چالش‌های آموزش حضوری

مهناز مجاهد‪-‬ با توجه به حضوری شدن مدارس در پایه ابتدایی و هنرستان‌ها چالش‌های زیادی به وجود آمد. آموزش و پرورش معتقد است که فناوری جای کلاس حضوری و تعامل بین معلم و دانش‌آموز را نمی‌گیرد.
البته این را همه ما متوجه می‌شویم اما آموزش حضوری در شرایطی قابل تجویز است که امنیت جسمی، روحی و روانی دانش‌آموزان تضمین شده باشد و در حال حاضر امکان تضمین این مسئله به اندازه قابل قبول وجود ندارد. در حال حاضر هنوز کرونا وجود دارد، واکسنی تهیه نشده است و تنها آمار اندکی کاهش پیدا کرده است و با این روندی که به وجود آمده که همه در تدارک سفر رفتن هستند با
باز شدن مدارس قطعا ما موج جدیدی را خواهیم داشت و این تصمیم عجولانه‌ای است که تبعاتش همه را در بر خواهد گرفت. امروز در هنرستان‌ها کلاس‌ها
به صورت حضوری با


حد نصاب 10 نفر در هر کلاس و کارگاه تشکیل شد. کلاس‌های کارگاهی مانند کلاس‌های درسی نیست که بچه‌ها روی صندلی بنشینند و ما بتوانیم فاصله را تنظیم کنیم.
در کارگاه بچه‌ها با هم تعامل دارند و از طرفی هم زمستان و هوای سرد به ما اجازه نمی‌دهد در و پنجره‌ها را باز بگذاریم و در این شرایط اصلا نمی‌توان ایمنی را تضمین کرد. از طرفی هم کلاس‌های کارگاهی حداقل یک و نیم الی دو ساعت زمان می‌برد و این 10 نفر در این مدت طولانی با هم مشغول کارند و از طرف دیگر پس از اتمام کار این گروه،
10 نفر بعدی وارد می‌شوند و درست است که دانش‌آموزان
جا به جا می‌شوند اما معلم با دانش‌آموزان جدیدی کلاس دیگری را باید برگزار کند و شرایط نسبت به دانش‌آموزان برای معلم سخت‌تر است.
همچنین حضوری شدن کلاس‌ها باعث تشدید ترافیک در رفت و آمد شده است. تجمع خانواده‌هایی که مسئول
رفت و آمد بچه‌ها هستند در فضای مقابل مدرسه وضعیت بسیار خطرناکی را به وجود آورده است.
دو پهلو حرف زدن وزیر آموزش و پرورش ابهام زیادی برای ما ایجاد کرده و همه ما را در یک نوع بلاتکلیفی قرار داده است، از یک طرف دایر بودن مدارس را ضروری اعلام می‌کنند و از طرف دیگر می‌گویند خانواده‌هایی که نگران هستند اختیار دارند نسبت به حضور فرزندانشان در مدرسه تصمیم بگیرند.
این آشفتگی علی‌الخصوص معلمان را سردرگم کرده است، عده‌ای حضوری می‌آیند عده‌ای هم غیبت می‌کنند. تکلیف معلم چیست؟ هم حضوری آموزش بدهد و هم در منزل برای دانش‌آموزانی که غایب بوده‌اند آنلاین آموزش بدهد؟! این تکرار برای معلم کار خیلی سختی است. آموزش و پرورش نه سلامت روحی معلمان را در این تصمیم در نظر گرفته است نه شرایط جسمی آن‌ها را. ما با روش مجازی در حال دستیابی به یک ثبات بودیم و در حال به سرانجام رساندن کاری بودیم که شروع شده بود، هرچند که روش خوبی نبود ولی در انتخاب بین بد و بدتر متاسفانه در حال حاضر آموزش و پرورش بدتر را انتخاب کرده است. امروز بچه‌ها در مدرسه مرتب از من سوال می‌کردند مگر کرونا تمام شده است؟ و من در پاسخ جوابی نداشتم که به آنها بدهم.