ایران، طلبکار توافق برجام
جلیل رحیمی جهان آبادی
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس
مدتی است شاهد اظهارات کشورهای اروپایی طرف برجام درباره لزوم بازگشت جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خودهستیم در حالی که معلوم نیست تعهد و اجرای آن تا چه اندازه باید دو طرفه باشد. نکته مهم این است که ایران در قالب برجام به تعهدات خود عمل کرده است اما یک قرارداد و معاهده بین المللی، اطرافی دارد و همه طرفها به همان میزان که تکالیفی دارند،از حقوقی هم برخوردار هستند. اروپاییها و آمریکاییها به تکالیف خود در قالب برجام عمل نکردند و ایران در واکنش به نقض تعهد اروپاییها و آمریکا درایفای تکالیف خود اقداماتی را در راستای کاهش تعهدات انجام داد. بنابراین هر زمان که تحریمهای اعمال شده از طرف آمریکاییها لغو شود و اروپاییها به تعهدات خود درقالب برجام بازگردند، ایران هم قطعا مشکلی برای بازگشت به تکالیف و تعهدات برجامی خود ندارد.
البته شاهد زیاده خواهی طرف های برجام نیزهستیم به نوعی که اروپاییها توقع دارند جمهوری اسلامی ایران قبل از اینکه آنها به تعهدات خود (رفع تحریمها و جبران خسارتی که به ملت زدند) عمل کنند، به تعهدات برجامی برگردد. این خواسته محالی است.
نکته جالب توجه این است که پیمان شکنی طرف های دیگر برجام هیچ تاثیری برای آنها نداشته اما جمهوری اسلامی ایران خساراتی به دلیل عدم اجرای تعهدات اروپاییها و آمریکا متحمل شده که باید ابتدا و قبل از توقف کاهش تعهدات طلب کند. هر توافقی وقتی منعقد میشود، برای هر کدام از طرفین منافعی را ایجاد کرده است اما ما در قبال اقداماتی که انجام دادیم ازجمله محدود کردن فعالیتهای هستهای و غنی سازی
و تعطیلی راکتورها منافعی از برجام نصیبمان نشده است حتی در این زمینه متضرر هم شدیم.
بنابر این اگر کسی در این معامله طلبکار باشد، جمهوری اسلامی ایران است و قبل از آنکه طرف های دیگر بدنبال بازگشت ایران به برجام باشند، لازم است عواقب پیمان شکنی بررسی شود.
