نزدیک مثل برخورد دو همکار

  پرسپولیس برای اولین‌بار در فصل جدید از تهران خارج خواهد شد و باید در جایی بازی کند که 4 ماه قبل قهرمانی را در آنجا قطعی کرده و جشن گرفته بود. تیم یحیی بعد از برد مقابل صنعت‌نفت آبادان تا حدودی روی غلتک افتاده اما همچنان در مقوله فنی تا حدودی مشکل دارد و برای رسیدن به پیک مدنظر یحیی تا فینال 29 آذر باید پیشرفت کند. آنها برای این بازی تقریباً همه نفرات خود را در اختیار دارند اما خود گل‌محمدی محروم است و نمی‌تواند روی نیمکت بنشیند. فصل قبل پرسپولیس استاد بردن بازی‌های خارج از خانه بود هرچند بعد از خالی شدن سکوها متأثر از شرایط کرونا، بازی بیرون و داخل خانه به‌خاطر سکوت ورزشگاه‌ها و نبودن تماشاگران فرق زیادی نمی‌کند و تنها مسائل آب و هوایی وکیفیت زمین است که تا حدودی می‌تواند تعیین‌کننده باشد. پرسپولیس می‌داند برای حضور پرقدرت در فینال لیگ قهرمانان باید هم بازی باکیفیت‌تری ازائه دهد هم با نتایج خوب از نظر روانی بالا برود، پس در این مسابقه هم برای برد به میدان خواهد رفت. پرسپولیس با 4 امتیاز از دو بازی قبل پا به این میدان خواهد گذاشت در حالی که نفت مسجدسلیمان در هر دو مسابقه قبلی‌اش به تساوی رسیده و با وجود تغییراتی که داشته همچنان شیفته مساوی است. آنها مقابل تراکتور و سایپا مساوی کرده‌اند که نتیجه بدی نیست و طبیعتاً گرفتن امتیاز از پرسپولیس هدف آنها خواهد بود. این بازی به‌لحاظ حضور مجتبی حسینی، دستیار سابق یحیی روی نیمکت نفت مسجدسلیمان می‌تواند بازی ویژه و نزدیکی باشد، چراکه حسینی سال‌ها همکار گل‌محمدی بوده و هر دو طرف با افکار و مدل فوتبال دلخواه طرف دیگر آشنایی کامل دارند و می‌توانند با خنثی کردن نقشه‌های طرف مقابل بازی نزدیکی را رقم بزنند. در عین حال کیفیت بازیکنان پرسپولیس شاید بتواند نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه داشته باشد و این مسأله را خنثی کند. هرچند پرسپولیس در فاز حمله و خط آتش خود مشکلاتی اساسی دارد اما بازیکنان تأثیرگذار و تعیین‌کننده‌ای در این تیم حضور دارند که می‌توانند در این بازی‌های نزدیک نقش ویژه‌ای ایفا کنند.‌