روزنامه آفتاب یزد
1399/06/25
مراقبت‌های درمانی پس ازبهبود سرطان
دکتر حسین فودازی- لحظه‌ای که افراد با خبر می‌شوند به سرطان مبتلا هستند، از تلخ‌ترین لحظات زندگی آنها است، اما چنین خبری با وجود بار روانی سنگینی که بر بیمار به‌جا می‌گذارد، برای بسیاری پس از طی دوره‌های درمانی که به موقع آغاز شده باشد به شیرینی یعنی کنترل و درمان تبدیل میشود. اما درمان کامل و موثر یک بیمار سرطانی فقط به جراحی، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی خلاصه نمی‌شود، بلکه توجه به مراقبت‌های ویژه جسمی و روانی پس از درمان اولیه نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از اصلی‌ترین مراقبت‌ها پس از درمان سینه توجه به آسیب‌های روانی بیمار است. اصولا زمانی می‌توان مراقبت از یک بیمار را جامع و کامل دانست که به چهار جنبه جسمی، روانی، معنوی و اجتماعی وی توجه شود زیرا حتی پس از اینکه تمام تومورهای قابل مشاهده با جراحی برداشته شوند، امکان حضور سلول های سرطانی در سایر مناطق بدن وجود دارد. این تجمعات سرطانی، وقتی خیلی کوچک هستند، در هنگام جراحی قابل شناسایی نبوده ولی در آینده می توانند شروع به رشد کنند. احتمال برگشت بیماری،به خصوصیات ذاتی سرطان، کارآیی شیمی درمانی،
اگر نیاز باشد، و سایر پیگیری های
درمانی بستگی دارد لذا تمامی نجات یافتگان از سرطان باید پس از درمان تحت مراقبت‌های تکمیلی قرار گیرند. این نوع مراقبت‌ها به نوع سرطان، نوع درمانی که داشته‌اند و نیز وضعیت کلی سلامت فرد بستگی دارد و معمولا در بیماران مختلف، متفاوت است.نجات یافتگان از سرطان به مدت 2 تا3 سال پس از درمان، هر 3 تا 4 ماه یکبار و پس از آن یک یا دو بار در سال باید به پزشک مراجعه کنند. در این مراجعات، پزشک عوارض جانبی ناشی از درمان و احتمال بازگشت سرطان یا گسترش (متاستاز) آن به بخش‌های دیگر را مورد بررسی قرار می‌دهد. پس از درمان اولیه، فرد می‌تواند به پزشکان دیگر نیز برای مراقبت‌های تکمیلی مراجعه کند اما توصیه می‌شودکه به هر پزشک جدیدی که مراجعه کردند،حتما تاریخچه بیماری خود را در اختیارش بگذارند زیرا نوع سرطان و روش درمان مورد استفاده شده می‌تواند در تصمیم‌گیری برای مراقبت‌های آتی تاثیر گذارباشد بنابراین اگربه پزشک درمورد
بیماری تان اطلاع ندهید وی نخواهد دانست که شما سرطان داشتید. افراد باید بدانند که ابتلا به سرطان موروثی نیست و تنها 5 تا 10 درصد از سرطان‌های شایع ( مانند سرطان سینه، روده بزرگ و پروستات) موروثی هستند. تحقیقات نشان داده است که بیشتر خانواده‌هایی که ابتلا به سرطان در آنها موروثی بوده است، بستگانی داشته‌اند که قبل از 50سالگی سرطان داشته‌اند یا سرطانی در اعضاءجفت ( مثلا هر دو کلیه و یا هر دو سینه ) داشته‌اند و یا دیگر خطرهای مربوط به ابتلای سرطان ( مانند پولیپ‌های روده بزرگ یا خال‌های پوستی ) در آنها وجود داشته است پس از جهت نجات از سرطان، زندگی خود را ارزیابی کنید. برخی از بیماران عقیده دارند ابتلا به سرطان موجب بیداری آنها شده و فرصت دیگری را برای دستیابی به زندگی دلخواه در اختیار آنها نهاده است لذا باید از خود بپرسید آیا از نقشی که در خانواده دارید راضی هستید، یا فقط انتظارات دیگران را برآورده می‌سازید لذا سعی کنید پس از درمان سرطان به دیگر افراد مبتلا به سرطان کمک کنید زیرا بعضی‌ها معنای زندگی شان را در کمک به دیگران می‌یابند و برخی دیگر نیز که می‌خواهند از فکر بیمار شان خلاص شوند بر چیزهای دیگر تمرکز می‌کنند. چنانچه قصد کمک کردن دارید می‌توانید به طور داوطلبانه به گرو‌های ملی و محلی کمک به بیماران سرطانی بپیوندید و یا از طریق خانواده و دوستان با افراد مبتلا به سرطان
آشنا شوید.
سایر اخبار این روزنامه
متقاضیان وام ودیعه مسکن سرگردان بین بانک‌ها و ستاد ملی مبارزه با کرونا
طرح‌های کاغذی!
باید بین جرایم سیاسی و امنیتی تفاوت قائل شویم
تجمع بیماران ام‌پی‌اس مقابل سازمان غذا و دارو به دلیل نبود دارو
در دنیای مدیری ها، هدیه تهرانی باشیم
چاره اندیشی برای مشارکت 1400
«بلندمرتبه‌سازی در تهران»؛ نسخه نجات یا تجارت برای بلندمرتبه‌سازان!؟
بر سر شاخ بن می‌برند
عذر خواهی افشاگرانه
اینجا به ماسک و الکل نیاز است!
مراقبت‌های درمانی پس ازبهبود سرطان
نقدی بر روانشناسی جذب
