نکاتی درباره اختصاص سهام دولتی برای فرزند‌آوری

 
 
 
 


ما نيز شنيده‌ايم که در راستاي سياست‌هاي تشويقي مجلس يازدهم در جهت افزايش جمعيت و تشويق خانواده‌ها به فرزندآوري، طرح جديدي در مجلس در دستورکار قرار گرفته، مبني بر اختصاص سهام شرکت‌هاي معتبر دولتي به فرزندان سوم و چهارم خانواده‌ها! ظاهرا مجلس نيز در راستاي سياست‌هاي دولت قصد دارد که اين روزها از رونق و تمايل مردم به سرمايه‌گذاري در بازار سرمايه و بورس نهايت استفاده را ببرد و در اين راستا خانواده‌ها را تشويق به فرزندآوري و فرزند سوم و چهارم کند. بي‌ترديد اين طرح عجيب و غريب مجلس، ما را به ياد آن طرح رئيس‌جمهور دولت دهم مي‌اندازند که آقاي احمدي‌نژاد در سال 88 اعلام کردند که در «طرح آتيه مهر» به هر نوزادي مبلغ يک‌ميليون تومان پرداخت شود، اما فقط پنج‌ماه پس از اجراي اين طرح، به دليل کمبود بودجه و خودداري بانک ملي از اجراي آن، طرح متوقف شد و فقط به کاهش اعتماد عمومي نسبت به دولت منجر شد. برکسي پوشيده نيست که اکثر کشورهاي توسعه‌يافته جهان که با کمبود زادوولد و افزايش سن جمعيت‌شان روبه‌رو هستند، سياست‌هاي تشويقي را در دستورکار قرار داده‌اند. کشورهايي همچون ژاپن، ايتاليا، پرتغال، فنلاند و... با افزايش اشتغال، تحصيلات زنان و افزايش رفاه در جامعه، نرخ باروري آنها کاهش يافته، ولي دولت آنها براي تشويق خانواده‌ها به فرزندآوري کمک‌هزينه‌هايي مانند اهداي شيرخشک و پوشک رايگان و... را در نظر مي‌گيرند نه سهام شرکت‌هاي دولتي در بورس. تاکنون نشنيده‌ايم که کشوري براي افزايش جمعيت جوان و مولد خود، به نوزادان يا والدين آنها سهام بورس اختصاص دهند. بايد در نظر داشت که بورس و بازار سرمايه در يک‌ماهه اخير روند نزولي پيدا کرده و نمي‌تواند طرح و سياست تشويقي مناسبي براي ترغيب خانواده‌ها به فرزندآوري باشد. بدون ترديد اختصاص سهام براي آينده کودکان در صورتي‌که رشد آن 100 درصدي باشد، شايد موثر واقع شود، اما هزينه‌هاي شيرخشک، پوشک، البسه و تحصيل کودکان را نمي‌توان فقط از سود سهام شرکت‌هاي دولتي فراهم کرد. ما فراموش کرده‌ايم که دو مانع بزرگ در جهت فرزندآوري پيش روي داريم؛ اول اينکه اصلا جوانان تن به ازدواج نمي‌‌دهند و با روند مشکلات اقتصادي سن ازدواج به 35 تا 40 رسيده‌ که سن مناسبي براي يک فرزند نيست، چه برسد و به تولد فرزند سوم و چهارم، و موضوع دوم با فرض اينکه جوانان در سن مناسب (به‌طور ميانگين 25 سال) تشکيل خانواده‌ها هم دادند، مشکلات مالي اجازه فرزندآوري را به آنها مي‌دهد؟! باروري از دهه 70 به بعد با کاهش روبه‌رو شده و تعداد افرادي که به سن ازدواج رسيده‌اند نيز کاهش يافته و بالطبع آن ازدواج نيز کاهش يافته است. ما بايد سياست‌هايي را با توجه به شرايط اجتماعي و اقتصادي جامعه اتخاذ کنيم و اين سياست‌ها نبايد زودگذر باشند چراکه با سياست‌گذاري‌هاي زودگذر تنها زمان از دست مي‌رود. در سياست‌گذاري‌ها تنها مباحث اقتصادي مطرح نيست بلکه بحث اعتمادسازي، ثبات اقتصادي و امنيت اقتصادي نيز مطرح است. همچنين ثبات اقتصادي بسيار گسترده است و تنها به معناي قرار دادن پول در اختيار مردم نيست.