قتل عام کرونائی

فتح اله دهقان- تاریخ حیات بشر بر روی کره خاکی تجربیات ارزنده و گران بهائی برای انسانها به ارمغان آورده است.
تجربه تاریخی به ما میگوید همه انسانها محکوم به مرگ هستند. اما، نوع مرگ انسانها متفاوت ومتنوع است. انسانها از راههای متفاوتی به کام مرگ میروند.
اپیدمی در طول تاریخ، جان انسانهای بیشماری را گرفته است.
قتل وعام‌های بی‌رحمانه‌ای توسط آنفلوآنزا، وبا، سل، طاعون و... را در طول تاریخ شاهد هستیم.


این قتل عام‌ها در دنیایی صورت می‌گرفت که از هر لحاظ با دنیای کنونی قابل مقایسه نبود.
سطح آگاهی و اطلاعات عمومی، ارتباطات، امکانات بهداشتی، رفاهی... دنیای نو را کاملا متفاوت از گذشته نموده است. اگر چه در گذشته قتل عام بشر توسط اپیدمی‌ها اجتناب ناپذیر بود.ولی در دنیای کنونی با پیشرفت‌های محیر العقولی که در علم پزشکی ودیگرعلوم صورت گرفته، کشتار وسیع مردم توسط کرونا به هیچ وجه پذیرفته نیست.
بنا به شواهد، واقعیت‌های موجود،روندجاری حوادث و رویدادها، در آینده نه چندان دور ما شاهد قتل عام کرونائی در کشور خواهیم بود.
قتل عامی که مصیبت‌هایی را برای نسل کنونی و موجب حیرت آیندگان خواهد شدو صفحاتی از تاریخ را لا جرم به خود اختصاص خواهد داد. اما، مسئولان و مردم ایران باید در این خصوص به تاریخ و آیند گان پاسخ دهند.سیاست مداران، دولت مردان ومدیران باید به آیندگان و تاریخ پاسخ دهند،چرا در دنیای متجدد وپیشرفته‌ای که مدیران حاذق، کاردان، دنیای پیچیده ودر هم تنیده را به بهترین وجهی مدیریت میکنند نتوانستند ویروس کرونا را مدیریت کنند.
آنها باید به تاریخ پاسخ دهند چرا کارگرانی که درد معاش داشتند بر اثر کرونا از پای درآمدند.
آیندگان در خصوص همه سهل انگاری‌های صورت گرفته در خصوص کرونا از ما بازخواست خواهندکرد.
تاریخ از سیاست مداران، مدیران، مسئولان بی‌مسئولیت درخصوص سوءمدیریت، ناهماهنگی و... همچنین از رانت‌خوارانی که در شرایط حاد کرونائی به دنبال پر کردن جیب خود از بیت المال و سرمایه‌های مردم ایران هستند، مردمی که امام خمینی در مورد آنها فرمود «چنین ملتی را در صدر اسلام هم سراغ نداریم» باز خواست خواهد کرد چه معتقد به پاسخ گوئی تاریخ باشند چه نباشند. و...
مردم نیز باید به آیندگان پاسخ دهند چرا به توصیه‌های پزشکی در خصوص مبارزه با کرونا کم‌توجهی و بی‌توجهی کردند؟
چرا علی رغم اطلاع از ویروس کرونا همچنان مراسمات عزا و عروسی بر گزار می‌کردند؟ آنها باید به آیندگان پاسخ دهند چرا با وجود این که وزیر بهداشت التماس کرد جلسات دور همی را رها نکردند؟ چرا با وجود علم و اطلاع از مضرات کرونا به مسافرت می‌رفتند؟آری باید به تاریخ پاسخ داد چرا در شرایط خانمان‌سوز کرونائی اقدام به احتکار و گران فروشی دارو، کالاها و مایحتاج
هم میهنان نمودند؟ آنان باید به تاریخ پاسخ دهند چرا با بی‌تفاوتی، بی‌مسئولیتی موجب از دست رفتن نخبگان و متخصصانی شدند که دیگر در تاریخ ایران همانند آنهاپرورش نخواهند یافت؟
ما باید به آیندگان پاسخ دهیم چرا با بی‌مسئولیتی موجب اتلاف سرمایه‌های ملی که باید صرف رفاه،آسایش،امنیت وتوسعه کشور میشد، شدیم.
آری ما باید سوالات و چراهای بی‌شماری را به آیندگان پاسخ دهیم!