روزنامه شرق
1399/10/09
داغ مرگ ناباورانه سیدمصطفی فاطمی
داغ مرگ ناباورانه سیدمصطفی فاطمی ابوالفضل فاتح انا لله و انا الیه راجعونلا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم
دریغا، دریغ؛ نازنین برادرمان، دکتر سیدمصطفی فاطمی به‌همراه گروهی دیگر از کوهنوردان کشور عزیزمان ناگهانی و غریبانه از میان ما پر کشید و مقارن با ایام عزاداری فاطمیه به ملکوت اعلی سفر کرد. چگونه باور کنیم هجرت آن جان بی‌قرار را؟ چه بگوییم و به چه کسی بنویسیم؟ مصطفی برادر بود! رفیق بود و شفیق! لحظه‌لحظه‌های با او بودن و چهره صمیمی و صدای پرمهر او طنین‌انداز است. او خانه‌نشین قلب‌های ما بود. بهت و اندوه و درد، ما را به خود می‌پیچد و التیامی نمی‌یابد. زمان‌هایی هست که روزگار آوار میشود، قلب‌ها می‌شکند و ذهن و زبان در بیان عمق و وسعت مصائب یاری نمی‌کند. «ای دهر اف بر تو!».خداوندا، تو از دل و جان ما و از دلیل اشک ما در این فقدان و مصیبت بزرگ باخبری... خداوندا، از اسرار خلقتت بی‌خبریم و در این مصیبت‌ها حیرانیم. تو مالک هستی و امیر مطلقی و ما مملوکیم و ضعیف مطلق! از نقطه آغاز تا پایان این دنیا و در این سیر الی‌الله تا دیار ابد، ما تسلیم تقدیر تو هستیم، اما اعتراف می‌کنیم که دامنه مصائب و غم‌های ماندگار فزونی یافته و هجرت یاراِنِ جانی، تلخی روزگار را مضاعف ساخته است. ما پناهگاهی جز تو نداریم. پس دست نیاز به سوی تو می‌آوریم که به رفتگان ما بخشش و به ماندگان ما رحم و شکیبایی ارزانی داری! و آن روز که محشورمان می‌کنی، هریک را دستگیر دیگری کن و همه ما را در ذیل عنایت اهل بیت علیهم‌السلام قرار ده... .خداوندا، شهادت می‌دهیم که سید عزیز و آسمانی ما، اهل ایمان، محبت و نیکی و خیر کثیر بود و تو وعده داده‌ای که (إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا) (مریم/96): مسلما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبتی برای آنان در دل‌ها قرار می‌دهد. پس از عمق جان و در نهایت توجه، دست به دعا بر‌می‌داریم که: اللهم إنا لا نعلم منه إلا خیراً وأ نت أعلم به منا، ... اللهم اكتبه عندك فی أعلى علیین و اخلف على عقبه فی الغابرین و اجعله من رفقاء محمد و آله الطاهرین و ارحمه و إیانا برحمتك یا أرحم الراحمین.سید ما، اهل اندیشه و معرفت و شخصیت مستقل و آزاده‌ای بود که جوهره انسانی بسیار قوی داشت. زمان‌ها و مکان‌ها گواهی می‌دهند که او را به صفا و وفا و مرام و به خوش‌ذهنی و استعداد و نخبگی می‌شناختیم. دغدغه‌مند و نسبت به سرنوشت مردم و کشور حساس بود و هرگز بی‌تفاوتی پیشه نمی‌کرد و از همان ابتدا به جرگه فعالان دانشجویی پیوست و تا آخر از فعالیت‌های اجتماعی دست نکشید.او شخصیتی مؤثر و در متن داشت. از روزهای فراموش‌نشدنی انجمن اسلامی داشگاه تهران و دوران ماندگار حضور در فرایند تأسیس ایسنا و ایام مدیریت در جهاد دانشگاهی علوم پزشکی و همه این سال‌ها، نه‌تنها یار همیشه همراه و بخشی از خاطرات به‌یادماندنی ما که همواره بخشی جدایی‌ناپذیر از وجود و هویت این نهادها بوده است. فاطمی روی خوش و صراحت کلام را با بی‌ریایی منحصربه‌فردی آمیخته بود. چهره و روحیه‌ای مصمم داشت و اهل دریغ نبود. روی پای خود ایستاد و مناعت طبع در او بارز بود. در بیش از ربع قرن آشنایی، به یاد ندارم اهل تقاضا باشد، اما غالبا هرجا که نیاز به حضور یا توانمندی و فداکاری‌اش بود، می‌توانستیم روی همراهی او حساب کنیم. حافطه‌ای بسیار قوی و قدرت فراگیری علمی مثال‌زدنی داشت؛ بنابراین مراتب علمی و دانشگاهی را تا بالاترین سطوح طی کرد. دندان‌پزشکی دلسوز و پرکار بود که هرگاه محل مشورت یا رجوع دردمندی قرار می‌گرفت، بی فوت وقت و در نهایت محبت رسیدگی می‌کرد. بسیاری از اهل رسانه، گشاده‌رویی و خدمات این سادات رسانه را فراموش نخواهند کرد... .در این حال او مانند بسیاری دیگر از نخبگان سرزمینمان در معرض بی‌مهری‌ها و ناشناختگی‌های رنج‌آور قرار داشت و تا زمان درگذشت، در چشم کثیری از سیاسیون و اهل منصب ناشناخته باقی ماند. چه آنگاه که نمی‌شناسند و بهره نمی‌گیرند و چه آنها که می‌شناسند و بی‌مهری می‌کنند! اما در 47سالگی بی آنکه منصب یا عنوانی داشته باشد، هجران باورنکردنی و غم‌انگیزش در دل‌ها آتش و غوغایی برافروخت، نامش بلندآوازه شد و قدرشناسی وسیع طیف‌های مختلف مدنی در فضای رسانه‌ای و عمومی را برانگیخت و تشییعی خاطره‌انگیز بر جای گذاشت، تا همه بدانیم جاودانگی رموز و مسیر انسانی خود را دارد و همه‌چیز مقام و منصب و شهرت نیست. او اهل مهر و خیر کثیر بود و شخصیتی چندبعدی و روحی متواضع و مردمی داشت. ای کاش بیاموزیم و توشه‌ای از این مدرسه برداریم! در این مصیبت‌ها همه دل‌شکسته و عزاداریم و نمی‌دانیم کدام‌یک از ما باید دیگری را تسلی دهیم، اما به رسم ادب این افسوس جانکاه و فقدان بسیار تلخ را به خانواده شریف و جگرسوخته ایشان به‌ویژه همسر مکرمه خانم دکتر کریمی و فرزندان دلبند و یکایک همکاران و دوستان داغدیده تسلیت عرض می‌کنم.
از خداوند منان رحمت واسعه و علو درجات سید عزیزمان و همنشینی با اولیاءالله و جده مظلومه و بی‌نشانش حضرت فاطمه زهرا (س) را مسئلت دارم.اطمینان دارم ان‌شاءالله، همچون مراسم تشییع، برادران و خواهران قدرشناسمان در انجمن اسلامی و عزیزان رسانه‌ای به‌ویژه در ایسنا و همکاران جهاد دانشگاهی و جامعه دندان‌پزشکی کشور عزیزمان، هریک به سهم خود در گرامیداشت این سید عزیز و خوش‌باطن و این یار دیرین همت جسته و نام و یادش را گرامی و جاودان خواهند داشت و همچنین روح مطهر ایشان را با قرآن و دعا و نماز و خیرات و مبرات بدرقه خواهند کرد. بی‌تردید مرگ، پایان نازنینان نخواهد بود، همچنان که پایان کاظمی‌آشتیانی و امیر معتمدی نبود. اینک سیدمصطفی به‌همراه جمعی دیگر از کوهنوردان کشور عزیزمان در آغوش فرشتگان به دیدار معبود شتافته است. خداوندا با چشمانی اشک‌بار و قلب‌هایی مملو از اندوه و امیدوار به رحمت تو، عزیزانمان و پاره تنمان را به تو می‌سپاریم.
سایر اخبار این روزنامه
تله تو‌در‌توی بودجه
اتفاق نظر داریم
محتوای اعلام نشده سفر اردکانیان
بازنگری در قانون اساسی چالشی با عمر ۳ دهه
چگونه سردار سلیمانی پوتین را متقاعد کرد
ویروس جدید کرونا پشت دروازه‌های کشور
اصولگرایان و دغدغه مشارکت حداقلی یا حداکثری
مغز شطرنج ایران در کلاس مربیگری فوتبال!
بادامچیان یا میرسلیم نامزد ۱۴۰۰ مؤتلفه کیست؟
نظامی‌گری و سیاست
سمن‌های محیط‌زیستی؛ پل بین مردم و دولت
داغ مرگ ناباورانه سیدمصطفی فاطمی
آبی‌های غمناکِ جان شیدای داستان
