روزنامه آرمان ملی
1399/10/18
برای این همه مادر که داغدار شدند
365 روز از پرواز بي‌بازگشت 176 مسافرِ هواپيماي مسافربري اوکراين گذشت. روزهايي پر از اندوه و التهاب براي بازماندگانِ اين حادثه هولناکِ هوايي که بي‌هيچ اراده و تواني، تنها رفتنِ تلخ و غم‌انگيزِ عزيزانشان را نظاره‌گر بودند و برخلافِ ميل و خواسته قلبي خود، جز سوگواري نتوانستند هيچ اقدام ديگري براي تسلي اندوه خاطرِ آزرده‌شان انجام دهند. در تمام اين روزها هيچ پيغامي نتوانست، مرهمي بر زخم‌هاي دل‌آشوبِ مادران و پدراني باشد که از هجرانِ تلخِ فرزندانِ خود غمي بزرگ در سينه داشتند و همچنان نيز دارند. آنهايي که روح و جانشان را در يکي از روزهاي سرد و تلخِ زمستاني سال گذشته باقي گذاشتند و تنها جسم‌شان نه به اميدِ آمدن بهاري سبز و سرزنده، بلکه تنها و تنها در يادآوريِ اندوهبارِ خاطراتِ فراواني که تا پيش از سفرِ ابدي فرزندانشان در دل داشتند، به زمستان ديگري کوچ کرد. اکنون زمان آن فرا رسيده تا يک‌بارِ ديگر لحظه به لحظه، ثانيه به ثانيه هجدهمين روز دي ماهِ ناجوانمردِ سالِ 1398 را يادآور شوند. آن روزي که تلخيِ دوري و خداحافظي از مسافرانِ عزيزشان را به اميد ديداري ديگر و فردايي روشن‌تر به جان خريدند و دعاي همراه با هزاران آرزو و سلامتي را بدرقه راهشان کردند؛ راهي که ديگر هيچ بازگشتي نداشت. مسافراني که به آسمان رفتند و در يک لحظه براي هميشه آسماني شدند. خانواده‌هايي که براي هميشه عزادار ماندند و در نهايت خاطره تلخي که تا ابد در تقويم ماندگار شد. و من مادراني را ديدم که با بند بندِ وجودشان براي آمدنِ يک معجزه دست به آسماني مي‌بردند که حالا ديگر آن را به رنگ سرخِ خون عزيزانشان مي‌ديدند. مادران و پدراني که هنوز هم اين گونه تلخ رفتنِ بخش‌هايي از وجود خود را هرگز باور نمي‌کنند و حسرت روزهايي را در دل مي‌پرورانند که مي‌توانست بدون هيچ اشتباه و خطاي فاجعه‌باري، در کنار زنده بودنِ تازه سفرکرده‌هاشان، آرامشي غرقِ در نور و اميد را به آنها هديه دهد. هجدهم دي‌ماهِ امسال، به عنوانِ اولين سالگرد قربانيانِ حادثه هوايي اوکراين زمانِ خوبي است تا خود را در اندوه تلخ و سنگينِ بازماندگان حادثه هوايي چه در ايران و در خارج از ايران شريک کنيم. اکنون همه بايد با هم در خاطرِ خانواده‌هاي داغدار به‌خصوص هموطنان عزيزمان اين باور را زنده نگه داريم که نه تنها پرواز شماره 752 هواپيمايي خطوط اوکراين را هيچ‌گاه از ياد نمي‌بريم، بلکه با تمامِ وجودمان تلاش خواهيم کرد تا شايد بخشِ بسيار کوچکي از اشتباهات فراموش‌نشدني گذشته‌مان را جبران کنيم.
سایر اخبار این روزنامه
