پشت پرده صحبت‌ها در مجمع عمومی سازمان ملل

 
 
 
 


سخنراني رئيس‌جمهوري کشورمان در مجمع عمومي سازمان ملل همان مواضعي بود که ايران در راستاي دفاع از حقوق آنها را مطرح کرده بود. اينکه رئيس‌جمهوري ايران عنوان مي‌کند زير بار فشارهاي ايالات‌متحده نخواهد رفت نشان مي‌دهد که در عرصه مناسبات فيما‌بين نيز تا اين برهه زماني تغييري حاصل نشده است. سخنراني رئيس‌جمهور نيز گوياي اين امر بود. بايد توجه کرد که مشکلات ايران و ايالات‌متحده ريشه‌اي‌تر از آن است که به نظر مي‌رسد و صحبت‌هاي رئيس‌جمهوري کشورمان نيز در واقع به اين مطالب اشاره کرد. رئيس‌جمهوري کشورمان در صحبت‌هاي خود در جمع هيات وزيران نيز از اين شرايط به عنوان شرايط جنگي ياد کرد و خواست تا همگان به کمک بيايند. بستري که به نظر مي‌رسد پس‌زمينه آن صلح باشد اما با روي‌کارآمدن دونالد ترامپ به يک زمين پرتنش بدل شد تا جايي که منطق نيز کنار رفته و در پي آن دونالد ترامپ نيز عنوان کرده است که به‌صورت يک‌جانبه قصد وضع تحريم‌ها را دارد و در اين ميان به صحبت‌هاي هيچ کشوري توجه نمي‌کند؛ مقوله‌اي که در مجمع عمومي سازمان ملل نيز با واکنش رئيس‌جمهوري فرانسه همراه بود و عملا اعلام کرد که با سياست‌هاي ايالات‌متحده در راستاي وضع تحريم‌هاي بين‌المللي عليه ايران همراهي نخواهند کرد و حتي به سازش نيز روي نمي‌آورند. مکرون بر اين باور است که اين اقدام آمريکا موجب کارشکني در شوراي امنيت و تماميت تصميم‌هاي آن و باعث ايجاد خطر تنش‌هاي بيشتر در منطقه خواهد شد. مکرون معتقد است که بايد به چارچوب‌هاي اضافه‌اي براي کنار آمدن موثر با برنامه هسته‌اي روي آورد و بايد ظرفيت تکميل توافق هسته‌اي وجود مي‌داشت. اين کشور به همراه انگليس و آلمان درخواستشان براي اجراي کامل توافق هسته‌اي ايران را ادامه مي‌دهند زيرا صحبت‌هاي مکرون در سازمان ملل به نحوي موضع هر سه کشور در قبال ايران بود. آنچه در اين ميان ايران به آن نياز دارد اين است که به بانک‌هاي خود دستور دهند تا گشايش اعتبار کنند و ايستادگي در مقابل آمريکا را به صحنه عمل نيز بکشانند. اين موارد تمام در اختيار دولت فرانسه و ساير کشورهاي اروپايي است اما اگر اين مواضع صرفا در حد حرف باقي بماند نشانگر اين است که آنها صرفا به دنبال ژستي هستند که به‌واسطه آن مي‌خواهند نشان دهند زير بار صحبت‌هاي آمريکا نمي‌روند و استقلال راي دارند. مکرون به نحوي به دنبال رفع مسئوليت از خود است و اينکه عنوان مي‌کند اختيار شرکت‌ها و بانک‌ها ارتباطي با دولت او ندارد نمي‌تواند به صورت کامل صحيح باشد. آنها چندين بار صندوق تشکيل دادن و مکانيسم‌هايي را طراحي کردند اما در عملياتي کردن آنها موفقيت زيادي کسب نکردند. آنچه مجموع صحبت‌ها در مجمع عمومي سازمان ملل نياز دارد اين است که اندکي از اين صحبت‌ها در عمل نيز محقق شود تا ايران نيز بتواند همکاري بيشتري با آنها داشته باشد.