روزنامه شرق
1399/09/08
مارادونا و دیپلماسی عمومی آرژانتین
مارادونا و دیپلماسی عمومی آرژانتین غلامرضا کریمی . استاد دانشگاه خوارزمی دیه‌گو آرماندو مارادونا، نابغه ابدی و اسطوره پیشین فوتبال آرژانتین که زندگی‌اش سرشار از تناقض بود، در 60 سالگی از دنیا رفت. او نه‌تنها در کشورش بلکه در کل جهان محبوب و مورد احترام بود.مارادونا پس از یک زندگی افتخارآمیز به دره عمیق ناامیدی و تاریکی سقوط کرد و در بخش دوم حیاتش، زندگی تلخی را پشت سرگذاشت؛ اما واکنش دولت آرژانتین به فوت این شخصیت جالب بود. بلافاصله سه روز عزای عمومی اعلام کرد. برای او در شرایط کرونایی، تشییع جنازه رسمی در داخل کاخ ریاست‌جمهوری برگزار کرد و به هواداران و عاشقانش اجازه داد به داخل کاخ بیایند و با او وداع کنند و در تمامی صفحات دیجیتال پایتخت عبارت «دیه‌گو متشکریم» ظاهر شد. نوشته البرتو فرناندز، رئیس‌‌جمهور آرژانتین، در قبال این موضوع خیلی برجسته بود. «تو ما را به اوج رساندی، تو ما را بی‌نهایت شادمان کردی، تو بهترین بودی. از اینکه وجود داشتی سپاسگزاریم. دیه‌گو همه عمر دلتنگ تو خواهیم بود». مارادونا در دوره دوم زندگی‌اش به اعتیاد و سوء‌مصرف مواد مخدر و حتی ارتباط با مافیا متهم شد و ده‌ها مسئله و مشکل شخصی حقوقی در داخل و خارج از کشورش پیدا کرد؛ ولی دولت و ملت آرژانتین به دوره شکوه و عظمتش توجه کردند، به روزی که زیباترین گل جام جهانی را به ثمر رساند. به روزی که با دست به انگلستان گل زد و به «دست خدا» معروف شد. دولت او را به‌عنوان چهره ملی مورد تکریم و احترام قرار داد. اینجاست که اعتماد و انسجام ملی بین دولت و ملت شکل گرفته و نهادینه میشود. شاید اگر مارادونا در کشور دیگری زندگی می‌کرد، ابعاد منفی زندگی او برجسته می‌شد و در اوج ضعف و غربت از دنیا می‌رفت و نام و یاد او هم چندان گرامی نگه داشته نمی‌شد. ولی حس قدرشناسی و تکریم دولت و ملت آرژانتین از او با وجود ناکامی‌ها و زوال‌های شخصیتی‌ای که داشت، برجسته بود. مارادونا به بهترین نماد دیپلماسی عمومی، فرهنگی و ورزشی آرژانتین تبدیل شد؛ چراکه در اقصانقاط جهان، مردم او را به‌عنوان نماد اشتیاق مثبت نسبت به آرژانتین می‌شناسند و سال‌ها و بلکه قرن‌ها، آرژانتین از این سرمایه استفاده می‌کند.به‌واقع دولت آرژانتین این ظرفیت ملی را با تکریم مناسبش به سرمایه‌ای برای دیپلماسی عمومی کشورش تبدیل کرد.
هر کشوری در جهان امروز به‌دنبال نشان‌دادن تصویر مثبت از خود در میان مردم دیگر جوامع است و برای این منظور سالانه میلیاردها دلار هزینه می‌کند تا این حس مثبت را تقویت کند. بخشی از این کنش و کارکرد از طریق برجسته‌کردن شهرت و محبوبیت شخصیت‌ها و چهره‌های برجسته علمی، فرهنگی و ورزشی در سطح جهانی تحقق می‌یابد تا از رهگذر آن و تأثیرگذاری بر مردم سایر کشورها به بسترسازی برای گسترش تعاملات سیاسی، اقتصادی و تجاری هم کمک کند. بدون شک مارادونا میراث عظیمی از احترام و تصویری مثبت از ملت و کشور آرژانتین را نزد ملت‌های دیگر جهان بر جای گذاشت و دولتش هم قدردان این نقش و تأثیر مثبت او بود. آرژانتین، دیگو را تکریم کرد و نقاط منفی زندگی‌اش را برجسته نکرد تا به‌واسطه قسمت مثبت و الهام‌بخش زندگی او، حس احترام و نگرش مثبت به آرژانتین برجسته شود و این ظرفیت در خدمت دیپلماسی عمومی و فرهنگی کشورش قرار گیرد. این درس و تجربه مناسبی برای دیگر کشورهای جهان است که اسطوره‌ها و استعدادهای برجسته خود را بیشتر تکریم کنند تا فرصت‌سوزی نشود و اعتبار و شهرت آنها در خدمت پیشبرد دیپلماسی عمومی کشورشان قرار گیرند.
سایر اخبار این روزنامه
ترور خونین در آبسرد
مجادله بر سر باطله‌های طلایی
عدالت در کنار آزادی
فرصت زاری نمانده
بداخلاقی خللی در اراده ما ایجاد نمی‌کند
تشکیل کارگروه مشترک برای بررسی لوایح FATF
قانونی برای تشدید برخورد با مهاجران غیرقانونی
رفتار عجیب تلویزیون با دختر ورزشکار ایرانی
شکست می‌خورند اگر اجماع نکنند
دولت آینده با چه مردمی روبه‌روست؟
المهدی؛ سیاست‌مدار اندیشه و اصلاح
ترکیبی برای پیروزی مردم نه جناح‌ها
مارادونا و دیپلماسی عمومی آرژانتین
