روزنامه جوان
1399/10/23
بازی زیبای تمام ایرانی
بازی دیروز یک اتفاق ویژه بود؛ بعد از گذشت سالها در حالی دربی ۹۴ آغاز شد که هیچ نشانی از خارجیها در آن دیده نمیشد. روی نیمکت دو تیم هم رهبری و هدایت با کادرهای فنی کاملاً وطنی بود. دربی دیروز بازی خوبی از آب درآمد، برخلاف چیزی که تاکنون در لیگ از دو تیم دیده بودیم و برخلاف آنچه تصور میشد که نبود خارجیها روی کیفیت بازیکنان ایرانی اثر میگذارد.البته در این شکی نیست که ارتباط با فوتبال جهان و بهرهگیری از بازیکنان با کیفیت خارجی میتواند باعث رشد و ارتقای فوتبال باشگاهی کشور شود، اما دربی دیروز بهخصوص در نیمه اول و با ترکیبهای کاملاً ایرانی هیچ چیزی از یک بازی بزرگ کم نداشت. موقعیت، گل، دریبل، درگیری فوتبالی، تنش و حاشیههای زیبا و مرتبط، یک بازی زیبای تمام ایرانی به تصویر کشید که تماشاگر را جلوی تلویزیون میخکوب کرد و باعث شد برای چند ساعت همه چیز را فراموش کنیم. دربی ۹۴ را دو مربی ایرانی مدیریت کردند، دو مردی که در اوج بدهی و شکایتهای مربیان خارجی هدایت دو تیم را به دست گرفتند و روز گذشته نشان دادند که چگونه باید با دل و جرئت پا به میدان دربی بگذارند و بازی کنند.
دربی دیروز دربی قبولی مربیان ایرانی بود در بزرگترین میدان فوتبال باشگاهی کشور، کاری با نتیجه مسابقه نداشته باشید. دربی دیروز بازی برد- برد بود برای فوتبال باشگاهی ایران، برای فوتبالی که حالا میتواند با اطمینان بیشتر به مربیان جوان خود تکیه کند. مردانی که حداقل خیالمان راحت است که درگیر پروندهها و شکایتهای میلیاردی خارجی بابت آنها نمیشویم. البته به شرط آنکه این اعتماد تنها مربوط به حال حاضر نباشد و ادامه پیدا کند. در گذشته شاهد بودیم که این اعتماد وجود نداشت و مربیان داخلی حتی بهرغم نتایج خوب و تأثیرگذاری درست روی تیمها به سبب برخی کجسلیقگیها و البته نفوذ دلالها مجبور بودند که خیلی راحت کنار بروند و کار اربه خارجیها بسپارند.
دربی دیروز نشان داد که اگر بخواهیم میتوانیم خودمان باشیم و از ظرفیتهایمان به درستی استفاده کنیم. دیروز روز اعتماد به مربی ایرانی بود. محمود فکری و یحیی گلمحمدی دیروز قبول شدند، به نتیجه بازی نگاه نکنید. دربی ۹۴ همه چیز داشت و مهم این است که این همه توسط دو تیم فنی ایرانی رقم خورد. دیروز یاد سالهای دهه ۶۰ افتادیم، یاد دورانی که پرسپولیس و استقلال را مردانی، چون پروین و پورحیدری فقید ارنج میکردند و به میدان میفرستادند و اتفاقاً چنان بازی میکردند که همه جلوی تلویزیون میخکوب میشدند و آنها که در ورزشگاه بودند حتی نمیتوانستند لحظهای از بازی غافل شوند. دربی دیروز همان بازیهای جذاب سالهای دور را به یادمان آورد، بازیهایی که داشتیم کمکم در سایه سنگین خارجیها روی دربی آنها را فراموش میکردیم، اما فکری و گلمحمدی کاری کردند که دوباره به یاد آن روزها بیفتیم.
دربی ۹۴ روز برد فوتبال باشگاهی ایران بود. یک روز تمام ایرانی که حتی حضور دیاباته هم نتوانست مانع آن شود. باید به آبی و قرمز پایتخت آفرین گفت بابت بازی دیروز و تلاشی که از هر دو تیم دیدیم، دیداری سراسر ایرانی که باز هم باید گفت که همه چیز داشت و باعث شد حداقل یک فوتبال ایرانی را تماشا کنیم و لذت ببریم. دربی دیروز یک دربی زیبای تمام ایرانی بود.