روزنامه ایران ورزشی
1399/10/23
هنوز برای قضاوت زود است
گزارش استیو پرایس لیورپول شاید در حال حاضر در صدر جدول لیگ برتر قرار داشته باشد اما اگر به منچستریونایتد ببازد و نتایج بازیهای دیگر هم به نفعش نباشد، ممکن است در آخر بازیهای هفته پیشرو تا رده ششم سقوط کند. وقتی آنها در دور سوم جام حذفی سال گذشته اورتون را شکست دادند، با 13 امتیاز اختلاف نسبت به لسترسیتی در صدر بودند و با تیم دهم 31 امتیاز فاصله داشتند؛ با یک بازی کمتر. این فصل تنها هفت امتیاز 10 تیم بالای جدول را از یکدیگر جدا میکند. این فصل لیگ برتر نزدیکتر از حد طبیعی است، در واقع از سال 1992 که لیگ برتر شروع شد هرگز رقابت قهرمانی در بالای جدول به این شدت نبوده. معمولاً در این مقطع از فصل (که همیشه اواسط دسامبر و قبل از برنامه فشرده کریسمس و سال نو بود) 12 امتیاز اختلاف شش تیم بالای جدول است و 17 امتیاز فاصله 10 تیم اول. قبل از این فصل، نزدیکترین رقابت لیگ برتر در فصل 2002-2001 بود که نیوکاسل بعد از 17 بازی در صدر بود و لیورپول بهخاطر گل زده کمتر و با یک بازی کمتر دوم، فولام هم با 23 امتیاز در رده دهم بود. ماه بعد از آن منچستریونایتد و لیدز به صدر رسیدند و در نهایت آرسنال با هفت امتیاز اختلاف به قهرمانی رسید. فصل نزدیک بعدی 1999-1998 بود که بعد از 17 بازی، استونویلا در صدر بود اما در نهایت ششم شد. وقتی لیگ برتر اینطور نزدیک است باید تیمها را ورای جدول لیگ ارزیابی کرد. آرسنال و چلسی در حال حاضر بهترتیب شش و سه امتیاز با سهمیه لیگ قهرمانان فاصله دارند اما خیلیها منتظر اخراج میکل آرتتا و فرانک لمپارد هستند. کمتر از یک ماه قبل، نبوغ ژوزه مورینیو تاتنهام را تا صدر برده بود، بعد تا رده هشتم تنزل کردند و اگر فرداشب استونویلا را ببرند، به یک امتیازی صدر میرسند. اولهگونار سولشر که گفته میشد دستش از تاکتیک خالی است و تیمش عمق ندارد، میتواند در پایان بازیهای هفته آینده با شش امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار بگیرد. با این لیگ نزدیک، شاید تعجبی ندارد که تنها یک تغییر مربی در لیگ برتر رخ داده. میگویند جدول لیگ دروغ نمیگوید اما وقتی فاصله 10 تیم بالای جدول تنها هفت امتیاز است، یکی دو خوششانسی یا تصمیم بحثبرانگیز میتواند ریخت جدول را کاملاً بههم بریزد. هدفهای تعیینشده و قابل انتظار کاملاً مبهم و غیرقابل پیشبینی شدهاند هرچند در اوایل فصل ملاک نسبتاً خوبی بهشمار میروند برای اینکه در مورد نتایج یک تیم باید نگران بود یا اینکه شانس با آن تیم همراه بوده است. فصل که جلو میرود، اختلاف میان اهداف قابل انتظار احتمالاً ربط بیشتری به سبک بازی تیم پیدا میکند تا شانسش. اما وقتی جدول لیگ اینطور نزدیک دنبال میشود، اهداف قابل انتظار شاید شاخص مفیدتری از بازیهای آینده باشد نسبت به یک فصل عادی. اگر اینطور باشد، منچستریونایتد و تاتنهام احتمال دارد مسیر سقوط را طی کنند در حالی که چلسی و منچسترسیتی میتوانند به کورس رقابت قهرمانی برسند. شایعات زیادی درست شده در اینکه شغل لمپارد در خطر است اما بر اساس شاخصها چلسی دومین تیم لیگ برتر است بنابراین نباید فعلاً او را بهطور کامل کنار گذاشت. در این لیگ نزدیک با شیوع ویروس کرونا برنامه چنان فشرده شده که بعضی تیمها از حالا تا اردیبهشت هر هفته دو بازی انجام میدهند و همه اینها در تعیین قهرمان این فصل نقش دارد. سولشر فصل گذشته نشان داد اگر 11 بازیکن اصلیاش را در اختیار داشته باشد میتواند نتایج خوبی بگیرد اما استفاده نکردن از سیستم چرخشی در فصل گذشته یکی از دلایل عمده ناکامیهای این تیم در نیمهنهاییها بود. این فصل تیم او عمق بهتری پیدا کرده و بازیکنان قابل اعتمادتری را روی نیمکت دارد ضمن اینکه درباره مصدومیت هم شانس همراهش بوده و اگر میخواهد یونایتد همچنان در کورس قهرمانی بماند باید تیمش را در نیمه دوم فصل مدیریت کند. از این جهت عمق منچسترسیتی در اواخر فصل ثمر میدهد و به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان این تیم را دارای بیشترین شانس میدانند برای اینکه مانع از رسیدن لیورپول به دومین قهرمانی متوالی شود. چلسی نیز اگرچه خریدهای جدیدش با کووید-19 و مصدومیت درگیر شده و نتوانستهاند انتظارات را برآورده کنند اما قدرت نیمکت این تیم شاید عاملی کلیدی باشد برای اینکه لمپارد بالاتر از مورینیو قرار بگیرد که تاتنهامش در این فصل استثنایی بوده، اما تا بحران فقط یک مصدومیت هری کین یا سون هئونگ مین فاصله دارد. شیوع بیشتر کووید-19 ممکن است تیمها را مجبور کند با تیمهای ضعیفشده خود بازی کنند مانند کاری که استونویلا در جام حذفی انجام داد. فشردگی بازیها به حدی است که اواخر فصل احتمال انجام سه بازی در هفته کاملاً متصور است. با این لیگ نزدیک، اتفاقات بیرون زمین و برنامهریزی بازیها میتواند تیمی که در پایان فصل جام قهرمانی را بالای سر میبرد را تعیین کند. منبع: فوربز