زدودن اثرات فقر از درمان

بابک خطی‪-‬ در تمام دنیا بیماری و مسائل مربوط به آن، زندگی انسان را عمیقا متاثر از خود کرده است.بیماری‌ها ماهیتی چندگانه دارند و نمی‌توان هر فرد بیمار را صرفابه عنوان یک نمونه (case)، مجرد از وضعیت و شرایط، طبقه‌بندی کرد.
در شرایط ایده آل،فرایند بهبودی فرد از یک سو در بستر تعامل وی با یک سیستم درمانی کارآمد
و دریافت کمک‌های درمانی بدون تبعیض شکل میگیرد و از سوی دیگر به تمامی، وابسته به حمایت عاطفی بیمار در بطن خانواده است. لازم به ذکر است که در تمامی مراحل درمان، هدف رسیدن به نقطه‌ای است که بیمار و خانواده او جز رنج بیماری دغدغه‌ای نداشته باشند.
مشکلات اقتصادی و فقر از مواردی‌ است که به‌طور جدی فرایند درمان را به خطر می‌اندازد.


راه حل اصلی در این مورد -خصوصا بیماری‌های جدی و عارضه دار- وجود،تشکیل یا بهسازی بیمه‌های دولتی است؛ سازوکاری که اکثریت خدمات درمانی و پاراکلینیک بیمار را پوشش دهد و شامل حمایتی همه جانبه از بیمارباشد.
روشی جامع و مانع که در تمام کشور به طور یکسان و عادلانه عمل کند و وابسته به فرد یا خیریه‌ها نباشد.
در این ساختار بیمه‌ای به محض بیمار شدن،فرد بیمار به طور خودکار و بدون تکلف‌های پیچیده اداری وارد چرخه‌ی درمان می‌شود و به طور روتین و بدون نگرانی خدمات درمانی دریافت می‌کند.این سیستم بارهای اضافی اقتصادی-روانی را از دوش خانواده برداشته و آنان را بر درمان بیماری بیمارشان متمرکز می‌کند. البته سازمان‌های غیردولتی با جمع‌آوری کمک‌های مردمی نیز در صورتی‌ که توان اولویت‌بندی مشکلات و توانمند‌سازی را داشته باشند، می‌توانند به عنوان روش کمکی در کنار روش اصلی مفید فایده باشند.
روش‌ اخیر جدا از هر مقدار کمک به فرآیند درمان که به خودی خود ارزشمند است، نمای جامعه‌ای را نشان می‌دهد که
یاری رساندن انسان‌ها به یکدیگر درونی شده است؛
مفهومی که از ویژگی‌های مهم وجود یک ملت
است.