نعل وارونه اصولگرايان؛ -ياد حمايت از زنان افتاديد؟

آرمان ملي - مطهره شفيعي: «اصلاح‌طلبان و روحــاني برخلاف ادعاهايشان مخالف پيشرفت زنان هستند»، «هيچ زني در دولت روحاني وزير نشد»، «اصلاح‌طلبان فقط شعار حمايت از زنان مي‌دهند و در عمل کاري براي آنها نمي‌کنند» و هزاران ادعايي که از سوي اصولگرايان مطرح مي‌شود. بدون شک زنان نيمي از جمعيت راي‌دهنده در انتخابات‌ها هستند؛ بنابراين آراي آنها در تعيين رئيس‌جمهور از اهميت زيادي برخوردار است. اکنون که فعاليت‌هاي انتخاباتي 1400 و تعيين رئيس‌جمهور سيزدهم آغاز شده، يکي از برنامه‌هاي اصولگرايان جذب آراي زنان است. آنها با ناديده گرفتن رويکرد خودشان به زنان در تمام سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي درصدد هستند تا با ادعاهاي نادرستي که دارند به نااميد کردن زنان براي راي دادن به کانديداهايي بپردازند که از سوي اعتداليون و اصلاح‌طلبان معرفي مي‌شوند. نکته قابل تامل آنجاست که اصولگرايان به‌ويژه طيف سنتي آنها به‌خوبي دليل عدم معرفي وزير زن از سوي دولت‌ها را مي‌دانند و به‌طور حتم اگر روزي يک رئيس‌جمهور اقدام به معرفي يک خانم براي برعهده گرفتن وزارتخانه‌اي کند، آنها در صف نخست مخالفت حضور پيدا مي‌کنند اما اکنون نياز به جلب آرا در انتخابات 1400 دارند و تصور مي‌کنند با القاي نادرست «بي‌اهميت بودن زنان براي اصلاح‌طلبان و اعتداليون» مي‌توانند کليد پاستور را دريافت کنند اما اصولگرايان پيش از اين تخريب‌ها، بايد به مواردي اشاره کنند که اثبات شود خودشان زماني که در قدرت قرار داشتند چه اندازه به توانايي‌هاي زنان اعتقاد داشتند و آن را با حضور زنان در مجلس ششم و دولت‌هاي ششم و هفتم مقايسه کنند.
تلاش بي‌نتيجه براي جلب آراي زنان
سايت‌هاي اصولگرايان دلواپس در اين مقطع زماني، وظيفه نااميد کردن زنان براي راي دادن به کانديداهاي‌اصلاح‌طلب و اعتدالي را برعهده دارند تا طي ماه‌هاي آينده فعالان سياسي اين طيف فاز دوم دلسرد کردن زنان را برعهده بگيرند. ديروز مشرق نوشت: «نکته‌اي که روشنفکران و آگاهان سياسي سال‌هاست درباره جريان سياسي چپ در ايران يا همان اصلاح‌طلبان بيان مي‌کنند؛ اشاره به ژنتيک خشونت‌طلب و ذات زن‌ستيز اين جريان است. جرياني که عددي از ارکان آن سوابقي مثل بازجويي‌هاي خشن و با نقاب، شلاق‌زدن في‌المجلس براي جاري کردن حد، بدزباني و حرکات تند در عرصه ديپلماسي دارند و در زمينه زنان نيز هرچه هست سابقه کساني از ارکان همين جريان در فرو کردن پونز به پيشاني دختران بدحجاب، استفاده ابزاري و شب‌انتخاباتي از بانوان، لذت بردن از رقص دختران نوجوان در يک محفل زنانه! و رعايت نکردن حدود شرعي در مواجهه با زنان است. همچنين اين رسانه دلواپس در راستاي انجام تکليف انتخاباتي‌اش يعني اتهام‌زني به رقيب نوشته است: «دقت شود که اينها همان افراد و جرياني هستند که بارها و بارها بحث مديريت ارشد زنان يا وزير شدن زنان نيز را مطرح کردند اما نه در دولت کارگزاران و اصلاحات و اعتدال حاضر به گماردن يک وزير زن شدند و نه هنگامي که به‌صورت اکثريتي شوراي شهر را به دست آورند تمايلي به انتصاب يک شهردار زن نشان دادند!»
محدود مي‌کنند و مي‌گويند چرا؟!


اصولگرايان براي نيل به اهدافشان و القاي ناکارآمدي رقيب 2 راهکار را اجرا مي‌کنند؛ نخستين ترفند آنها متهم کردن اصلاح‌طلبان به ناکارآمدي و حرکت در جهت خلاف خواست مردم است که موضوع فيلتر تلگرام و ديگر شبکه‌هاي اجتماعي از آن نمونه است. آنها چنين القا مي‌کنند که وزير اعتدالي دولت روحاني درصدد فيلتر است که واقعيت ندارد و آذري‌جهرمي بارها تصريح کرده که نقشي در فيلتر ندارد. درباره زنان هم همين مشي را دارند چنانکه اصولگرايان واقف به مخالفت‌ها با معرفي وزير زن هستند اما چنان صحنه‌آرايي مي‌کنند که گويي روساي جمهور اصلاحات و اعتدال مخالف اين موضوع هستند. راهکار دوم اين جريان براي نااميد کردن زنان براي انتخاب اصلاح‌طلبان و اعتداليون در اين راستاست که به پرونده‌سازي براي اين دو طيف بدون درنظرگرفتن شرايط زماني و اقتضائات هر دوران مي‌پردازند؛ به‌عنوان‌نمونه اصولگرايان امروز و جريان راست سابق هنوز از عدم توجه به آنها در سال‌هاي نخست پس از انقلاب اسلامي ناراضي هستند. بي‌ترديد نقش گروه‌هاي خط امام و روحانيت چپ که به بنيانگذار انقلاب اسلامي نزديک بودند باعث ايجاد حس اعتماد به آنها شده بود و اگرچه نمي‌شود جريان راست را در پيروزي انقلاب بي‌تاثير دانست اما جايگاهي در تصميم‌سازي‌ها نداشتند. اکنون پس از سال‌ها نسل بعدي جريان راست براي انتقام از آن روزها به طرح موضوعاتي مي‌پردازند که محلي از اعراب ندارد و تنها فايده آن مي‌تواند دلخوشي اين جريان از تخريب اصلاح‌طلبان باشد اما غافل از آن هستند که جامعه آگاه به مسائل است و تنها به‌سادگي مطرح‌کنندگان پونز به پيشاني دختران بدحجاب مي‌خندد. رئيس‌جمهور به‌خوبي هويت نقش‌آفرينان در محدود کردن زنان را فاش کرده است. حسن روحاني مي‌‌گويد: «عده‌اي سال اول انقلاب مي‌خواستند در دانشگاه بين زنان و مردان ديوار بکشند. شوخي نمي‌کنم؛ زمان انتخابات همين را مي‌گفتم، مي‌گفتند براي انتخابات اينها را مي‌گويد. چه کسي‌ دنبال ديوار بوده؟ شما بوديد. امام جلوي شما را گرفت.»
وزير زن باشد اما نباشد!
همچنين لازم است به انتخاب يک زن از سوي احمدي‌نژاد براي تصدي وزارت بهداشت اشاره کرد. اصولگراياني که امروز حسن روحاني را بر معرفي نکردن وزير زن تخطئه مي‌کنند همان‌هايي هستند که احمدي‌نژاد را براي معرفي وزير زن مورد هجمه قرار دادند. در اذهان بسياري هست که فاطمه رجبي همسر غلامحسين الهام از منتقدان اصلي وزارت زنان بود و در نامه به محمود‌ احمدي‌نژاد چنين نوشت: «تصور مي‌شود شما اين مطلب را نيز از زبان مبارک امام صادق (ع) رئيس مذهب تشيع نيز خوانده‌ايد که «در آخرالزمان زنان بر دولت و سلطنت و هرچيزي که ميل به آن دارند، غلبه يافته و مسلط مي‌گردند. نمي‌توان پذيرفت در کابينه احمدي‌نژاد حضور وزير زن گام نخستي باشد که در کابينه‌هاي بعدي اهداف شوم فمينيست و سکولارها را حاکم کند.» يا حجت‌الاسلام‌طباطبايي‌نژاد از نمايندگان وقت مجلس از زناني که نامزد پست وزارت شده‌اند خواست که باتوجه به نظر علما و مراجع انصراف دهند و تاکيد کرد عملکرد رئيس‌جمهور نبايد به‌گونه‌اي باشد که مخالفان اقداماتش را کاملا تبليغاتي و سياسي بخوانند.» اکنون مشخص نيست بايد دم خروس را باور کرد يا قسم حضرت عباس؟