روزنامه آفتاب یزد
1399/08/17
کارگر؛ بیماری و بیکاری
بابک خطی- بعد از کرونا ۷۰ درصد کارگران ساختمانی از کار بیکار شده‌اند. این خبر کوتاه، گویا و ساده است اما تنها کمی مکث از وقوع فاجعه‌ای انسانی در بستر شرایط اقتصادی و کرونا خبر می‌دهد. اتفاقی که قسمت زیادی از جامعه را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد.کرونا در این میان هم نقش علیتی و هم نقش کاتالیزوری دارد؛ کاتالیزوری خاموش و بی‌رحم که گرد بیماری و نداری و مرگ را در بسیاری از نقاط دنیا پاشیده‌است.
وضعیت سایر رسته‌های کارگری نیز خیلی بهتر از این نیست و تاخیر حقوق‌ها و سیاست‌های تعدیل-بخوانید اخراج- نیز همواره بوده و با آمدن این مهمان ناخوانده اوضاع را بدتر هم کرده‌است.
فرمول، ساده ولی بسیار دردناک است؛کارگر کار ندارد پس پولی به خانه نمی‌آورد و یک خانواده بدون حداقل درآمد قادر به ادامه زندگی نخواهند بود. موضوعی که ساختار سازمان مسئول آن، تامین اجتماعی، نیز ظاهرا جوابگوی این حجم از مشکل نیست، آن هم در شرایطی که مسئله مرگ و زندگی خانواده‌های بسیاری در اثر معجونی از بیماری و فقر در میان است.
ورود این سازمان در موضوع بیمه بیکاری کارگران و بیمه کردن کارگران فاقد بیمه یک وظیفه قانونی است که باید با حداقل تشریفات اداری انجام شود، چرا که سفره‌های خالی و انبان‌های بی‌رونق از ارزاق این خانواده‌ها با پروسه‌ی طولانی امضاء‌های کم‌فروغ پای نامه‌ها پر نمی‌شود.
تامین اجتماعی سازمانی متعلق به همه مردم بوده، بیش از چهل میلیون نفر تحت پوشش آن قرار دارند. دارایی‌های آن با کد یمین و عرق جبین پرداخت‌های ماهیانه میلیون‌ها نفر در این سازمان اندک‌اندک جمع و بسیار شده است که برای روزهای سخت مبادایی چون امروز استفاده شود.
بیش از سه میلیون کارگر تحت پوشش بیمه نیستند، این یک عدد بزرگ و نیازمند به رسیدگی فوری توسط سازمان تامین اجتماعی است، در حالی‌که آمار و اطلاعات دقیق درمورد همه کارگران از جمله کارگران بدون بیمه -که باید طبق قانون بیمه شوند-نیز از طرف انجمن‌های کارگری به سادگی هرچه تمام‌تر در دسترس این سازمان است.باید به یاد داشت که حتی با اجرای این وظایف نیز حداقل حقوق یک کارگر فاصله بسیار زیاد و معنی داری با خط فقر دارد؛ در صورتی که دریافت حقوق عادلانه با پرداخت منظم و بدون دیرکرد، داشتن بیمه، خدمات پزشکی و امنیت شغلی از حقوق همه کارگران است،کارگرانی که ستون فقرات انجام کار و تولید در جامعه ما هستند.کارگران اکنون که زیر فشار بیماری و بیکاری قرار دارند نیازمند کمک هستنددر غیر این‌صورت دیر شده، اتفاقات ناگوار در انتظار است و در آن زمان با اظهار تاسف کردن گرهی باز نمی‌شود.سازمان و وزارتخانه مرتبط برای پرهیز از رسیدن چنین روزی باید حالا قدم‌هایی موثر در سر و سامان دادن حداقلی اوضاع و تامین منابع اولیه زندگی کارگران دارای مشکل و خانواده‌های‌شان بردارند.
سایر اخبار این روزنامه
سختی این سه سال در تاریخ ایران بی‌سابقه بود
رسیدگی همزمان هر پرستار به 6 بیمار
شکستن انحصار خودروسازان دولتی، از اراده دولت خارج است!
کارت ترامپ برای رسانه‌ها سوخته است
ماراتن دادگاه ها
پنسیلوانیا! تو خیابون نرو
دنیای بدون ترامپ!
نگرانی برای دلسردی جدید
چرا انتخابات آمریکا مهم شده است
جهان پسا ترامپ
از مردم نظرخواهی کنید
کارگر؛ بیماری و بیکاری
