ضرورت اتخاذ استراتژی مناسب

فتح اله دهقان‪-‬ طبع بشر ونیازهای فردی و اجتماعی انسانها روابط با دیگران را طلب می‌کند. رابطه در سطوح ملی،منطقه‌ای و جهانی نیز امری ضروری است.
با پیشرفت جوامع بشری وپیچیده ترشدن مناسبات میان انسانها، نوع،کیفیت وکمیت روابط در سطوح فردی، اجتماعی، ملی، منطقه‌ای و روابط بین‌المللی نیز پیچیده، مشبک، تودرتو... شده است.
ازسوی دیگر در دنیای کنونی در راستای توسعه پایدار کشورها در صدد ایجاد رابطه قوی و مستحکم با دیگر کشورها هستند.
به گواه تاریخ، ایران و عراق روابط پر تنشی را تجربه


نموده‌اند.
از سال 963ش (1555م)که عهدنامه معروف به اماسیه بین ایران وعثمانی به امضا رسید،تا سال 1354ش(1975م)که عهدنامه حسن همجواری ومرزی معروف به عهدنامه الجزایر، بین ایران و عراق امضا شد،یعنی در طول 400سال،حدود 20عهدنامه بین ایران و همسایه غربی آن در مورد حل اختلافها و مشکلات مرزی بین دو کشور به امضا رسیده است. این امر نشان‌دهنده تعداد برخورد‌ها ومنازعات میان دو کشور است.
حمله صدام به ایران و جنگ هشت ساله را نیز همگان بیاد داریم. در همین راستا، ذکر این نکته نیز لازم وضروری است که عراق یکی از مدعیان رهبری خلیج فارس و سابقه سرکشی را نیز در کارنامه خود دارد. حوادث دوران معاصرو برهه جنگ سرد و پس از آن شاهد این مدعا می‌باشد.
بالاخره با سرنگونی صدام توسط امریکا و متحدانش، شیعیان این کشور که اکثریت نیز هستند زمام امور را به دست گرفتند.
این رویداد موجب ایجاد رابطه‌ی نزدیک، دوستانه و بی‌سابقه میان ایران و عراق شده است.
مخالفین این رابطه صمیمی میان دو کشور نیز به دنبال اخلال در رابطه دوکشور هستند.بر این اساس، رای ممتنع عراق به قطعنامه پیشنهادی آمریکا زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.
چاره چیست؟
راه کار؛ ایجاد رابطه عمیق وپایدار میان دو کشور بر اساس واقعیت‌های ژئوپلیتیکی ونیازهای دو کشور است.
عراق کشوری است که با محدودیت ژئوپلیتیکی دسترسی به دریا مواجه است « حمله به کویت و......برای دسترسی به دریا بوده است» ایران می‌تواند با رعایت قوانین و درچارچوب ضوابط و آئین نامه‌ها و استفاده از تجربیات جهانی ضمن حل مشکل عراق موجبات هم تکمیلی و وابستگی ژئوپلیتیکی عراق به ایران رافراهم نماید.
عراق کشوری است که از نداشتن عمق استراتژیک رنج می‌برد، ایران می‌تواند با تمهیداتی نقش عمق استراتژیک این کشور را ایفا نماید و مشکل تاریخی عراق را حل نموده و موجبات هم تکمیلی ژئو پلیتیکی دو کشور را
فراهم نماید.با توجه به اهمیت و جایگاه ویژه و بی‌بدیل اقتصاد در دنیای کنونی حرکت به سمت «اقتصاد صلح» و پایه‌ریزی اصول متنوع آن یکی از رهیافت‌هایی است که از سوی کارشناسان و صاحب نظران برای ایجاد پیوند قوی، منسجم و بلند مدت میان اقتصادهای جهان و در راستای امنیت ملی، منطقه‌ای بین‌الملل است. ایجاد رابطه اقتصادی میان دو کشوراهرم و عامل موثری در ایجاد روابط پایدار میان ایران و عراق است. اشتراکات دینی،فرهنگی،تاریخی و....میان دو کشور با انجام اقداماتی که نمونه آن ذکر شد می‌تواندزمینه وبستر مناسبی را فراهم نماید تا این فرصت استثنائی و بی‌بدیل بدست آمده درتاریخ روابط دو کشور به ایجاد رابطه‌ای پایدار وعمیق منفجرشده وپایائی ومانائی آن تجربه موفقی برای جهانیان شود.البته با در نظرداشتن این حقیقت که عراقی‌ها نیز منافع خود را مدنظر دارند.
لازم به ذکر است روابط دو کشور لاجرم باید در چارچوب قوانین بین‌الملل میان کشورها تعریف شود.
در غیر این صورت بر اساس واقعیت‌های موجود، فشار مخالفین منطقه‌ای و جهانی به ثمر نشسته و روابط دو کشور به سردی گرائیده و عراق بتدریج از ایران فاصله گرفته وبه مخالفین و رقبای ایران نزدیک خواهد شد.