سورپرایز ترامپ «زمین گرم» خمسه و انتخاب رشته یانگوم !


 
 
آماده شدن دولت ترامپ برای توزیع واکسن کرونا 2 روز پیش از انتخابات جنجالی شد


سورپرایز واکسنی؛برگ برنده پرزیدنت؟
 
نبی شریفی- هفته گذشته دو اظهار نظر دونالد ترامپ برای تست دوپینگ خود و بایدن، رقیب انتخاباتی‌اش، خبرساز شد. اما دوپینگ انتخاباتی، صرفا به مصرف محرک یا مخدر که رئیس جمهور آمریکا از آن سخن می‌گوید، خلاصه نمی شود. دوپینگ انتخاباتی کارزار سال 2016 ترامپ، موج سواری موفقیت آمیز او روی بی احتیاطی و رسوایی ایمیلی هیلاری کلینتون بود. حالا در سال 2020، دوپینگ انتخاباتی یا اصطلاح کاربردی‌تر آن «سورپرایز اکتبر» دونالد ترامپ آغاز بهره برداری از واکسن کروناست. اکنون، رئیس جمهور آمریکا این گونه به جنگ ویروسی می‌رود که در سال انتخابات «پیروزی مطلق» را از چنگ‌اش ربود و او را به نبرد پر حاشیه رقابت با جو بایدن کشاند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) در نامه‌ای به مقام‌های بهداشتی 50 ایالت‌ این کشور از آن‌ها خواسته است آماده توزیع واکسن احتمالی ویروس کرونا در اواخر ماه اکتبر (اوایل آبان) باشند. این اولین بار است که این نهاد بلندپایه بهداشتی آمریکا زمانی دقیق را برای برنامه توزیع واکسن اعلام می‌کند. معین کردن تاریخ از آن لحاظ اهمیتی سیاسی یافته است که چنین تحولی در صورت تحقق، تنها چند روز قبل از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا خواهد بود. دولت ترامپ تا کنون میلیاردها دلار از بودجه فدرال را به تهیه واکسن کووید-۱۹ اختصاص داده است. براساس گزارش سایت (worldometers) بیش از 191 هزار آمریکایی تا کنون قربانی کرونا شده‌اند. نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال نوشته‌اند که این نامه توسط رابرت ردفیلد، مدیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ آمریکا خطاب به فرمانداران ایالت های آمریکا نوشته شده و از آن ها خواسته است اقدامات لازم را در خصوص مقررات هر ایالت برای استفاده از این واکسن انجام دهند. «سی‌ا‌ن‌بی‌سی نیوز» می‌گوید که دانشمندان و متخصصان ابراز نگرانی کرده‌اند ممکن است دونالد ترامپ ، مقامات بهداشتی را تحت فشار قرار داده باشد تا واکسن کرونا را دو روز قبل از انتخابات آینده ریاست جمهوری ایالات متحده وارد بازار کنند. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سوم نوامبر برگزار می‌شود. سه شرکت داروسازی آمریکایی «مودرنا»، «آسترازنکا» و «پفیزر» پیشتاز رقابت در تولید واکسن برای ویروس کرونا به شمار می‌روند. دولت فدرال آمریکا تاکنون حدود 10 میلیارد دلار در زمینه تولید واکسن ویروس کرونا سرمایه‌گذاری و صدها میلیون دوز از آن را برای توزیع عمومی پیش‌خرید کرده است. جنجال توهین ترامپ به سربازان کشته شده آمریکایی در فرانسه جدای از ویروس کرونا و تبعات اجتماعی و اقتصادی آن، اعتراضات نژادی و مواضع کاندیدای ریاست جمهوری در حوزه سیاست خارجی، کلیدواژه های دیگری هم در روزهای اخیر بحث برانگیز شده است. یکی از این بحث ها، اظهارات سال‌های گذشته ترامپ درباره سربازان و کهنه سربازان حاضر در جنگ‌های پرشمار آمریکا بوده است. نشریه آتلانتیک  با استناد به چندین منبع گمنام در مقاله بلندی گزارش داد که ترامپ در سفر خود به فرانسه در سال ۲۰۱۸، پیشنهاد دیدار از گورستان آمریکایی «اِن مارن» در نزدیکی پاریس را رد کرده زیرا نگران بوده که موهایش زیر باران خراب شود. برخی منابع مورد استناد آتلانتیک گفته‌اند که ترامپ طی نشستی پیش از بازدید از این گورستان که از قبل برنامه‌ریزی شده بود، از کارمندان ارشد خود پرسیده است: «چرا باید به آن گورستان بروم؟ پر از گور بازندگان است.»  ترامپ همچنین تفنگداران آمریکایی را که در جریان جنگ جهانی اول در نبرد «بلو بوآ» کشته شدند، «ابله» نامیده بود زیرا نتوانسته‌اند زنده بمانند.هرچند رئیس جمهور آمریکا این سخنان را از اساس رد کرده و «اخبار جعلی» نامیده است اما مشکل این است که سخنان مشابه او هنوز در تاریخچه خبرگزاری ها موجود است. برای مثال در اواسط جولای 2015 و در «آیووا» ترامپ درباره سناتور جان مک کین (خلبان اسبق نیروی دریایی آمریکا که در جنگ ویتنام پنج سال زندانی بود) گفته بود: «او یک قهرمان جنگ نیست. او قهرمان جنگ بود تنها به این دلیل که دستگیر شده بود. من فقط سربازانی را دوست دارم که دستگیر نمی شوند.»         گام محکم تلویزیون بر «زمین گرم»؟ سریال محرمی شبکه سه با حضور چهره‌هایی چون  علیرضا خمسه و کامران تفتی، آغازی امیدوارکننده داشت نویسنده: مصطفی قاسمیان   مجموعه تلویزیونی «زمین گرم» که از روز دوشنبه روی آنتن شبکه سه رفته، پرامیدترین سریال محرمی امسال بوده که با گروهی از عوامل باسابقه پشت و جلوی دوربین تولید شده است. این سریال به کارگردانی سعید نعمت‌ا... در گام‌های نخست، بهتر از «سرزده» شبکه یک عمل کرده است و البته ضعف‌هایی نیز دارد.
برگ برنده در داستان‌گویی
نخستین سریال سعید نعمت‌ا... در قسمت‌های دوم و سوم، بسیار خوش‌ریتم بود و حجم قصه‌ای را نمایش داد که با مقیاس معمول سریال‌های صداوسیما فوق‌العاده است. این در حالی است که مجموعه‌های ایرانی -چه محصولات صداوسیما و چه محصولات نمایش خانگی- همواره با فقر اتفاق مواجه هستند. قسمت‌های نخست «زمین گرم» به خوبی شخصیت‌های اصلی را به مخاطب شناساند و حاوی چندین گره بود. نقطه امید این مجموعه، قصه آن است.سعید نعمت‌ا... نویسنده و کارگردان «زمین گرم»، در سال‌های فعالیت خود در تلویزیون، دیالوگ‌نویسی خود را به عنوان امضایش مطرح کرده؛ دیالوگ‌هایی آهنگین، شعرگونه و پر از کنایه و ضرب‌المثل سبک نگارش اوست که در آثار آخر وی انتقادهای فراوانی را برانگیخت. این سبک نگارش برای اتمسفر «عقیق» نچسب به نظر نمی‌رسید، اما در «زیر پای مادر» و «برادرجان» با مخالفت‌های زیادی مواجه شد. با این حال نعمت‌ا... ظاهراً در «زمین گرم» خرق عادت انجام داده و به شکل قابل توجهی دیالوگ‌های خود را تعدیل کرده است. از قضا این تغییر، به خصوص با پیشینه‌ای که بیننده از این نویسنده در ذهن دارد، به مذاق مخاطب خوش آمده است.
ضعف در کارگردانی و بازی
سعید نعمت‌ا... در «زمین گرم» هرقدر در باب نگارش فیلمنامه موفق عمل کرده، در زمینه کارگردانی، عملکرد خوبی نداشته است. او که اولین تجربه کارگردانی را در این مجموعه سپری کرده، علاوه بر آن که با قاب‌هایی جلوه‌گرانه و بازیگوشانه، به نوعی حواس مخاطب را پرت کرده، نتوانسته است از بازیگران سریالش بازی‌های خوبی بگیرد. مرجان شیرمحمدی مانند تجربه‌های قبلی بازیگری، نمایشی تصنعی دارد و کامران تفتی شمایل همیشگی خود را تکرار کرده است. علیرضا آرا و علیرضا خمسه معدود بازی‌های خوب «زمین گرم» را در سه قسمت نخست به نمایش گذاشته‌اند، اگرچه خمسه تا حدی مشابه شخصیت «آقاخان» در سریال «میکائیل» صحبت می‌کند. صادق برقعی بازیگر نقش اصلی سریال نیز با وجود سابقه تئاتری، عملکردی معمولی دارد. تدوین غیرخطی و فلش‌بک‌های بسیاری که در «زمین گرم» تعبیه شده است، پیگیری قصه آن را برای مخاطب سخت خواهد
کرد.
 
 
 
«یانگوم» بر سر دوراهی انتخاب رشته!
یانگوم در کره قرن شانزدهم، واقعاً یک آشپز مشهور بود یا صرفاً یک دستیار پزشک؟
ترجمه و نگارش: جواد نوائیان رودسری

 سریال «جواهری در قصر» با نام اصلی «یانگوم بزرگ» که این روزها برای چندمین‌بار از تلویزیون پخش می‌شود و البته مخاطبان خودش را هم دارد، یکی از پرطرفدارترین سریال‌های چندسال اخیر در ایران محسوب می‌شود. سریال این‌گونه به مخاطب القا می‌کند که شخصیت یانگوم و آن‌چه از او نقل شده، کاملاً تاریخی است. البته این‌که در ساخت فیلم‌هایی با مضامین واقعی، کارگردان یا نویسنده کمی از چاشنی هنری و تغییر داستان استفاده کند تا فضای اثر را تغییر دهد، ایرادی ندارد؛ اما وقتی تاریخ را مرور می‌کنیم، درمی‌یابیم که «یونگ هیوم کین»، کارگردان «جواهری در قصر»، اصولا یک تاریخ را تنهایی نوشته و هر کار خواسته، کرده‌است! درد این‌جاست که ما در ایران، با این همه سابقه فرهنگی و روایت‌های تاریخی اصیل، باید بنشینیم و روایت موهوم کُره‌ای را ببینیم و لذت ببریم! به هرحال، بد نیست مروری بر واقعیت تاریخی یانگوم داشته‌باشیم تا اولاً اطلاعات تاریخی‌مان بالاتر برود و ثانیاً، مفهوم تاریخ‌سازی را با تمام‌وجود درک کنیم.
یانگوم معاصر با شاه اسماعیل!
برخی مورخان با استناد به سالنامه‌های سلطنتی پادشاهان سلسله «چوسان» در کره، یانگوم را شخصیتی تاریخی می‌دانند. البته نظر آن‌ها زیاد هم بیراه نیست. خوب است این را هم ذکر کنیم که سلسله چوسان یکی از قدیمی‌ترین دودمان‌های حکومتی دنیا بوده و بین سال‌های 771 تا 1276 هـ.ش، به مدت 505 سال، قدرت را در شبه‌جزیره کره در دست داشته‌ و سرانجام به دست اشغالگران ژاپنی از بین رفته‌است. در سالنامه‌های این سلسله، مربوط به عهد سلطنت «جونگ جونگ» (923 – 867 هـ.ش)، 10 بار نام یانگوم به چشم می‌خورد؛ بین سال‌های 894 تا 923 هـ.ش که تقریباً مصادف است با دوران شکل‌گیری و قدرت‌گرفتن حکومت صفویه و به‌طور دقیق، همزمان با حکومت شاه‌اسماعیل و شاه‌تهماسب‌یکم صفوی. افزون بر سالنامه‌های سلطنتی، نام یانگوم یک‌بار در سالنامه پزشکی «یی» که مربوط به گزارش‌ پزشکی خاندان سلطنتی چوسان بود هم، دیده می‌شود. در تمام این روایت‌ها، یانگوم یک پزشک است و ابداً اثری از بانوی اول قصربودن یا گذشته و حتی عاقبت وی در دست نیست؛ چه برسد به این‌که این همه جزئیات را برای بیش از 50 قسمت سریال فراهم کند. به‌علاوه شما نمی‌توانید اثری از بانوان موذی مزاحم یانگوم در تاریخ بیابید!
مروری بر اسناد واقعی
نخستین اشاره به نام یانگوم مربوط به 4 آوریل سال 1515 (14 فروردین 894) است؛ زمانی که عده‌ای از افسران قضایی قصر، نامه شکایتی را برای امپراتور «جونگ‌جونگ» می‌فرستند و از او می‌خواهند که پزشکیاران زن(به زبان کره‌ای: یونیو) را به دلیل کوتاهی در درمان ملکه، هنگام زایمان و تولد ولیعهد که ظاهراً به مرگ مادر منجر شده‌است، مجازات کنند. روز بعد از این گزارش، امپراتور طی پاسخ رسمی، از مجازات یانگوم خودداری می‌کند و به خاطر تولد توام با سلامت نوزاد، از موضوع مرگ ملکه چشم می‌پوشد. پس از این گزارش، تا هفت‌سال، دیگر اثری از یانگوم در سالنامه‌ها نیست؛ تا این‌که در 24 سپتامبر سال 1522 (اول مهر 901)، امپراتور که از بهبودی ملکه مادر موسوم به «ژئون گیون» راضی است، به یانگوم و پزشکیار همکار او، 10 کیسه برنج و 10 کیسه لوبیا جایزه می‌دهد. سه سال بعد، در گزارش 8 ژانویه 1525 (18 دی 903)، امپراتور دوباره از تلاش یانگوم برای بهبودی‌اش از یک بیماری چندماهه، اظهار رضایت می‌کند و به او لقب «بزرگ»(به کره‌ای : دائه) می‌دهد. بااین‌حال، دیگر اثری از یانگوم در مدارک سلطنتی تا 6مارس سال 1533 (15 اسفند 911)، یعنی حدود هشت سال بعد، نیست. در این سال، یانگوم ظاهراً یک‌بار دیگر امپراتور را از بیماری نجات می‌دهد و 15 کیسه برنج، 15 کیسه لوبیا و 10 طاقه ابریشم جایزه می‌گیرد. پس از این ماجرا، تا سال 1544 (923 هـ.ش) یعنی سال مرگ امپراتور جونگ‌جونگ در 56 سالگی، باز هم اثری از نام یانگوم نیست. در این سال از 21 فوریه (اول اسفند 922) تا سوم نوامبر (12 آبان 923) طی پنج‌گزارش، امپراتور از وضع مزاجی‌اش صحبت می‌کند و پزشکان را به مطالعه درباره دلایل یبوست و مشکلات ادراری خود فرامی‌خواند و از یانگوم هم به عنوان یکی از اعضای شورای پزشکی نام می‌برد. از ماه مارس 1544 (اسفند 922)، کاتبان سالنامه عنوان «بزرگ» را از ابتدای اسم یانگوم برمی‌دارند که به نظر می‌رسد با نظر امپراتور چنین می‌کنند. احتمالاً یانگوم از چشم افتاده بوده‌است. به این ترتیب، یانگوم در تاریخ به پایان می‌رسد؛ دیگر از او خط و خبری نیست تا این‌که در سال 2003، شبکه ام.بی.سی کره جنوبی، سریال مفصل «جواهری در قصر» را با آن طمطراق و ماجراهای هیجان‌انگیز، بر اساس زندگی یانگوم می‌سازد؛ اما کدام زندگی؟ خدا می‌داند!