روزنامه آفتاب یزد
1399/08/15
گرانی‌ها با ما چه می‌کند؟
رضا بژکول- هر روز در کشور کالایی سر به نیست میشود! یا احتکار می‌کنند یا جو روانی ایجاد می‌کنند که کمبودی ایجاد شود تا گران کنند و سود بیشتری ببرند! نمونه آن روغن نباتی است!از طرفی قبل از تعطیلات قیمت جنس‌ها به نسبت بعد از تعطیلات بر اساس بررسی‌های میدانی گاها تغییر می‌کند که قابل تحمل است!
مثلا گوجه قبل از تعطیلات اگر ۱۲ هزار تومان بوده ناگهان سر به فلک می‌کشد به ۱۷ هزار تومان می‌رسد!(در کرج )
پیاز زرد اگر ۵ تومان است به ۹ تومان می‌رسانند، پیاز قرمز اگر ۷ هزار تومان است به ۱۰ تومان افزایش می‌دهند!!
اکثر میوه‌ها نیز چنین شرایطی دارند که بین ده تا یازده هزار تومان بوده، بعد از تعطیلات به ۱۵ تا ۱۷ هزار تومان افزایش می‌یابد!
گوجه، خیار، سبزی، سیب زمینی و......بماند.
بعضی اقلام مورد نیاز را در میوه فروشی‌ها می‌گویند نداریم! یا می‌گویند قیمت آنقدر بالا رفته که قابل فروش برای خریدار نیست!(مثل زنجبیل )
کالاهای دیگر نیز که اساسی‌ترین ابزار زندگی روزمره مردم است متاسفانه چنین شرایطی دارند!!
مثلا مرغ را به ۲۶ هزارتومان می‌رسانند بعد از چندروز دو تا ۵ هزار تومان ارزان می‌کنند و چنان رسانه‌ای می‌کنند که گویی فیل هوا کرده اند!!
گوشت را به ۱۲۵ هزارتومان می‌رسانند اما اگر چند هزار تومان پایین بکشند تبلیغات وسیع می‌کنند!! که گوشت در بازار چند درصد ارزان شده است!!
موادهای شوینده، لبنیات و....... به نسبت کالاهای ذکر شده عمل میشود و همچنان نیز مسئولان وعده کنترل می‌دهند!
نه دولت کاری می‌کند و یا پاسخی می‌دهد نه مجلس دولت را پاسخگو می‌کند! نه دولت به مردم توضیح می‌دهد که اگر کالا هست چرا در بازار نیست؟! نه نمایندگان، وزرای مربوطه یا وزارت خانه متبوع را باز خواست یا استیضاح می‌کنند و با مدیران متخلف در کشور برخوردی میشود.
آنچه که باید نالید این است که این وسط مردم می‌مانند که با این همه گرانی برای یک زندگی معمولی با این حقوق‌های ابتدایی چه باید بکنند؟!
بماند که افزایش حقوق‌های حداقلی هم تاثیر آنچنانی در روندهای زندگی نداشته! چون همانقدر که حقوق‌ها را افزایش دادند چند برابر آن کالاها را گران کردند. چه کالاهایی که تحت نظر شرکت‌های دولتی است و چه کالاهای تولیدی که مربوط به بخش خصوصی است!
عجیب‌تر اینکه در بعضی صنف‌ها در بخشی از بازار‌های ایران هیچکس حاضر نیست اتیکت قیمت‌ها را بزند! وقتی می‌پرسید چرا؟ پاسخی که میگیرید این است: قیمت‌ها لحظه‌ای است!
بعصی چرایی گرانی‌ها را به دلار وصل می‌کنند! بعضی‌ها به سوءمدیریت‌ها و بعضی‌ها هم به احتکار و انبار کردن اقلیتی برای آینده!
هر چه باشد این ملت است که زجر می‌کشد و با آسیب‌های روانی که از تحریم‌های ظالمانه به رخ می‌کشند، رنج گرانی را هم تحمل می‌کنند.
آنچه که باید صادقانه یاداوری کرد این است که مدیران، یا سیاستمداران، یا مسئولان نیستند که سختی می‌کشند بلکه این مردم هستند که هشت‌شان در گروه نه اشان است.
امید انکه یکی بیاد و شفاف بگوید آیا تحریم‌ها عامل اصلی این همه مشکلات است یا سوء مدیریت ها!؟ بخصوص در حوزه اقتصادی.
سایر اخبار این روزنامه
پرستارم و جانم را برای تو سپر کردم
بحران لیدری در جناح راست
موافقت رهبر معظم انقلاب با عفو یا تخفیف مجازات جمعی از محکومان
معمای آمریکای 2020
هنوز زود است
طرح قرنطینه سراسری انگلیس از سد پارلمان گذشت
گرانی‌ها با ما چه می‌کند؟
مسئولین بی‌دغدغه
ورود سپاه برای کنترل قیمت‌ها
دنیای امروز را خشونت فرا گرفته است
