شوآف یا نمایش

مجید ابهری‪-‬ یکی از دلایل وجودی فرهنگستان زبان فارسی جایگزینی لغات وکلمات غیر فارسی با کلمات اصیل فارسی است. اول از این نهاد فرهنگی خواستار کلمه جانشین برای عبارت نامانوس «شوآف» می‌باشم. خودنمایشی کلمه مناسبی می‌باشد تا نظر کارشناسان محترم چه باشد. دوم، تقریبا ‌اکثریت کارها واقدامات مسئولین ومدیران در راستای خود نمایشی می‌باشد وگرنه انبوه عکاسان و خبرنگاران همراه آن
مدیر در موقعیت مورد نظر برای چیست؟
مولای متقیان حضرت علی (ع) می‌فرماید: کارهای
نیکو واعمال پسندیده را در جامعه منعکس کنید تا هم خوبی ترویج شده وهم خوبان تشویق شوند. سوم، فرق است میان انعکاس یک رفتار نیکو وخداپسند و ریا چرا که ریا یک رفتار خودپسندانه وشیطانی است وهمانند موریانه اعمال نیکو را می‌خورد. بسیاری از مدیران ارشد که فقط موقع ورود وخروج به محل کار محیط بیرون را مشاهده کرده واز آن عبور می‌کنند. حتی موقع خواب نیز با ماسک و دستکش به رختخواب می‌روند. روسای قوه برای کسب خبر ولمس مشکلات مردم و کشور به اماکن مختلف مراجعه و مراکزی که با سلامت وجان هموطنان سر و کار دارند را مورد بازدید قرار دهند.
در این صورت آیا بجای تشویق وتقدیر اینگونه افراد باید به تمسخر و ملامت آنها بپردازیم؟ ویروس وبیماری و همه‌گیری و مرگ، نه رئیس می‌شناسند و نه مرئوس. در چشم عوامل یاد شده فقط و فقط پروتکل‌های اعلام شده هستند که قادرند از بیماری جلوگیری کنند. چرا سیاست وسیاست پردازی مانع از تشویق یا حداقل دیدن رفتارهای درست ومنطقی دیگران می‌شود؟ بعضی از رفتارها ولو با هدف نمایش بسیار پسندیده ومقبول می‌باشند چرا که بشر از طریق الگو‌برداری رفتارها را می‌آموزد. اگر برخی ازمدیران ارشد ماههاست که مردم را از زیارت چهره شان محروم نموده؛ دلیلی ندارد که بقیه نیز به وی اقتدا نمایند. درشرایط حساس حاضر که مردم نیاز به آرامش روانی و همدلی دارند، بهتر است فرهیختگان حاضر در بدنه قوای سه گانه دست به دست هم داده و درجهت اعتلای فرهنگی واقتصادی وسیاسی جامعه تلاش کنند.