس‌لیگا و لیگ جزیره و... الگوبرداری کردیم که این طور نیست. ما پروتکل‌های آن‌ها را بررسی کردیم، اما با توجه به تفاوت زیرساخت‌ها با توجه به شرایط و زیرساخت‌های خودمان پروتکلی متفاوت نوشتیم که البته از پروتکل فیفا هم سختگیرانه‌تر است. این پروتکل‌ها تا چه اندازه رعایت شد و آیا پیش‌بینی شیوع بیماری در آن شده بود؟
تا به امروز که خب می‌توان گفت جز موارد معدود تیم‌ها و ورزشکاران به خوبی رعایت کردند و این را می‌توان از نتیجه کار دید. هرکس که بیشتر رعایت کرده باشد کمتر در معرض خطر ابتلا قرار گرفته، اما این را هم نمی‌توان نادیده گرفت که افراد تنها در ورزش نیستند. آن‌ها در خیابان، سوپرمارکت و هواپیما هم هستند و ممکن است هر جایی مبتلا شوند. با این وجود پیش‌بینی تعطیلی و قرنطینه یک ورزشکار و یک تیم در صورت ابتلا را هم کرده بودیم و امیدواریم با رعایت پروتکل‌ها هم بتوانیم مسابقات را برگزار کنیم و هم از ابتلا به بیماری در امان باشیم.
سایر اخبار این روزنامه
پهلوگیری کشتی‌های حامل کالای اساسی در بزرگ‌ترین بندر اقیانوسی کشور
می‌خواستیم ادعای «پاسخ همه‌جانبه» ایران را بسنجیم!
وحشت تل‌آویو از ساعت صفر انتقام
تورم قرارداد‌های فوتبال را کنترل کنید
تدبیر خانه ملت برای فرار از سیاهچاله جمعیت
کرونا آینده حرفه‌ای ورزشکاران را به خطر می‌اندازد
رئیسی علیه لواسانیزم
اخلال در نظام اقتصادی در سایه مؤسسه آموزشی آفتاب
پرونده ناتمام ۲ حج خونین
ما اصلاح‌طلبان با بحران انقراض نسل روبه‌رو هستیم
همه ضمانت اجرایی برجام ریاست جمهوری هیلاری کلینتون بود؟!
