روزنامه آفتاب یزد
1399/10/21
درباره انتخابات آینده
کامبیز مهدی زاده فرساد- با نزدیک شدن به انتخابات 1400 گویی فقط اسامی افراد از هر دو جناح مطرح می‌گردد، آن هم اسامی تکراری که حتی تکرار آنها نیز امید را تبدیل به یاس و نا امیدی می‌کند چه برسد به آنکه با ورود این اشخاص به انتخابات تحولی در کشور ایجاد شود. اما به راستی چرا از برنامه‌ها، روش‌ها، اندیشه‌ها و تفکرها خبری نیست؟ چرا هیچکس برنامه مشخصی ندارد؟ تا کی شخص‌محور حرکت خواهیم کرد و اتاق‌های فکر (think tank) کی به داد این کشور خواهند رسید؟با تغییر افراد در کشور نه پیشرفتی حاصل میشود و نه رشدی، رشد و پیشرفت کشورها همراه با برنامه‌ریزی، اصلاح و بهبود روش‌ها است. اقتصاد ما نفتی است، هر کسی از کره مریخ هم بیاید همین آش و همین کاسه است، مگر اینکه دولت‌ها برنامه خود را در ریل اقتصاد دانش‌بنیان و فناورانه جایگذاری نمایند. افراد از همین امروز برنامه‌های خود را به مردم ارائه نمایند. همه میدانیم با نفت نمی‌توان پیشرفت کرد. اگر پیشرفتی حاصل می‌شد تا امروز حاصل شده بود. مشکل کشور ما خام فروشی است، نمی‌توان با اقتصاد نفتی پیشرفت کرد، با تکیه بر اقتصاد نفتی نمی‌توان شکوفایی داشت.
اقتصاد ما اعتیاد نفتی پیدا کرده است. بله نفت سرمایه ملی است ولی سرمایه‌ای که سیاستش را دیگران تعیین کنند سرمایه قابل اتکایی نیست. در کشور نیاز به جراحی داریم، جراحی تفکرها و اندیشه و هر جراحی درد دارد، هزینه دارد، با تفکر مدیریتی 40 سال پیش نمی‌توان کشور را اداره کرد، کشور نیاز به توسعه دارد، توسعه با علم همراه است با اندیشه و تفکر همراه است.
نباید جناح‌های سیاسی روی افراد متمرکز باشند بلکه نیاز است برنامه محور باشند. باید از برنامه‌ها پرده برداشت، باید به اندیشه و تفکر رای داد. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری با نگاهی ساده به هر دو جناح ترکیبی از اسامی تکراری می‌بینیم که یا آزمایش خود را پس داده‌اند یا اصلا برنامه‌ای ندارند و یا پای ثابت ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری هستند و تا امروز از اهداف و برنامه‌ها هم خبری نبوده است.
برخی آقایان از قدیم الایام وزیر و وکیل بوده‌اند و گویا مثل قانون پایستگی انرژی از بین نرفته و تنها از حالتی به حالت دیگر و از سمتی به سمتی دیگر منتقل می‌شوند! در چنین جامعه‌ای نمی‌توان توقع پیشرفت داشت. این روند، نتیجه جامعه‌ای شخص محور است و نه برنامه محور.
کشورهای پیشرفته با کار گروهی گام بر می‌دارند و عمل می‌کنند و در آنها تنها شخص ملاک نیست و یا تاثیرگذاری کمی دارد. باید دنبال یک تفکر باشیم نه شخص. سال 1960 نظریه اقتصاد انعطاف پذیر را گونار، میردال و شوماخر مطرح کردند. طبق این نظریات ترکیبی از منابع لازم است تا یک کشور بتواند پیشرفت کند و تنها با تکیه بر یک فاکتور نمی‌توان توسعه پیدا کرد. امروز نمی‌توان با تکیه بر اقتصاد نفتی شاهد پیشرفت یک کشور بود. همچنان که مقام معظم رهبری نیز همواره بر اقتصاد مقاومتی انعطاف پذیر تاکید کرده‌اند و باید در این مسیر قدم برداشت.امیدوارم در انتخابات پیش رو از هر دو جناح افرادی پای در میدان این رقابت‌ها بگذارند که از ابتدا برنامه خود را بر پایه جدایی از اقتصاد نفتی ترسیم نمایند و این نکته مهم را در نظر بگیرند که کشور همواره تحت تحریم‌های ظالمانه و غیر انسانی قرار دارد و با نگاه به این دو مهم باید تصمیم بگیرند و قدم در عرصه انتخابات ریاست جمهوری بگذارند، تا اگر گشایشی چه در عرصه اقتصادی و چه بین‌المللی صورت پذیرفت راحت‌تر به اهداف خود بیندیشند و در راستای تحقق آن گام بردارند.
سایر اخبار این روزنامه
سهم هر ایرانی از پول‌های بلوکه‌شده چقدر است؟
رانده شده از توئیتر
رونق شغل‌های بدون نیاز به مهارت
« اخراج بازرسان آژانس» موضع رسمی نیست
واکسن چند صد یورویی کرونا در بازارسیاه ناصرخسرو!
منظور خمینی جوان چه کسی بود؟
عقبگرد صادراتی ایران در سال جهش تولید
کاسه‌های داغ‌تر از آش
توصیه‌های تلخ زمستانی
مشاغل بدون تخصص
به جوخه اعدام خوش آمدی آقای جادوگر!
درباره انتخابات آینده
آلودگی هوا در سایه کووید 19
