روزنامه جوان
1399/10/16
وقتی کسی به فکر زمستان نبود
برای کشوری که با ذخایر ۳۴تریلیون مترمکعبی دومین دارنده ذخایر گاز جهان است و روزانه یک‌میلیارد مترمکعب گاز تولید می‌کند، قطع گاز تنها می‌تواند نشانه سوءمدیریت دولتی باشد، چه در حوزه تولید و مصرف کاملاً برخلاف منافع ملی عمل می‌کند. چه در حوزه تولید که میادین مهم گازی کشور را در بلاتکلیفی و تأخیر‌های خسته کننده قرار داده، گرفته تا رهاسازی پروژه‌های مهم که از سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران است. در دولت گذشته، یک اقدام مهم و اساسی برای غلبه بر کمبود گاز در فصول سرما انجام شد که در این دولت رها شد. زمستان ۱۳۸۶ که کشور با کمبود گاز مواجه شد، وزارت نفت تصمیم گرفت برای تکرار نشدن آن بحران، اقدام به ذخیره‌سازی گاز در میادین تخلیه شده نفتی و گازی کند. دو پروژه مهم شامل تزریق گاز به مخازن سراجه قم و شوریجه خانگیران، در فصول گرم سال با تزریق گاز پر می‌شدند تا در فصول سرد برای مصرف در بخش خانگی، تجاری و صنعتی به خطوط لوله سراسری وارد شود. این پروژه‌ها بین ۱۵ تا ۲۰میلیون مترمکعب گاز به صورت روزانه به خط لوله‌ها تزریق می‌کردند تا مشکلی مثل امروز گریبان کشور را نگیرد. در ادامه این پروژه‌ها، ۱۵ تا ۴۰میدان تخلیه شده نفتی و گازی، برای ذخیره‌سازی گاز در نظر گرفته‌شد که وقتی به دولت یازدهم رسید، همه این پروژه‌ها متوقف شد و دیگر خبری از ذخیره‌سازی گاز نبود؛ راهکاری که در کشور‌های بزرگ جهان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.اما این تنها اشتباه وزارت نفت نیست؛ در گذشته برنامه‌ریزی‌های دقیقی برای احداث واحد‌های دریافت گاز مایع در صنایع و نیروگاه‌ها صورت‌گرفته بود تا این بخش مصرفی، گاز مورد نیاز خود را به‌صورت گاز مایع ذخیره‌سازی کنند تا در روز‌های سرد، بدون نیاز به دریافت گاز طبیعی از خط لوله، از گاز مایع استفاده کنند. دولت یازدهم و دوازدهم نیز این پروژه‌ها را متوقف کرد تا در نهایت، جمهوری اسلامی ایران را با تولید یک‌میلیارد مترمکعبی خود، در وضعیت اسفناکی قرار دهد. اگر وزارت نفت طی هفت‌سال گذشته، بدون لجبازی و قرارگرفتن در موضعی که منافع کشور را به خطر انداخت، به ریل‌گذاری‌های گذشته وفادار می‌ماند و آن‌ها را اجرایی می‌کرد، نه پدیده‌ای به نام قطع گاز صادراتی را شاهد بودیم و نه استفاده از مازوت در نیروگاه‌های کشور.
یک مصداق ساده در این باره، ماجرای پروژه ایران ال‌ان‌جی است؛ پروژه‌ای که با بیش از ۴۰درصد پیشرفت، تحویل دولت یازدهم شد و از آن روز به هم‌اکنون، هیچ اتفاقی در آن رخ نداده و هفت‌سال است که تأسیسات آن زیر آفتاب می‌سوزد. اگر این پروژه که سرمایه‌گذاری ۳میلیارد دلاری برای آن شده، توسط این دولت تکمیل می‌شد، می‌توانست کمک بزرگی باشد برای ذخیره‌سازی گاز مایع در صنایع و نیروگاه‌ها، اما ازآنجاکه وزارت نفت، تبدیل به نهادی شده که سعی می‌کند فقط روزگار بگذارند، همه این راهکار‌ها کنار گذاشته شد.
وزیر نفت هم در واکنش به کمبود گاز و مصرف مازوت در بخش نیروگاهی می‌گوید مردم فکر می‌کنند پنجره را باز بگذارند، کرونا نمی‌گیرند؛ اگر پنجره را ببندند همه چیز درست میشود! برای درج در تاریخ بنویسیم که وزیر نفت دولت تدبیر و امید، بدون قبول اشتباهات خود در مدیریت تولید، ذخیره‌سازی و مصرف گاز، دیواری کوتاه‌تر از مردم پیدا نکرد و آن‌ها را مقصر «مازوت سوزی» دانست.
سایر اخبار این روزنامه
توقیف شناور کره جنوبی به دلیل نقض پروتکل‌های زیست‌محیطی
«در یک نگاه» راوی سبک زندگی قرآنی بدون شعر و شعار است
وقتی کسی به فکر زمستان نبود
جرم بزرگ در هوای تهران
کرونای انگلیسی به ایران رسید
اورانیوم ۲۰ درصد در کاسه اروپا
پیکر آیت‌الله مصباح در حرم حضرت‌معصومه (س) آرام گرفت
ترامپ: برای من ۱۱ هزار و ۷۸۰ رأی جفت و جور کنید!
دیپلماسی با اروپا که دست شما بود، چه آورده‌ای داشت؟
پاداش یک عمر بندگی خدا
زندگی سیدحسین در پرتو قرآن و نهج‌البلاغه معنا گرفت
