رایزنی انتخاباتی در دربی 94

امیر اسدی       @amir_asadi62ر با توجه به ثبت نام برخی کاندیداها و نزدیکی انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال که قرار است دهم اسفندماه برگزار شود، از حالا می‌توانیم اتفاقاتی را مشاهده کنیم که کمی عجیب و بعضاً باور نکردنی هستند.  قریب به اتفاق کاندیداها از حالا تلاش و رایزنی خود را برای حضوری موفق در انتخابات و در نهایت تصاحب صندلی ریاست انجام می‌دهند که اغلب آنها محرمانه است و البته گاهی اوقات برخی حرکات آنها نیز اگر ریزبین باشیم و کنجکاو، قابل مشاهده است.  باید ذره‌بین بگیریم، تصمیمات را آنالیز کنیم و در نهایت به نکته‌ای برسیم که شاید مورد توجه شما هم قرار بگیرد. به عنوان نمونه به اسامی تیم داوری که برای قضاوت در دربی 94 انتخاب شدند، نگاهی بیندازید آنوقت است که می‌توانید به نتیجه مهمی برسید.  از دیرباز تاکنون، انتخاب داور دربی تهران همیشه یکی از پرحاشیه‌ترین انتخابات بوده است.  اینکه همیشه و در طول سال‌های اخیر، کمیته داوران و دپارتمان همیشه بر سر این موضوع اختلاف نظر داشته‌اند، البته یکی از حاشیه‌ها است.  درشرایطی که انتخابات فدراسیون فوتبال قرار است کمتر از دو ماه دیگر برگزار شود، انتخاب داوران دربی 94 هم جدا از حساسیت‌های قبلی، به موضوعی انتخاباتی تبدیل شد. نکته جالب کادر داوری دربی، انتخاب شش داور از شش استان مختلف بود. شاید در نگاه اول بگویید چه ایرادی به این کار وارد است اما وقتی بدانید که کمتر از دو ماه دیگر قرار است هر استان و هیأت فوتبال یک رأی در مجمع داشته باشد، به این نوع انتخاب حساس خواهید شد.  داور اول دربی، رضا کرمانشاهی از استان تهران بود. کسی که البته تا حدودی توانست از انجام این وظیفه مهم سربلند بیرون بیاید و نخستین تجربه خود را با سوت‌هایی موفق به پایان برساند. برای کمک اول او، آرمان اسعدی از کردستان انتخاب شد و وظیفه کمک داور دوم هم بر عهده تورج عیوض‌محمدی از استان زنجان بود. تا اینجای کار، سه داور از سه استان مختلف. داور چهارم، بیژن حیدری از استان همدان بود. کسی که او را در بسیاری از بازی‌ها به عنوان داور وسط دیده‌ و با سوت‌هایش آشنا بودیم.  دو داور پشت دروازه هم به ترتیب وحید کاظمی از استان مازندران و حسن یوسفی از کیش بودند. یعنی کادر داوری دربی طوری چیده شدند که از حداکثر نیروهای استان‌های مختلف استفاده شود. البته این احتمالاً پاسخ مسئولان کمیته داوران است اما واقعیت نکته دیگری را نشان می‌دهد. حساسیت در انتخابات فدراسیون فوتبال موج می‌زند و کسی هم نیست که بگوید برای رسیدن به این صندلی مهم تلاش نخواهد کرد.  بعضاً چند رأی مهم می‌تواند سرنوشت کاندیداها را تغییر بدهد و آنها را از دیگری عقب بیندازد. به همین دلیل، رأی حتی یک استان و هیأت فوتبال هم می‌تواند برای هر یک از کاندیداها مهم باشد.  بخصوص افرادی که در حال حاضر جزو تصمیم‌ گیرنده‌های فوتبال ایران محسوب می‌شوند و البته در شرایطی عجیب، بعد از امضای قرارداد ویلموتس نیز علاقه‌مندند تا در انتخابات شرکت کنند و به درجه ریاست برسند. این موضوع شاید بتواند یه یک سوژه مهم تبدیل شود.  آن هم در شرایطی که شاید داوری مثلاً از استان تهران می‌توانست در تیم قضاوت رضا کرمانشاهی باشد اما چینش طوری رقم خورد که از شش استان، شش نماینده در دربی حضور داشته باشند.  البته مسئولان فدراسیون فوتبال و رئیس کمیته داوران احتمالاً به این ابهام پاسخی نخواهند  داد. بخصوص که فریدون اصفهانیان که خودش از مسببان حضور ویلموتس و از امضاکنندگان قرارداد مربی بلژیکی هم هست، علاقه‌ای به پاسخگویی ندارد و حتی تأکید کرده که قرار نیست به هر سؤالی جواب بدهد. این هم از آن دست اتفاقاتی است که در فوتبال ایران رخ می‌دهد تا به سوژه‌ای بزرگ تبدیل شود.