روزنامه شرق

آبی‌های غمناکِ جان شیدای داستان‎

آبی‌های غمناکِ جان شیدای داستان‎ حسن میرعابدینی اصغر عبداللهی (1334، آبادان- 7 دی 1399)، تحصیل‌کردۀ نمایش‌نامه‌نویسی در دانشکدۀ هنرهای دراماتیک بود. او نخستین داستان خود، «آفتاب در سیاهیِ جنگ گم می‎شود» (1360)، را از منظر پسرکی جنگ‌زده دربارۀ آوارگان و قربانیان سادۀ جنگ نوشت. دیری نگذشت که با انتشار دو مجموعه داستانِ «در پشتِ آن مِه» (1364) و «سایبانی از حصیر» (1369)، خود را به‎عنوان داستان‎نویسی برجسته شناساند: با داستان‎هایی مانند «خواب سنگین شیخ خزعل»، «بلوغ»، «با کراوات در خوابی طولانی»، «در پشت آن مه»، «برای من بنواز مادام» و «اتاق پرغبار»- که آن را در «هشتاد سال داستان کوتاه فارسی» (1384) نقل کردم.‌ عبداللهی زندگی گذشته و حالِ مردم خوزستان را با رئالیسمی که گاه رنگی جادویی می‎گیرد و گاه رازوارگیِ داستانی معمایی را، مصور می‎سازد. مِه تأثیر چشمگیری بر محیط و کیفیتِ داستان‎هایی می‎گذارد که چگونگیِ استقرار کمپانیِ انگلیسیِ نفت در جزیره را روایت می‎کنند. با سلطۀ بیگانگان، بومیانِ دلبستۀ آیین‎های شگرف بدوی خیالاتشان را پروبال می‎دهند؛ عصیانی هم اگر هست، پشت مه گم می‎شود. انگار، معمایی‌بودنِ فرم داستان‎ها بازتاب‎دهندۀ دلهرۀ مردمی است که، ناتوان از مقابله با محدودیت‎های روزافزونِ فضای پلیسی، روزنی به عالَم خیال یا زندگی دیگرگون می‎جویند: کابوس‎های خیال‎پردازانی خرافه‎زده در فضایی غریب. حرکت بهترین داستان‎های عبداللهی از حال‏‌وهوایی رئالیستی به‎سوی فضایی افسانه‎ای است تا حسّی که قرار است به خواننده القا شود، به شیوه‎ای کنایی از ورای وهم و رؤیا بیان گردد. طنزی ریزبافت در لابه‎لای سطور جریان می‎یابد تا به ساختار کناییِ داستان‎ها وجهی استعاری ببخشد: ناهماهنگیِ زندگی مدرن با شیوۀ گذرانی درآمیخته با آیین‎های شگرف بدوی. کمپانی نفت شکل می‎گیرد و انبوه مهاجران از دور و نزدیک به‎سوی مناطق نفتی راه می‎افتند. نویسنده قهرمانان داستان‎های خود را از بین نگهبانان اسکله، ملاحان دوبه‎ها و کارگران شرکت نفت برمی‎گزیند. او از شکست‎های اجتماعی و سرخوردگی روشنفکران سیاست‌گرای دهۀ 1330 نیز قصه‎هایی شنیدنی می‎گوید.‌سپس سینما عبداللهی را با خود برد؛ او، ضمن کارکردن به‎عنوان دستیار کارگردان، فیلم «یک قناری، یک کلاغ» (1395) را ساخت؛ و طی سی سال (1365-1395) براساس 27 فیلم‎نامه‎اش فیلم ساخته شد. 
مجموعۀ جستارهای خواندنی او دربارۀ فعالیت سینمایی‎اش با نام «قصه‎ها از کجا می‎آیند: از فیلم‎نامه‎نویسی و زندگی» (1398) منتشر شده است.
تک‎داستان‎هایی، در دهۀ 1370 در مجلاتی همچون کلک و گردون و در دهۀ 1390 در مجلۀ «داستانِ همشهری» و داستان «آبی‎های غمناک بارُن» (1385) را منتشر کرد. ‌سی‎ سال گذشت و زمانی که به عرصۀ داستان‎نویسی بازگشت و مجموعۀ چهار داستان کوتاه خود را با نام «هاملت در نم‎نمِ باران» (1399) انتشار داد، خیلی دیر شده بود: بیماریِ مهلکِ چنگ در جانِ زیبایش انداخته کار خود را کرد. با مرگ اصغر عبداللهی ادبیات ایران یکی از بهترین داستان‌کوتاه‎نویسان خود را از دست داد.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
فرصت‌هاي ترامپيزم (اعتماد)وزیر کار:یارانه ثروتمندان به تدریج حذف می‌شود (شهروند) اتمام حجت هسته‌ای تهران (جوان) با دورزدن قانون مجلس به اروپا برای تحریم‌ها پاداش ندهید! (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
تله تو‌در‌توی بودجه اتفاق نظر داریم محتوای اعلام نشده سفر اردکانیان بازنگری در‌ قانون اساسی‌ ‌ چالشی با عمر ۳ دهه چگونه سردار سلیمانی پوتین را متقاعد کرد ویروس جدید کرونا پشت دروازه‌های کشور اصولگرایان و دغدغه مشارکت حداقلی یا حداکثری مغز شطرنج ایران در کلاس مربیگری فوتبال! بادامچیان یا میرسلیم نامزد ۱۴۰۰ مؤتلفه کیست؟ ‌نظامی‌گری و سیاست سمن‌های محیط‌زیستی؛ پل بین مردم و دولت داغ مرگ‌ ناباورانه سیدمصطفی فاطمی آبی‌های غمناکِ جان شیدای داستان‎