اختلاف مدیران، به زیان مردم، به سود رسانه‌های معاند

 
 
 
 


اختلاف‌نظر و سليقه يکي از بسترهاي رشد و تکامل مخصوصا بين دانشمندان و حتي مديران است، اما در اين بين تضارب آرا به مفهوم تقابل جايگاه‌ها نبايد ارزيابي گشته و قلمداد شود. از نگاه رفتارهاي سياسي، کشيده شدن کشمکش‌هاي اجرائي، مخصوصا در سطوح فوقاني هرم اجرائي، نشانگر فقدان اراده در حل و فصل محرمانه تضادها است. هر چند در ميان يک خانواده بعضي از اصول به‌خاطر منافع همه افراد، نبايد آشکار و علني شود، اما در نگاه منطقي بايد بسياري از امور اطلاع‌رساني شود و نبايد موضوعات مهم از نگاه آنها مخفي بماند. بين افراد موردنظر و مردم، فضاي مجازي و رسانه‌هاي معاند قرار دارند که در کنار بيان اخبار، نظرات خويش را نيز به اخبار و حواشي آن تزريق مي‌کنند. در اين بين رسانه‌هاي داخلي باوجود حسن نيت و تلاش‌هاي چشمگيرشان در جهت منافع ملي، قادر به غلبه بر حجم گسترده تهاجم رسانه‌اي معاندان و دشمنان نيستند. بر کسي پوشيده نيست که موضع‌گيري مديران ارشد عليه يکديگر به‌قول عوام زمان «بره‌کشان» دشمنان و رسانه‌هاي معاند است که صدالبته خود اين مديران عزيز بهتر ودقيق‌تر بر حقايق واقف هستند، و معلوم نيست اين «تغافل العارف» از بهر چيست؟ در روزهاي گذشته متوليان اصلي بهداشت و درمان نتوانسته‌اند اختلافات في‌مابين خود را حداقل در دوره قرنطنيه، مخفي نگاه‌ دارند و در موضوع استعفاي دو مدير وزارت بهداشت، بايد به اين نکته اشاره کرد که اين اولين بار نيست که اختلاف‌نظر مديران ارشد به سطح جامعه مي‌رسد. در اين ميان آقاي رئيس‌جمهوري، نقش پدرخانواده را در روزهاي دشوار برعهده دارد که با اصلاح روابط اعضاي خانواده از گسترش اختلافات جلوگيري کند. در موضوع مذکور، بايد ديد که چرا اين نقش و جايگاه پدرانه ناديده گرفته شده است؟ اينگونه مباحث تخصصي را مي‌توان در حضور صاحب‌نظران و کارشناسان مطرح و نتايج را به اعضا احاله کرد. متاسفانه چهره‌هاي حاضر در گفتمان يادشده هريک سوابق علمي- اجتماعي و اجرائي بسيار ارزنده و قابل‌توجهي دارند که شک و شبه کم‌تجربگي و ناپختگي را از اذهان دور مي‌سازد. در روزهايي که بيش از 400 صدنفر از هموطنان ما جان عزيزشان را به‌خاطر ابتلا به اين بيماري منحوس از دست داده‌اند، نمي‌دانم اگر هر يک از اين بزرگواران خدايي ناکرده يکي از نزديکان خود را از دست مي‌دادند، باز برخوردشان همين بود؟ خيلي از مردم هنوز وقت و فرصت عزاداري براي ازدست‌رفتگان‌شان را پيدا نکردند، چرا اين مديران اينگونه بايد نسبت به يکديگر موضع بگيرند و اظهارنظر کنند؟ از سوي ديگر اينگونه هجوم به يک وزير بعد از اين‌ همه تلاش و سختي با کدام مرام و مسلک تفسير مي‌شود؟ و در نهايت آيا اگر مردم محرم هستند، نبايد حقايق پشت پرده اينگونه اختلافات به آنها عرضه شود؟ فاعتبروا يا أولي الأبصار...