اخبار ویژه

 
  گفته بودند گشایش اقتصادی اما مردم گرانی را دیدند
یک ماه پس از وعده رئیس‌جمهور درباره گشایش اقتصادی، شاهد افزایش پیاپی قیمت‌ها هستیم!
این مطلب را روزنامه آفتاب یزد منتشر کرده و نوشته است:‌ یک ماه پیش آقای روحانی به دوربین‌های تلویزیونی نگاه کرد و گفت در هفته آینده خبرهای خوشی برای مردم داریم و گشایش اقتصادی را در کشور شاهد خواهیم بود!


در این مدت اما آنچه از گشایش دیده‌ایم شامل چه کسانی بوده است! دست‌کم 5 هزار تومان به قیمت ارز اضافه شده که این نشان از گشایش اقتصادی برای دولت است چرا که گران شدن دلار یکی از راه‌های کسب درآمد دولت به‌شمار می‌رود. در این مدت خودروهای داخلی نیز دست‌کم هر کدام بالای ده میلیون گران‌تر شده‌اند! این گشایش هم به شرکت‌های دولتی ایران خودرو و سایپا می‌رسد!
گشایش دیگری که در این مدت شاهد بودیم هم شامل سرمایه‌های مردمی می‌شود که وارد بورس شده بود اما به قولی تبخیر شد و شرکت‌های دولتی نیز بی‌نصیب نبوده‌اند! در چنین شرایطی برخی اما با سیاه‌نمایی به دنبال القای این هستند که وعده گشایش اقتصادی روحانی انجام نشد! این در حالی است که گشایش اقتصادی وعده‌ای بود که اتفاقا اجرایی شد و درآمدهای آن نیز همچنان برای دولت ادامه دارد!‌ اما شاید پرسیده شود سهم مردم از این گشایش اقتصادی چیست؟ به نظر می‌رسد از ابتدا نیز قرار بر این نبوده که گشایش اقتصادی شامل حال مردم شود!چشم! قیمت خودرو را هم ما مردم اصلاح می‌کنیم
«رئیس‌جمهور گفته است که باید نحوه خرید و فروش خودرو اصلاح شود. چشم، آقای رئیس‌جمهور! ما مردم همین امروز دستور می‌دهیم تا سیستم دچار تحول شود و دست واسطه‌ها از بازار قطع شود».
سایت عصر ایران از سایت‌های حامی دولت، ضمن انتشار مطلب فوق نوشت: کاش زودتر گفته بودید تا ما شاهد این بلبشو در بازار نبودیم! نمی‌دانم چرا مسئولان با ما مردم این همه تعارف دارند. واقعا هر مشکلی هست بگویید تا ما با جان و دل آن را حل کنیم. به دور از مطایبه، آقای رئیس‌جمهور شما باید در سخنرانی‌های خود از فعل گذشته استفاده کنید. به طور مثال باید بفرمایید، نحوه خرید و فروش خودرو اصلاح شد، نه اینکه بگویید اصلاح  شود. چه کسی باید این اصلاح را انجام دهد؟ خود شما و وزارت صمت ‌تان. تازه وزارت‌خانه‌ای که وزیر ندارد و سرپرست نمی‌تواند برای آن تصمیمات کلان بگیرد.
نویسنده ادامه می‌دهد: این روزها مردم فقط منتظر خبرهایی از باز شدن گره‌های زندگی‌شان هستند. می‌خواهند شما را ببینند وقتی می‌گویید که قیمت دلار ثابت شد یا دیگر شاهد گران شدن قیمت خودرو نخواهیم بود. دیگر زمان وعده دادن گذشته است. هنوز وعده‌های 96 مثل ناقوس در گوش‌مان زنگ می‌زند. هنوز مردم منتظر گشایش اقتصادی هستند. گشایشی که البته گویا منتفی شد و معلوم نیست چرا رئیس‌جمهور وعده کاری را داد که هنوز نهایی نشده بود.
به خدا که شما مسئول هستید نه ما مردم. شما باید کارها را انجام دهید. مردم، مدیران را برای چه انتخاب می‌کنند؟ برای اینکه مشکلات را حل کنند و کشور را در مسیر توسعه قرار بدهند. مثلا وقتی هوای شهری آلوده است، مسئولین باید فکری به حال آن کنند. وقتی گرانی از در و دیوار بالا می‌رود باید فکری به حال آن کنند. وقتی بیکاری تبدیل به مهم‌ترین دغدغه خانواده‌ها شده است، فکری به حال آن کنند. اما گویا برخی مدیران انتخاب می‌شوند که حرف بزنند و مثل مردم غُربزنند. از ناکارآمدی‌‎ها بنالند و مشکلات را به گردن دیگری بیندازند. ما از مسئولین نمی‌خواهیم از مشکلات بگویند. ما می‌خواهیم آنها گرفتاری‌های مردم را حل کنند. اگر قرار به حرف زدن بود ما بهتر از آنها حرف و غُر می‌زنیم. ما دچار مدیرانی شده‌ایم که جای مردم را گرفته‌اند.
یادآور می‌شود این هفتمین یا هشتمین بار است که رئیس‌جمهور دستور اصلاح و مهار قیمت در بازار خودرو و مسکن را می‌دهد.حمایت اکثریت مردم فرانسه از احیای مجازات اعدام
اکثریت مردم فرانسه از احیای مجازات اعدام حمایت می‌کنند.
طبق نظرسنجی موسسه افکارسنجی «ایپسوس / سوپرا استرایا» که به سفارش روزنامه لوموند انجام شده، اکثریت شهروندان فرانسوی از بازگشت مجازات اعدام حمایت می‌کنند. بر اساس این نظرسنجی که اخیرا انجام شده، میزان حمایت از بازگشت مجازات اعدام به 55 درصد رسیده و این در حالی است که یک سال قبل، 44 درصد مردم از مجازات اعدام پشتیبانی می‌کردند.
85 درصد هواداران طیف جمهوری‌خواه و 71 درصد طرفداران جبهه ملی به‌طور عمده با این ایده موافق هستند.
در حالی که 68 درصد قشر کارگری، 60 درصد کارمندان و 55 درصد بازنشستگان فرانسوی با این ایده موافق هستند، این رقم در بین مدیران 41 درصد و صاحبان مشاغل متوسط 40 درصد است.
طبق این نظرسنجی، حدود 82 درصد مردم فرانسه معتقدند که کشور برای دستیابی به نظم واقعی در این کشور نیازمند یک رهبر واقعی است. این رقم نسبت به سال گذشته 3 درصد افزایش دارد.آن همه هیاهوی بیهوده درباره طرح گشایش اقتصادی برای چه بود؟
یک روزنامه حامی دولت تأکید کرد ادعای «طرح گشایش اقتصادی»، ادعایی پرحاشیه و بی‌فایده بود.
روزنامه اعتماد نوشت: طرح پر سر و صدای «گشایش اقتصادی»، ‌بدون آنکه به روشنی مشخص شود که چه چیزی بود و چرا مطرح شد، از دستور کار دولت روحانی خارج شد؛ آن‌هم تقریبا ۱۰ ماه مانده به پایان دولت روحانی و بعد از یک ماه حرف و اظهارنظر و تایید و تکذیب و سخنان پراکنده، بدون آنکه حتی یک صفحه برنامه «اقتصادی» و مورد تایید روی خروجی اخبار قرار بگیرد. سرانجام این طرح نیز درست مانند دلار ۴۲۰۰ تومانی شد که ۲۱ فروردین ماه ۱۳۹۷ به یک‌باره توسط معاون اول رئیس‌جمهور، آقای جهانگیری «اعلام عمومی» شد و اکنون پس از گذشت نزدیک به ۳۰ ماه، ‌به بن‌بست خورده و چیزی جز «خالی شدن دست بانک مرکزی» به دنبال نداشت. این‌بار هم آقای جهانگیری در قالب «سخنگو» حاضر شد که این خبر را اعلام کند و بگوید: «خبری از گشایش اقتصادی نیست.»
از پانزدهم مرداد سال جاری که آقای روحانی موضوع «گشایش اقتصادی» را مطرح کرد تاکنون، صدها مصاحبه و اظهارنظر و خبر ضد و نقیض درباره این موضوع منتشر شد. اما هیچ‌یک از این اظهارات به روشنی مشخص نمی‌کرد که اصلا این گشایش اقتصادی چه بوده و قرار است چه مکانیزمی اجرا شود. فقط از برایند حرف‌ها این‌طور برمی‌آمد که گشایش اقتصادی «پیش‌فروش نفت خام به مردم است.» سیل مخالفت‌ها با این طرح، از همان روز اول آغاز شد.
 اعتماد با پرحاشیه و بی‌فایده خواندن طرح مذکور می‌افزاید: از زمان اعلام عمومی خبر اولیه طرح «فروش اوراق نفتی» مشخص بود که این طرح چیز جدیدی نیست و پیش از این و در سال ۹۱ نیز دولت وقت، همزمان با تشدید تحریم‌ها علیه بانک مرکزی، این طرح را در سال آخر ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد (درست مانند دولت روحانی) عنوان کرد و البته مانند همین «گشایش اقتصادی» هرگز اجرایی نشد. ضمن اینکه اصولا فروش اوراق سلف نفتی، چیز «بدیع» و «تازه‌ای» نبود و نیست و حتی آیین‌نامه فروش نفت در این ساختار نیز در سال‌های گذشته تدوین شده بود. با این حال مشخص نیست که در ۴۰ روز گذشته، تیم اقتصادی دولت، با هیاهوی بسیار به دنبال عرضه چه چیزی بودند؟
 
آفتاب یزد: گشتیم اما طرح گشایش اقتصادی را نیافتیم
روزنامه اصلاح‌طلب حامی دولت می‌گوید: دولت به جای تدابیر کاغذی روی طرح‌های کاغذی مانور می‌دهد.
آفتاب یزد نوشت: بعدِ 30 روز خبر و مصاحبه و تحلیل و تاکید و تکذیب؛ «از دستورِ کار خارج شدن فروش اوراق سلفی نفت» نیز مثل «دلارِ4200 تومانی» سهمِ «اسحاق جهانگیری» شد.
از حدود 30 روز قبل که از «طرح گشایش اقتصادی» گفتند تا بعد که از «طرح فروش اوراق سلفی نفت» سخن به میان آوردند تا بعد که سخن به «حمایت از بورس» رسید و «مردم» که باید با خیالی «آسوده» امیدوار باشند که دولت هوای آن‌ها را دارد معلوم بود که «فروش اوراق سلف نفتی، گشایشی برای مردم» به‌دنبال نخواهد داشت.
کمی بعدتر اوراق سلف نفتی نیز به ماجرای طرح گشایش اقتصادی اضافه شد در کنار آن «وام‌های ودیعه مسکن» که حالا خودِ آن هم معضلی شده است برای مردم. طرح گشایش اقتصادی همانی است که یک کارشناس اقتصادی به آفتاب یزد گفته بود: «اطلاع موثق دارم که این طرح، ارائه شده از سوی کسی است که هیچ‌گونه دانش اقتصادی ندارد و صرفاً چون مدت زمان طولانی در بخش‌های مدیریتی فعال بوده به خود اجازه داده تا از طرحی سخن به میان بیاورد که می‌خواسته «گشایش» ایجاد کند و اما گشایش که ایجاد نشد هیچ، تنگناهای موجود نیز رو به فزونی نهاد. اگرچه اسحاق جهانگیری گفته است که «طرح فروش اوراق سلف نفتی» از دستور کار خارج شده است اما با مراجعه به مصاحبه‌های پُرتعداد و رنگارنگ(!) متوجه خواهیم شد که اساساً طرحی در دستورکار قرار نگرفته که خواسته باشد از دستور کار خارج شود.