روزنامه ایران ورزشی

دنیا تغییر کرده اما قرمزها از قله پایین نمی‌آیند

  حفظ قهرمانی سخت است، شاید سخت‌تر از به دست آوردن آن، اگرچه ربط زیادی دارد به اینکه در برابر چه رقیبی قرار می‌گیری اما اگر لیورپول بتواند بیست و هفتمین قهرمان انگلیس شود که از عنوان خود با موفقیت دفاع می‌کند، این کار را در شرایط کاملاً متفاوتی با موفقیت اولیه‌اش (قهرمانی) نسبت به تمام اسلاف خود انجام می‌دهد. تقریباً یک چهارم فصل سپری شده، رکورد شکست‌ناپذیری آنها در بازی‌های خانگی لیگ به 64 مسابقه رسیده، با صدرنشین هم‌امتیاز هستند و با وجود همه مصدومیت‌ها، با اختلاف، بیشترین شباهت را به تیمی که می‌تواند قهرمان شود، دارند. آخرین بازی لیورپول برابر لستر امضای قهرمانی فصل قبل بود، پیروزی 4 بر صفر در ورزشگاه کینگ پاور در 26 دسامبر نه تنها کنار زدن تیمی که آن موقع، حداقل روی کاغذ، نزدیکترین رقیبش برای قهرمانی به شمار می‌رفت، بلکه نمایش قدرت سبک خاص فوتبال تیم یورگن کلوپ بود. در آن بازی، قرمزها سریع و جسور بودند، سخت پاسکاری می‌کردند بدون اینکه نظام دفاعی خود را از دست بدهند، مؤثر و مفید حمله می‌کردند و الهام‌بخش‌شان حرکات ترنت الکساندر آرنولد در طول زمین بود. لیورپول هفته قبلش با قهرمانی در جام جهانی باشگاه‌ها برگشته بود و اگرچه 9 بازی بعدی‌شان در لیگ را پشت سر هم بردند اما بازی روز باکسینگ دی، قله‌ای بود که دیگر از آن پایین نیامدند. پنج روز بعد از آن پیروزی، دولت چین نسبت به شیوع کووید 19 هشدار داد و دو ماه بعد لیگ وارد تعطیلی صدروزه شد. آن شرایط روی این فصل هم تأثیر گذاشته و آشکارترین تغییر نبود تماشاگران است که شاید برای یک گل التهاب دارند یا می‌خواهند از برتری ناچیزشان دفاع کنند و جای خالی این عنصر مهم را به شدت احساس می‌کنند. البته بازی با لستر اینطور نبود. پیش‌فصل قیچی شده و تقویم فشرده عواقب زیادی دارد. مربی‌هایی که تدابیر ظریف و جزئی برای بازی‌های خاص تدارک دیده‌اند زمان کافی برای انتقال آن به بازیکنان خود پیدا نمی‌کنند. آنهایی که نسبت به بازیکنان خود پرتوقع هستند، خسته‌شان می‌یابند و نمی‌توانند انتظارات همیشگی را داشته باشند. و مصدومیت همه را درگیر کرده: لیورپول سه تا از چهار مدافع اصلی خود را ندارد، همینطور کاپیتانش را. محمد صلاح که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا از تیم دور مانده بود تستش منفی شده و به تمرین برمی‌گردد اما نبی کیتا را اوایل نیمه دوم این بازی به خاطر مشکل همسترینگ از دست دادند. لستر هم یکی از مدافعان میانی اصلی‌اش، دو تا از بال-مدافعان اصلی و بهترین هافبک دفاعی خود را نداشت. پارامترها تغییر کرده و فوتبال به عصر فرسایشی برگشته که در آن کمتر هیجان و شوق نتیجه بازی‌ها را تعیین می‌کند. به ندرت پیش می‌آید که مربی برای هر بازی یک برنامه داشته باشد و رقیب را برای به اشتباه انداختنش تحت فشار بگذارد. کسی نمی‌تواند وانمود کند لیورپول شباهت زیادی به استانداردهای بازی قبلی‌اش با لستر داشت. این فصل فرق می‌کند، مهم این است که راهی پیدا کنی، هر چه می‌خواهد باشد و لیورپول بیشتر از این است. بنابراین باید برد 3 بر صفر مقابل لستر را به اندازه پیروزی 11 ماه قبل فوق‌العاده دانست. نمی‌شود لیورپول را بدون ویرجیل فان‌دایک بهتر دانست اما آنها توانسته‌اند در هفت بازی بعد از او خودشان را منطبق کنند و تنها سه گل دریافت کرده‌اند؛ این معیار ارزش تیم کلوپ است. نتیجه گرفتن وقتی در بهترین شرایط نیستی، نقطه قوت تیم در فصل گذشته بود و برای همین مقتدرانه قهرمان شدند. لیورپول اگرچه سه گل زد و سه بار تیرک دروازه لستر را لرزاند اما این پیروزی نه به خاطر نبوغ هجومی بلکه به خاطر بستن راه لستر بود. تیم برندان راجرز که سال گذشته در آنفیلد تنها با یک پنالتی بحث‌برانگیز دقیقه آخر باخت، هر چهار بازی خارج از خانه‌اش در این فصل را برده و پنج گل به منچسترسیتی و چهار گل به لیدز زده بود. درست است که گل اول را جانی اوانز به خودشان زد و روی گل دوم فضا را برای دیوگو ژوتا فراهم کرد اما لستر در اثر فشار میزبان مرتکب اشتباهاتی شد و اوانز می‌توانست حتی گل دوم را وارد دروازه خودی کند. روبرتو فیرمینو هم بالاخره به گل رسید و در نهایت لیورپول می‌توانست گل‌های بیشتری هم بزند.دنیا شاید تغییر کرده باشد و لیورپول شاید مجبور شده باشد خودش را منطبق کند اما ظرفیت این تیم برای قهرمانی دست‌نخورده باقی مانده. منبع: گاردین  
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
اقلیتی اکثریت‌نما داریم (اعتماد) تروریست‌ها در سوریه از راه نرسیده به جان هم افتادند (کيهان) در «عسر»‌ها منتظر «یسر»‌ها باشید (جوان)پزشکیان: باید مردم را مطمئن کنیم که از نظر معیشتی مشکل پیدا نمی کنند (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
مثل گذشته راحت وزنه می‌زنم از طبقه اول تا ششم فدراسیون همه باید بروند چرا قبلاً اعتراض نمی‌کردیم؟ تنگ آب را سر کشید تا کلیه برادرش را نگیرد عالیشاه دلایل مربیانش را نمی‌پذیرد بارسا، بلند شو! مهدوی‌کیا: تیم ملی قدرتمندی داریم، امیدوار باشیم یادآوری بحران مشروعیت داوری با بیانیه ذوب‌آهن آلکنو تا المپیک سرمربی تیم ملی شد سانسور نقطه کرنر برای انزلی‌چی‌ها! کیا، درگیر آرامش... تیم‌ها بخواهند «کووید برک» حذف می‌شود دنیا تغییر کرده اما قرمزها از قله پایین نمی‌آیند تیمی خالی از نسل طلایی فکری: بعد از باخت دوست و دشمنم را شناختم پیاده‌روی روی مغز فکری! انتقال حسینی و باقری به نیمکت مجتبی جباری استقلالی‌ها دقیقاً کجاست؟