روزنامه جوان
1399/10/25
چرخش کامل روحانی در یک ادعا
سرویس سیاست جوان آنلاین: علی ربیعی، سخنگوی دولت در بخشی از نشست خبری این هفته خود با اهالی رسانه گفته است: «در چهار سال گذشته عدهای در داخل کشور خودمان نخواستند و هنوز هم نمیخواهند در مورد این شرارت بیسابقه و نقش مخرب آن به درستی حرف بزنند و ناخودآگاه ظلم ترامپ را بر مردم ایران نادیدهانگاری میکردند، تا جایی که با درصدبندیهای عجیب و غریب، عامدانه سهم کمی برای این یاغیگری بینالمللی اختصاص میدهند.» اشاره او به منتقدین دولت است و در واقع منظور آن است که چرا ناکارآمدیها و مشکلات را تقصیر دولت میاندازید و فقط و فقط امریکا و تحریمها مقصر هستند.این اولینبار نیست که دولت تلاش میکند نقش خود را در وضعیت کشور نادیده گرفته و مسبب همه مشکلات را «دشمن خارجی» معرفی کند. روحانی در خلال این سالها حتی مشکل آب خوردن مردم را هم به «تحریم» گره زد و در جایی حتی منتقدین دولت و آنهایی را که به قول او «میگویند تحریم مهم نیست» متهم کرد که «از جیب مردم بیخبرند!» روحانی مهرماه امسال هم در سخنانی گفت: «مردم برای کمبود و مشکلات اگر میخواهند لعن و نفرین کنند، این لعن و نفرین آدرسش کاخ سفید در واشنگتن است، کسی به مردم آدرس اشتباه ندهد.»
آن دشمن خارجی البته به دفعات و مکرر و روزافزون، فشار بر ایران را اعمال کرده است، اما دو نکته اینجا جای سؤال دارد؛ اول آنکه آیا ربیعی راست میگوید و کسانی در کشور ظلم ترامپ را نادیده گرفتند و از قضا هم منتقدین دولت بودند؟ دوم آنکه آیا دولت پیش از سرکار آمدن هم به چنین نقشی برای دولت امریکا در مشکلات داخلی ایران معتقد بود و فیالمثل دولت قبلی را از اتهام ضعف و ناکارآمدی تبرئه میکرد و میگفت مقصر همه چیز دشمن و تحریمهای اقتصادی است یا آنکه نظر دیگری داشت؟
روحانی ۸ سال قبل در مورد تأثیرگذاری تحریمها چه میگفت؟
روحانی اردیبهشت ۹۲ در مقام کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری و درحالیکه محمود احمدینژاد، رئیسجمهور بود، معتقد بود اوضاع اقتصادی ربطی به تحریمها ندارد و حتی یک مدیریت خوب میتوانست جلوی تحریمها را بگیرد: «آیا اموری، چون افزایش نقدینگی در جامعه و هفت برابر شدن آن و تبدیل ۶۸ هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض هفت سال به ۴۵۰ هزار میلیارد تومان ربطی به تحریمها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر برمیگردد؟... رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر یا زیر صفر است، درحالیکه ما هیچگاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر میرسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریمهای بینالمللی برمیگردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور برمیگردد؛ چراکه یک مدیریت خوب میتوانست جلوی تحریمها را گرفته یا حداقل این تحریمها را تقلیل کند.»
فروردین سال ۹۲ هم او در سخنانی اظهار داشت: «مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریمکنندگان میدهد... همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای تحریم نوشت.»
روحانی شاید فراموش کرده که در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری اینگونه سخن میگفت: «دولت آینده در شرایطی که تحریمها نیز تخفیف پیدا نکند، میتواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدمهایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند. کشور ما ظرفیتهای زیادی دارد، نفت یک ظرفیت ماست که ممکن است در این تحریم دچار مشکل شده باشد، اما از این نفت فرآوردههای زیادی میتوانیم استحصال کنیم که میتواند جبرانکننده تحریم نفتی کشور باشد.»
مهر سال ۹۱ هم او گفته بود: «مگر از سال ۱۳۸۵ تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامهریزی برای این شرایط بودیم؟ آنچه مهم است، سرمایه اجتماعی است، اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان میفهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشکلات و مسائل هستند، از این شرایط عبور میکنیم. اما شرط اساسی این مسئله امید به آینده است؛ دیگر دوران شعار دادن و درشتگویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.»
هشت سال بعد اما، او در جلسه هیئت دولت و درحالیکه هفت سال بود رئیسجمهور شده بود، گفت: «کسی که میگوید تحریم اثر ندارد، حامی امریکاست.»
او بهمن ۹۷ هم پس از پنج سال ریاست جمهوری اظهار داشت: «برخیها نباید تفسیر نادرستی داشته باشند، امروز مشکلات ما عمدتاً بهخاطر فشار امریکا و اذناب آن است و نباید بهجای محکوم کردن دشمنان، دولت خدمتگزار و نظام اسلامی مورد سرزنش قرار بگیرد و این میتواند بالاترین خسران و زیان باشد که کسی در کشور واقعیتها را لمس نکند.»
آیا منتقدین دولت ترامپ و امریکا را ندیده گرفتند؟
دولت بارها به منتقدین خود تهمت زده که نقش امریکا را در ایجاد مشکلات داخلی برای ایران کمرنگ کرده و به دلیل بحثهای سیاسی، نقش دولت را پررنگ کردهاند. درحالیکه از قضا منتقدین دولت روحانی همواره بیش از حامیان دولت بر دشمنی شدید امریکا با ایرانیها تأیید و تأکید داشتند و هم از این رو، دولت را از اعتماد بر این دشمن ظالم برحذر میداشتند.
از سویی آنانی که معتقد بودند امریکا چندان هم بد نیست، حامیان دولت روحانی بودند. از صدها نمونه در میان حامیان دولت که مقصر رابطه پرتنش میان ایران و امریکا را ایران میدانستند، میتوان به مورد اخیر و حمایت فائزه هاشمی از دونالد ترامپ و سکوت دولت در این زمینه اشاره کرد. پس از سخنان جنجالی فائزه هاشمی، پروانه سلحشوری و صادق زیباکلام، دو چهره دیگر حامی دولت هم از موضع او حمایت کردند، اما دولت همچنان در سکوت است یا ترجیح میدهد باز هم به دروغ، منتقدین خود را حامی ترامپ معرفی کند.
سایر اخبار این روزنامه
نسل جوان سینمای قهرمانمحور را میپسندد
بخش تولید درچنبره ۲هزار پرونده قضایی بانکها
«استان چهاردهم» روایتگر خیانت پهلوی در جدایی بحرین است
هجوم نیابتی رژیم صهیونیستی به مقاومت عراقی
استیضاح با وحشت شورش
چرخش کامل روحانی در یک ادعا
دریای سرخ را در منطقه گشت دریایی قرار میدهیم
دشمن بر «قائمه انقلاب» متمرکز شده است
ضرورت راهبردی حمایت از دوستان منطقهای