انتقال اتوبوسی کرونا در سایه منع دورهمی یلدایی!

محمد سیاح
مسئولان بهداشتی برای اجتناب مردم از دورهمی‌ خانوادگی بویژه در شب یلدا به دلیل نگرانی از شیوع بیشتر بیماری کرونا، تهمیداتی از جمله کاهش ساعت منع تردد را درنظر گرفتند، با این حال به‌نظر می‌رسد این مسئولان باید نگاهی هم به ترافیک جمعیتی در مترو و اتوبوس بویژه در ساعات پیک ترددی می‌انداختند که بیش از دورهمی خانوادگی خطرناک است!
به گزارش «مردم سالاری آنلاین»، یکی از راه‌های قطع زنجیره انتقال کرونا در جهان، جلوگیری از حضور افراد در اجتماعات و فضاهایی است که به یکدیگر بسیار نزدیک هستند و نمی‌توانند فاصله اجتماعی را رعایت کنند. در ایران هم این موضوع همان اوایل، مورد توجه مسئولان بهداشتی و درمانی کشور قرار گرفته بود.اجرای پروتکل‌های بهداشتی در کشور به‌رغم همکاری بخش بزرگی از جامعه، به دلیل مشکلاتی که در حوزه اقتصادی و معیشتی وجود دارد با مشکلات زیادی روبرو بوده و هست. مردم ناچارند که برای تامین معیشت خود از خانه خارج شوند و برای رسیدن به مقصد هم باید از وسایل حمل و نقل عمومی ‌یعنی مترو و اتوبوس و تاکسی استفاده کنند!
براساس آنچه کارشناسان اقتصادی می‌گویند تقریبا از سال 92 به این طرف دولت سهم خود را برای توسعه حمل و نقل عمومی ‌پرداخت نکرده و شهرداری‌ها هم به دلایلی از جمله کسری بودجه نتوانسته‌اند در این بخش توسعه قابل توجهی داشته باشند!  نمونه آن هم افتتاح انگشت شمار چند ایستگاه مترو در چند شهر از جمله تهران و تبریز و اختصاص چند دستگاه اتوبوس به ناوگان اتوبوسرانی شهرها آن هم در ماه‌های پایانی دوره مدیریت جدید شهری است که چند روز پیش انجام شد.


 تراکم جمعیتی
 با رشد نرخ کرایه تاکسی!
جمعیت مترو و اتوبوس سوار بر خلاف میزان توسعه شبکه حمل و نقل شهری افزایش داشته است و این اتفاق با رشد نرخ کرایه تاکسی، تشدید شده است، یعنی بسیاری از افراد برای کاهش هزینه سفر، ترجیح می‌دهند با هر شرایطی از مترو و اتوبوس برای جابجایی استفاده کنند.با شیوع کرونا اقدامات زیادی برای کاهش جمعیت مردم در وسایل حمل و نقل عمومی ‌انجام شد، اما رفته رفته این تمهیدات توجه خود را از این موضوع برداشت و به سمت کاهش فعالیت شهری گذاشت. امروز در متروی کلان شهرهایی نظیر تهران؛ جایی برای سوزن انداختن نیست و تقریبا مردم نفس به نفس می‌ایستند تا از قطار جا نمانند.فرنوش نوبخت، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه گفته است: «با اجرای طرح ترافیک ۱۰ تا ۲۰ درصد میزان مسافران افزایش یافت، اما ظرفیت را نمی‌توانیم افزایش دهیم، چراکه قطاری نداریم و امکانات در همین حد است.»
در مورد اتوبوس‌های درون شهری هم وضعیت بهتر نیست، در ساعات پیک تردد جمعیت بسیار زیاد و شاید بیش از ظرفیت در اتوبوس‌ها حضور دارند و دلیل همه مسافران برای سوار استفاده از حمل و نقل عمومی ‌در چنین شرایطی کمبود یا نبود وسایل حمل و نقل عمومی ‌است.
 بازارهایی که هیچگاه
 تعطیل نمی‌شوند
به عقیده بسیاری از کارشناسان اجتماعی و اقتصادی شاید برخورد انتظامی‌ توانسته باشد اصناف در معرض دید را مجبور به رعایت پروتکل‌های بهداشتی و تعطیلی کند؛ اما بازارهای غیررسمی‌‌‌ مانند بازارهای تودرتوی محلاتی نظیر مولوی، شوش و ... همچنان به فعالیت خود ادامه داده و می‌دهند. حضور کثیر مردم در این بازارها برای خرید اقلامی‌ که ارزان‌تر از بازارهای رسمی ‌است باعث شده تا شانه به شانه، جمعیت در آنها تجمع کند.در چنین شرایطی که بازارهای رسمی ‌و غیررسمی، وسایل حمل و نقل عمومی ‌و دفاتر کار بخش‌های خصوصی مملو از اجتماعات فشرده است؛ ستاد ملی مبارزه با کرونا تمام توجه خود را به منع مردم برای انجام نشدن دورهمی‌ها کرده است!
نه اینکه برگزاری دورهمی‌ خطرناک نباشد، اما موضوع مهمتر این است که دورهمی‌ها می‌توانند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شوند و مردم هم این موضوع را می‌دانند و رعایت می‌کنند ولی توجه به بخش‌هایی که بیشترین جمعیت متمرکز را دارد از دستور کار ستاد ملی خارج شده و اصلا بحثی درباره آن 
صورت نمی‌گیرد.
 رها شده در دامن کرونا
جمعیت زیادی به صورت روزانه از مترو و اتوبوس استفاده می‌کنند ولی با این حال و برخلاف نمایش‌هایی که در ابتدای شیوع کرونا درباره استقرار تیم‌های شناسایی و پیشگیری از کرونا از سوی وزارت بهداشت انجام می‌شد، حالا هیچگونه کنترل بهداشتی‌ در این بخش‌ها وجود ندارد! نه تست، نه دستگاه‌های اندازه‌گیری تب و نه کنترلی بر ورود و خروج مسافران، از هیچ کدام خبری نیست. اتفاقا بزرگترین دورهمی مردم در همین مترو و اتوبوس انجام می‌شود که مورد توجه هیچ مسئولی از وزارت بهداشت گرفته تا وزارت کشور و شهرداری‌ها و ستاد ملی و ... قرار نگرفته است.اعمال محدودیت و صدور جرایم و هشدار به خانواده‌ها برای جلوگیری از دورهمی، کم هزینه‌ترین روش مقابله با کرونا است که مسئولان انتخاب کرده‌اند درحالیکه مردم جای دیگری جان می‌دهند.