روزنامه خراسان
1399/09/20
گفت وگو با دوچرخهسوار 85 ساله؛ سلطان جادهها
«گرچه پیریم، از جوانان جهان دلخوشتریم» این مصرع از شعر علیرضا راهب، بیشک مصداق واقعی از شور و شوق آقای حسن دائمی است، مردی که سالمندی در مقابل روحیه خستگیناپذیرش رنگ میبازد، آنجا که هفتدهه از عمر خود را با دوچرخه سفر کرد و جادههای ایران را درنوردید و مدالها و جامهای متعددی هم از آن خود کرد. او که الان نهمین دهه زندگیاش را به نیمه رسانده در گفتوگو با 60+ از زندگیاش میگوید. از دوچرخه 140 تومانی تا مقام سوم استان این پدربزرگ مهربان صحبتش را این طور شروع می کند : «متولد سال 1314 در همدان و صاحب هفت فرزند و 10 نوه هستم. سالها پزشکیار بیمارستان بودم و تا همین اسفند سال گذشته در بیمارستان کار میکردم، ولی از زمانی که کرونا آمد همسر و فرزندانم اجازه ندادند به بیمارستان بروم.» بحث را به سمت دوچرخهسواری میبریم که میگوید: «یکی از بهترین ورزشهای دنیاست. یادم میآید اولین دوچرخهام را 65 سال پیش، صدوچهلتومان خریدم و الان هم یک دوچرخه پژو دارم. از 20 سالگی ورزش را شروع کردم و بعدها در مسابقات قهرمانی کشور در تهران مقام سوم را برای استان همدان به ارمغان آوردم». بیش از 45 هزار کیلومتر رکابزدن حسن دائمی که به سلطان جادههای ایران شناخته میشود از موفقیتهایش میگوید: «به وجودم افتخار میکنم که با تمام قدرت، استقامت، توانایی و پشتکار، بیشتر مراکز استانهای ایران را رکاب زدم تا یادگاری از خودم بهجاگذاشته باشم و فقط نتوانستم به اصفهان، شیراز و تبریز بروم. به خاطر ارادتم به امامرضا(ع) و شهدا، 14 بار مسافت همدان به مشهد و بارها اروندرود و شلمچه را با دوچرخه رکاب زدم. بیش از 45 هزارکیلومتر رکابزدن کار راحتی نیست.» عشق به همسر و استقبال مردم او که برای تکریم و تجلیل از افتخاراتش کوچه محل سکونتش به اسمش نامگذاری شده، درباره واکنش اطرافیان به دوچرخهسواریاش میگوید: «همسرم را خیلی دوست دارم و اگر او راضی نبود، هرگز نمیتوانستم راههای سخت و طولانی را با دوچرخه رکاب بزنم. مردم خوب و ورزشدوست شهرهای مختلف هم به من افتخار و به گرمی از من استقبال میکردند که در این سن به صورت حرفهای در حال دوچرخهسواری هستم و بهترین خاطرات را از آنها دارم. خدا را شکر در این سالها هیچ اتفاق بدی هم برایم رخ نداده است.» از تنبلی خوشم نمیآید در پایان از حال و هوای این روزهای آقای دائمی و توصیهاش به جوانان و سالمندان میشنویم: «الان هم روحیه بالایی برای کارکردن دارم، مرد کارم و از تنبلی خوشم نمیآید و به همین دلیل تا قبل از کرونا کار میکردم و تحمل خانهنشینی را نداشتم. این روزها هرروز صبح با رعایت دستورالعملهای بهداشتی و زدن ماسک، 2-3 کیلومتر پیادهروی میکنم. توصیهام به جوانان این است که به ورزش روی بیاورند تا از تندرستی، لذت دنیا و جوانی بهرهمند شوند. به سالمندان هم توصیه میکنم از نیرو و قدرت جسمانی خودشان استفاده کنند و تواناییهایشان را دستکم نگیرند.»
سایر اخبار این روزنامه
گاز و آب رایگان برای ۳۰ درصد مشترکان از دی
غیرت دینی و انقلابی نشانه بارز آیت ا... یزدی
اوت های نادر
گفت وگو با دوچرخهسوار 85 ساله؛ سلطان جادهها
شبکه های قمار در سیبل مجلس
دلار 11500، چوب ادب که خواهد شد؟!
اینک دلار روحانی!
توافق با فضایی ها توهم یا واقعیت؟!
پایان آذر؛ آخرین مهلت درخواست حذف سود مرکب وام های تولیدی
ماجرای جراحی وحشتناک یک دزد در خانه کثیف!
۴۰ هزار دانشآموز بازمانده از تحصیل!