روزنامه ایران
1399/07/05
دولت ترامپ دنبال مذاکره با ایران نیست
گروه سیاسی/ دونالد ترامپ یا جو بایدن؛ کدامیک در انتخابات آتی بهعنوان رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا انتخاب خواهند شد؟ تداوم حضور اولی یا آمدن دومی چه تأثیری در اوضاع ایران خواهد داشت؟ این سؤالات موضوع وبیناری بود که در سایت دیپلماسی ایرانی با حضور محسن بهاروند معاون حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه؛ احمد نقیبزاده استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و صادق خرازی دیپلمات سابق ایران برگزار شد.بهگزارش «ایران» در ابتدای این نشست که بهصورت ویدیو کنفرانس برگزار شد؛ محسن بهاروند معاون حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه در توضیحاتی در خصوص تحولات روزهای انتخاباتی ایالات متحده امریکا گفت: پایگاه رأی جمهوریخواهان خیلی تکان نخورده و اخباری دال بر وقوع اتفاقی که تأثیر زیادی بر این پایگاه گذاشته باشد دیده نمیشود. طرفداران بایدن با رأی پستی و طرفداران ترامپ هم بهصورت حضوری در انتخابات شرکت میکنند و همین باعث میشود که اختلاف یک ماه و نیمه یا دو ماهه در شمارش آرا رخ دهد و احتمال اینکه آقای ترامپ به یک کار غیرقانونی دست بزند یا حتی از قانون هم سوء استفاده کند وجود دارد. بهاروند با اشاره به اینکه در آغاز کارزار انتخاباتی امریکا به نظر میرسید که فاصله رأی ترامپ و بایدن زیاد باشد و حالا این معادله بهم خورده گفت: هرچه جلوتر میرویم این فاصله کمتر شده و پیشبینی نتیجه انتخابات سختتر میشود. اگر این دو وارد مباحثه یا مناظره انتخاباتی (debate) بشوند احتمال اینکه ترامپ بر بایدن برتری داشته باشد وجود دارد. حدود 60 تا 70 درصد انتخاب کنندگان میگویند که مناظره (debate) بر آنها تأثیری ندارد ولی در مورد نزدیک به 30درصد معلوم نیست که از این مناظره تأثیر میگیرند یا نه. در حال حاضر اختلاف آرای این دو بین 6 تا 8 درصد است و در نتیجه پیشبینی قطعی انتخابات ساده نیست و نمیشود گفت که بایدن برنده انتخابات خواهد بود.
در ادامه این نشست موضوع عدم همراهی اروپاییها با امریکای ترامپ عنوان و این سؤال مطرح شد که اگر ترامپ بار دیگر انتخاب شود آیا شاهد گردش 180 درجهای اروپاییها در برابر ایران خواهیم بود و آنها به کارزار امریکا در مقابله با کشور ما خواهند پیوست؟ در پاسخ به این سؤال احمد نقیبزاده استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: پایههای سیاست بینالملل عوض نشده است. مسأله امریکا در مقابل ایران فقط اتمی نیست. بیشتر بحث بر سر این است که سیاستهای ایران در منطقه برای امریکاییها گران تمام میشود. اروپاییها هم از این سیاست رضایت ندارند و البته در مقابل از سیاستهای یکجانبهگرایی امریکاییها هم دل خوشی ندارند. بنابراین اروپاییها تا آنجا با ایران همراهی میکنند که به سیاستهای کلان آنان و اقتصاد کشورشان خللی وارد نشود. اگر ترامپ در انتخابات آتی برنده شود قطعاً اروپاییها نمیتوانند 4 سال دیگر در برابر او بایستند. برای همین ما نمیتوانیم خیلی امیدوار باشیم که اروپاییها همچنان در کنار ما خواهند ایستاد. اگر این امر واقع شود که اروپاییها بین ایران و امریکا یکی را انتخاب کنند، این انتخاب هیچوقت ایران نخواهد بود. آنها روابط تمدنی و اقتصادی پیچیدهای با امریکا دارند که ما چنین جایگاهی را نداریم.
او در مورد آینده وضعیت ایران در صورت انتخاب هر یک از دو کاندیدای انتخابات امریکا گفت: انتخابات امریکا در چند ماه اخیر بسیار بالا و پایین شده است. زمانی پیشبینی خودم این بود که ترامپ برنده کارزار میشود اما حالا با کتاب هایی که علیه او منتشر شد و ضربهای که از شیوع ویروس کرونا در امریکا خورد، با افت وزن سیاسی روبهرو شده است. اگر بایدن سر کار بیاید ممکن است که به برجام برگردد که البته کار سادهای هم نیست. البته او سیاست حقوق بشر را برای اعمال فشار در پیش میگیرد و بنابراین این ابزارهاست که با هم فرق میکند. سیاست کلان امریکا در برابر ایران همواره این بوده که ایران پای خود را بیشتر از گلیمش دراز کرده و باید در سیاستهای خود حداقل در سه یا چهار حوزه نرمش نشان داده یا عقبنشینی کند. یکی مسأله اتمی و دیگری سیاست خاورمیانهای و مسأله اسرائیل است. ایران چارهای ندارد جز اینکه با این برخورد ظالمانه کنار بیاید و نگذارد دستاوردهای چندسالهاش هم از کف برود و شبیه کشور عراق شود. امریکا هم همین را میخواهد. کشور لیبرال دموکراتیک سر کار بیاید و آزادیهای زیادی هم به مردم بدهد اما حوزه قدرتش از تهران و کرج فراتر نرود و یک گروه اپوزیسیون مسلح مانند طالبان هم بیخ گوشش قرار گیرد. بههمین دلیل هم هست که مجاهدین خلق را حفظ کردهاند و برای آن تبلیغ میکنند. این سیاستهای مدنظر امریکاست و باید هوشیار باشیم که بهانهای دست آنها ندهیم.
در ادامه صادق خرازی سفیر پیشین ایران در فرانسه در پاسخ به اینکه انتخابات امریکا را باید چگونه دید و آیا باید منتظر تغییر رئیسجمهوری امریکا باشیم یا سیاستی را تعریف کنیم که با تغییر رؤسای جمهور امریکا اتفاقی در روابط ما پیش نیاید؛ گفت: هم ایران و هم ایالات متحده فرصت های مهمی را در دوران ترامپ از دست دادهاند. کشورها در سیاست خارجی مطلق نیستند. منطق و عقلانیت سیاسی حکم میکرد که در مناسبات خود بتوانیم به میان هیأت حاکمه امریکا نفوذ کرده و با آنان لابی کنیم. ما نباید ترامپی را که هفتهها محمد بن سلمان را پشت در اتاق خود نگه داشته بود و انگیزه داشت که در رابطه با ایران کار کند، حذف میکردیم. ما ترامپ را از یک دشمن بیتفاوت به یک دشمن بالفعل قاطع تبدیل کردیم. سیاست ایران در امور خارجی جزمی است که البته دست وزارت خارجه هم نیست. عناصر و ابزارهای مختلفی در نظام سیاسی ما تصمیم میگیرند و مجموعه آنها ما را به این موقعیت رسانده است. خرازی در ادامه با تأکید براینکه من بهدنبال سازش نیستم و نمی خواهم بگویم که باید کاری کنیم که از موقعیت و اصول استراتژیک خودمان عدول کرده و هرچه که امریکا میگوید بپذیریم، گفت: در سیاست خارجی هیچ چیزی مطلق نیست. همه چیز میتواند سیال باشد و براساس معیارهای روز تغییر کند. چه بایدن روی کار بیاید و چه ترامپ باقی بماند خیلی تفاوتی برای ما نمیکند. آمدن بایدن در مقطع کوتاهی میتواند شرایط را عادی کند. البته بازگشت به برجام که براحتی هم نیست.
خرازی بهخطراتی هم که با آمدن بایدن برای ایران بهوجود خواهد آمد اشاره کرد و گفت: بایدن و دموکراتها خیلی جدیتر از ترامپ میتوانند اجماع جهانی را دنبال کنند. بایدن میتواند ادبیات فرا آتلانتیک را مشترک کند. این خطری جدی است که ایران فعلاً از آن رهاست. تصور کنیم که میخواهیم در مسیر نرمالسازی مشکلات خود با امریکا کار کنیم. آیا با دولت ترامپ راحتتر است یا بایدن؟ هرگونه توافق با دولت ترامپ سخت است. ما قبل از شهادت سردار سلیمانی مواجهه خونی با امریکا پیدا نکرده بودیم و پس از این اتفاق شاید با دولت بایدن راحتتر بتوانیم کار کنیم. اساساً مذاکره با ترامپ هم در کشور ما واکنش خوبی ندارد. نیروهای واکنش سریع ما و مردم و اکثریت جامعه نسبت به این قضیه حساس هستند.
بهاروند در پاسخ به این سؤال که آیا ایران منتظر آمدن بایدن است تا بتواند با امریکا مذاکره کند گفت: ما وقتی اصولی به سیاست خارجی نگاه میکنیم با امریکا به تضاد ذاتی میافتیم. البته فکر نمیکنم که دولت ترامپ چه اکنون و چه بعد از برنده شدن در انتخابات بهدنبال مذاکره باشد. چون به این نتیجه رسیده که فایده ندارد. امریکا میداند که آن چیزی که مدنظرش است، با مذاکره قابل وصول نیست و ترجیحش این است که بهدنبال اقدامات تندتر و حتی براندازانه برود. حداقل در سطح اجرایی هدف امریکا مذاکره نیست بلکه ایجاد موجی است که بتواند فشار را از بیرون وارد کرده و از داخل انفجاری صورت بدهد. بهعنوان یک مسئول فکر نمیکنم که ایران منتظر پیروزی بایدن باشد. به هرحال هر کسی که بیاید مجدداً همان اصول خودمان را تکرار خواهیم کرد. با هر کسی که در امریکا سر کار باشد میتوانیم مذاکره موضوعی کنیم اما مذاکره کلی و عادیسازی بعید است در تفکر سیاست خارجی ما جایی داشته باشد.
نقیبزاده هم در ادامه گفت: مسأله ایران و امریکا چیزی نیست که به این سادگی حل شود. تعارض همیشه هست و رفت و آمد رؤسای جمهوری هم تغییری در این معادله ندارد. ایرانیها وقتی یک فرصتی پیدا کنند کار خود را میکنند، حتی اگر بایدن بیاید میتواند جلو برود. اگر بایدن بیاید احتمال ایجاد ائتلاف همگانی هم وجود دارد. اما گر ترامپ باشد و بخواهد همین سیاست را ادامه دهد عرصه بر ایران بسیار تنگ خواهد شد. فشار بر مردم بسیار زیاد است. آمدن ترامپ به صحنه قدرت برای ایران پر هزینه خواهد بود.
بهاروند در خصوص اینکه اطرافیان ترامپ به او گوشزد میکنند که اگر حمله نظامی به ایران انجام بگیرد تضمین میدهد که میتواند دوباره رئیسجمهوری شود گفت: اینکه برخی او را تشویق به این کار میکنند قطعی است. برایشان هم مهم نیست که در انتخابات چه اتفاقی میافتد. هدفشان تضعیف ایران است. اما اینکه این امر چقدر عملی باشد، ضعیف است. شما نمیتوانید از نظر امنیتی ریسک کنید. حداقل برای ترامپ بعید است که این کار را بکند و پیروزی هم به بار بیاورد. شاید دلیل خوبی نباشد که هزینه سنگین و چیزی که نمیتواند آیندهاش را کنترل کرده و مخارجش را پیشبینی کند به خود تحمیل سازد. این فکر محاسبهگر شما را منع میکند. مگر اینکه اسرائیل؛ امریکا را به این کار بکشاند.
خرازی در واکنش به این خبر که در روزنامه الاخبار منتشر شده و در آن آمده که برخی دیپلماتهای اروپایی به طرف ایرانی گفتند که اگر تا انتخابات امریکا این فشارها را تحمل کنید سال 2021 سال میوه چینی شماست گفت: در جریان این مذاکره نیستم. من بشدت طرفدار کسانی هستم که میگویند نباید نسبت به اقدام کشورهای اروپایی علی رغم رفتارهای ناجوانمردانه و بیتعهدیهایشان حساس شویم. نباید دست اروپاییها را در برابر امریکاییها خالی بگذاریم. ما اگر بخواهیم به نرم جدید بینالمللی جواب بدهیم باید هزینه دهیم. هزینههای زیادی هم دادیم و گاهی کوتاه آمدیم و به خواستههای آنها عمل کردیم. باید هر جور شده احترام گذاشته و به آنان اعتماد کنیم و در عین حال رفتار ما نباید ساده انگارانه باشد. همین کاری که اروپاییها در برابر مکانیسم ماشه امریکا کردهاند کار کمی نیست. آن را جدی بگیریم. کاری که اروپاییها و چین و روسیه در حمایت از ایران میکنند نشاندهنده انزوای امریکا است. حالا بهدلیل اینکه ابزار تبلیغاتی امریکاییها قوی است و برای ایران ضعیف و از سویی هم ضد انقلابدر حال فعالیت هستند نتوانستیم آن را بخوبی عرضه کنیم. بهتر است که مقداری واقعبینانه عمل کنیم و به برادران دیپلمات فرصت بدهیم که تعامل خود را ادامه دهند تا از این گردنه سخت عبور کنیم.
در پایان این نشست بهاروند با تأیید نظر صادق خرازی در خصوص شیوه رابطه با اروپا گفت: ما قصد نداریم که دست به ایزوله کردن خودمان بزنیم. نباید روابط ما با اروپا به بحث اتمی منحصر شود. میشود همکاری موازی با اروپا راه انداخت. برخی از چیزها قابل تحریم نیستند. میشود در آن حوزهها کار کرد. ما یک نقطه اتصال در برجام داریم. همانطور که اروپاییها به فکر خاورمیانه عاری از سلاح هستهای هستند ما هم به همین فکر میکنیم. در مورد مسائل منطقهای و سیاسی و اقتصادی میشود با اروپا کار کرد به شرطی که یکجانبهگرایی منفعل نباشد.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
سالروز شکست حصر آبادان گرامی باد
گذشت زمان نتوانسته یاد شهیدان عزیز را از خاطر ملت ایران بزداید
صعود با این 1+4 نفر
بحران انتقال قدرت در امریکا
کرونا در اوج
صفحات ویژه چهلمین سالگرد دفاع مقدس
باید از میراث فرهنگی کشور محافظت و به جهانیان معرفی کرد
1500 واکسن جنجالی
6 دستور درباره شرکت کشت و صنعت مغان
دولت ترامپ دنبال مذاکره با ایران نیست
داغ فراموش نشدنی سردشت
«کرونا» فعالیت هکرهای کلاه سفید را افزایش داد
ترمز قیمت کالاهای اساسی کشیده میشود
اشتباه محاسباتی عامل سقوط هواپیمای آموزشی
صفحه ویژه ایران قرن
سلام ایران
دفاع دیروز، دفاع امروز
جهاد و فتح اکبر