جهانی نو و امن

محمدرضا قاسمی‪-‬ در ششم ژانویه (۱۷ دی‌ماه)، اعضای کنگره آمریکا در واشنگتن، برنده نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را اعلام خواهند نمود. از ماه‌ها قبل، گمانه‌های متعددی در رابطه با سرنوشت برجام مطرح شده است. هنوز هیچ چشم‌انداز روشنی از وضعیت آینده آن مشخص نیست. تنها همین اندازه مشخص است، که با انتخاب جو بایدن، ممکن است برجام دوباره احیا شود. محوریت اصلی برجام، مسئله هسته‌ای بود. امروز می‌خواهم از زاویه‌ای دیگر به این موضوع نگاه کنید. بگذارید خیالتان را راحت کنم. هیچ فعالیتی، هیچ دستاوردی و هیچ تجهیزی، منحصر به فرد نیست. تردیدی وجود ندارد، دوباره ساخته خواهد شد. خواه توسط همان سازنده، خواه توسط سازنده‌ای دیگر که آموزش‌های مشابه دیده باشد و خواه توسط فرد یا افرادی که به صورت اکتشافی به فرایند تولید آن دست پیدا کنند. دیگران هم روزی هواپیما خواهند ساخت. ماهواره خواهند ساخت. به ماه و مریخ سفر خواهند کرد. این یک واقعیت است. بر اساس این واقعیت، اگر کشوری تصمیم به ساخت سلاح هسته‌ای داشته باشد، نه تهدید، نه تحریم و نه جنگ، هیچ‌کدام نمی‌تواند مانعی دائمی برای آن باشد. هیچ گفتگوی سیاسی و هیچ قراردادی، تحت نام برجام یا هر چیز دیگر هم، تا پایان دنیا، توان جلوگیری کشورها به سلاح هسته‌ای و یا حتی سلاح‌های خطرناک‌تر از آن را نیز ندارد. با تهدید، با تحریم، با جنگ، با قرارداد و گفتگوی سیاسی، تنها می‌توان این دسترسی را برای چند سال، یا نهایتاً چند دهه به تاخیر انداخت. کاش می‌توانستم با صدای بلند، این یادداشت را برای تمامی مردم دنیا و به خصوص سردمداران بخوانم. مردم دنیا؛ مطمئن باشید با وضعیت رشد تکنولوژی و اکتشافات موجود، دیر یا زود، تمامی کشورها به این سلاح‌ها و چه بسا به سلاح‌های خطرناکتر از آن نیز دسترسی پیدا خواهند کرد. هدف اصلی از دستیابی به این نوع سلاح‌ها، تقویت سیستم دفاعی و ایجاد امنیت بیشتر برای مردمان کشورهای دارنده آن بود. اما با این سرعت دستیابی و رونمایی‌های روزافزون از سلاح‌های جدید، نه تنها دنیای اطرافمان امن‌تر نگردید، که هر روز، نا امن‌تر و خطرناک‌تر هم شد. و صد البته با روند موجود، نا امن‌تر و خطرناک‌تر از این نیز خواهد شد. از من این واقعیت را بپذیرید: تنها راه عدم دسترسی به این تجهیزات و دیگر سلاح‌های مخرب و خانمان‌سوز، عدم نیاز، و فراتر از آن، عدم احساس نیاز به آنهاست. تنها این می‌تواند تا انتهای دنیا برای همگان اطمینان حاصل نماید. رهبران، روسای‌جمهور، نظامیان، اهالی سیاست؛ به منظور داشتن زندگی بهتر و دور از هراس و نگرانی خود و تمام مردمان جهان، دست از تهدید یکدیگر بردارید. فضا را برای دستیابی به آرامش، دوستی و آشتی جهانی مهیا کنید. امروز، دنیا نیازمند یک مشارکت در گستره جهانی است، امروز دنیا نیازمند یک آرامش و سعه‌صدر، در وسعت کل جهان هستی است. باور کنید، تنها عدم نیاز، و مهمتر از آن، عدم احساس نیاز و اطمینان یافتن همه کشورهای دنیا از این مهم، تضمینی برای عدم دستیابی است. احترام متقابل همه کشورها به یکدیگر، تنها راه اطمینان‌بخش برای عدم دسترسی همه حکومت‌ها و ملیت‌ها، به این نوع سلاح‌ها است. این بزرگترین و بهترین تضمین برای آرامش دنیاست. وقت آن رسیده است، دنیا و همه حکومت‌های روی این کره خاکی، این رویه را نیز امتحان کنند و نتایج خارق‌العاده آن را در آینده نزدیک، مشاهده نمایند. آمریکایی که امروز خود را سردمدار مبارزه با تروریست و سردمدار جامعه بین‌الملل، برای کنترل و عدم دسترسی ملل مختلف به سلاح‌های کشتار جمعی می‌داند، در سال‌ها و دهه‌های اخیر، بارها سیاست‌های خود را، هم از طریق تهدید، هم از طریق تحریم، هم از طریق جنگ، و در این اواخر نیز، از طریق گفتگوی سیاسی امتحان کرده است. اما باید پذیرفت که این سیاست‌ها، هیچکدام، قدرت و توانایی کنترل و عدم دسترسی به این سلاح‌ها را نداشته و ندارند. همانطور که قبلاً نیز گفته شد، این سیاست‌ها، تنها می‌تواند این دسترسی را به تاخیر بیندازد. نمونه بارز آن، کره شمالی است، کشوری که با همه تهدیدها و تحریم‌ها، یا به سلاح اتمی دست پیدا نموده و یا بزودی دست پیدا خواهد کرد. رهبران، روسای‌جمهور، نظامیان، اهالی سیاست؛ باور کنید، این عدم موفقیت، تنها به این دلیل است، که هیچکدام از سیاست‌هایتان، عدم احساس نیاز به اینگونه تجهیزات را ایجاد ننموده است. این که هیچ، برعکس، سیاست‌هایتان، احساس نیاز به این سلاح‌ها را در بسیاری از کشورها تقویت نیز نموده است. اطمینان داشته باشید، ادامه این سیاست‌ها، که بدترین آنها به ترتیب، جنگ، تحریم و تهدید است، تا بهترین آن، که گفتگوی سیاسی و رابطه دیپلماتیک می‌باشد. هیچ‌کدام تاکنون توان از بین بردن آن احساس نیاز را نداشته و نخواهند داشت. چیزی که بارها نیز تجربه شده است. اگر واقعاً هدف از اعمال این سیاست‌ها، کنترل و عدم دسترسی به سلاح‌های کشتار جمعی است، قبول کنید هیچ‌کدام از این سیاست‌ها، به هیچ عنوان، دستیابی به این هدف را تضمین نخواهد کرد. به همه دنیا، بویژه آمریکا و در راس آن رئیس‌جمهور جدید آن، اطرافیان وی و همچنین سایر کشورها، پیشنهاد می‌کنم، این رویه جدید را نیز امتحان کنید. برای همیشه، دست از تهدید یکدیگر بردارید. فضا را برای دستیابی به آرامش، دوستی و آشتی جهانی مهیا سازید. باور کنید هر انسانی تنها یک‌بار به دنیا می‌آید. هر فردی در دنیا، حق برخورداری از زندگی همراه با آرامش و به دور از هرگونه ترس و هراس و نگرانی را دارد. انسان‌ها در قالب کشورها و ملل مختلف، در روی این کره خاکی مشغول زندگی هستند. آنها برای تامین آسایش و امنیت خود، دولت‌ها و حکومت‌ها را انتخاب و حمایت می‌کنند. چگونه می‌شود دولت‌ها و حکومت‌هایی که برای تامین آرامش و امنیت مردمانشان آمده‌اند، با تهدید، تحریم و جنگ علیه سایر ملت‌ها، موجب از بین رفتن آرامش دیگر مردم دنیا و صد البته مردم خودشان شوند؟ باور کنید در پی هر تهدید، تحریم و جنگ، نفرت و واکنش خطرناک سایر ملل، علیه خود را هم موجب می‌شوید. اگر وظیفه ذاتی شما، حمایت و حفاظت از مردم کشور متبوع خودتان است، یکبار برای همیشه، سیاست تهدید، تحریم، جنگ و خونریزی را کنار بگذارید و در فضای توام با آرامش، دوستی و اعتماد، جهانی نو و امن برای خودتان و تک‌تک مردمان جهان بسازید. که این تنها راه نجات دنیا و مردمان کل جهان هستی است.