روزنامه جوان
1399/11/06
زندان جای مادران نیست
سرویس جامعه جوان آنلاین: گوشهای از سلول روی زمین چمباتمه زده، دستش را زیر چانهاش گذاشته و به نقطه نامعلومی خیره شده است. تازه میخواست پس از یک عمر دویدن و کشیدن بار سرپرستی خانواده نفس راحتی بکشد و برای پسرش کسب و کاری راه بیندازد که کار پسرش نگرفت و او که چک ضمانت پسرش را امضا کرده بود حالا باید تاوان این ضمانت را پس بدهد و در این سن و سال با قد خمیده و موهایی که به قیمت سنگ زیرین آسیاب شدن رنگ باخته و سفید شدهاند، پشت میلههای سرد و سخت زندان قرار بگیرد. زنی که یک عمر با سیلی صورتش را سرخ نگه داشته بود و زیر بار زندگی کمر خم کرده بود حالا دستان زمخت و پینه بستهاش باید میلههای زندان را لمس کند؛ همان دستانی که با سالها کار سخت نرمی و لطافت زنانهاش را از دست داد تا جلوی کسی دراز نشود. نمیداند باید بابت کدام غمش بیشتر بشکند؛ غم فرزندی که ضمانتش را کرده و حالا متواری شده یا غم آبرویی که سالها جمع کرده بود و حالا با روانه زندان شدنش در میان در و همسایه و آشنایان حراج شده است! او و برخی از زنان همبندش مجرم نیستند؛ آنها بدهکارند و شاید حتی طلبکار! طلبکار از جامعهای که نه فقط زنان بدسرپرست و سرپرست خانوار را در پناه خود نمیگیرد که گاهی وقتها بابت بدهیهایی کوچک به پشت میلههای زندان میکشد. حالا، اما چند سالی میشود در روزهای منتهی به میلاد بانوی آبها و آیینهها حضرت زهرا (س) پویشی برای آزادسازی مادران زندانی جرائم غیرعمد راهاندازی شده است؛ پویشی که با همت مردم و خیران توانسته در سالهای اخیر تعدادی از این مادران را به کانون خانواده و کنار فرزندانشان بازگرداند. پویشی که تأکید میکند: «زندان جای مادران نیست» و به شکرانه میلاد حضرت زهرا (س)، «مادر به خانه برمیگردد.» از بیش از ۲۴۰ هزار زندانی حبس در زندانهای کشور، ۷ هزار نفر زن هستند که به دلایل مختلف به ویژه با دادن چک ضمانتی پشت میلههای زندان گرفتار شدهاند. این ضمانتها که در مواردی رقم بالایی هم ندارند، موجب شده تا این زنان که اغلب مادر و زن سرپرست خانوار هستند، پشت میلههای زندان اسیر شوند و از کانون خانواده و فرزندانشان دور باشند. هر چند آسیبهای زندان حتی برای مجرمان و تبهکاران هم امری اثبات شده است و همین مسئله هم تأکید کارشناسان حقوقی و تلاش قوه قضائیه را برای حبسزدایی در پی داشته است، اما زندان برای زنان و مادرانی که مرتکب جرائم غیرعمد شدهاند، تبعات منفی بسیار بیشتری دارد. زن و مادر عمود خیمه خانواده است و دوری زن از کانون خانواده به خصوص اینکه این دوری با زندانی شدن وی اتفاق بیفتد، آثار و تبعات منفی فراوانی روی خانواده و فرزندان دارد.از سوی دیگر طبق تبصره یک ماده ۶۹ آییننامه اجرایی سازمان زندانها «محکومان و متهمان زن میتوانند اطفال خود را تا سن دو سال تمام به همراه خود در زندان داشته باشند. مراکز حرفهآموزی و اشتغال میتوانند در هر مؤسسه یا زندان نسبت به تفکیک و جداسازی اطفال دو تا شش سال در محل مجزا (مهدکودک) اقدام یا نسبت به انتقال اطفال موصوف به بهزیستی یا مؤسسههای نگهداری اطفال مبادرت نمایند.» اگرچه لزوم برقراری رابطه بین کودک و مادر به ویژه در دوران شیرخوارگی ضرورت این بند قانونی را نشان میدهد، اما کیفیت این رابطه نیز بسیار اهمیت دارد، زیرا کودک برای رشد و تعالی به فضایی بدون استرس، لوازم آموزشی برای خود و مادر زندانی اش و امکانات غذایی، بهداشتی و تفریحی مورد نیاز برای رشد متعادل نیاز دارد؛ مواردی که به نظر نمیرسد در زندانها فراهم باشد و این مسئله موجب میشود تا کودکان بیگناه زندانیان زن، حتی در صورت مجرم بودن مادرانشان بدون اینکه هیچ درکی از جرم و مجرم داشته باشند، چشمشان را در چهاردیواری زندان بازکنند و دنیایشان در پشت میلههای سرد زندان شکل بگیرد.
زندانیان مجرم، زندانیان بدهکار
سه درصد از بیش از ۲۴۰ هزار زندانی ایرانی زنان هستند. در کشور ما حداقل ۷ هزار زن در زندان به سر میبرند؛ زنانی که برخیهایشان مجرمند، اما برخی دیگر بدهکارند! کم نیستند زنانی که به دلایل غیرعمد به ویژه نقض تعهد کسانی که زنان ضامنشان شدهاند، پشت میلههای زندان رفته و حبس شدهاند. این زنان که به واسطه ضمانت و بدقولی نزدیکترین افراد زندگیشان بدهکار شده و به زندان افتادهاند در عمل هیچ حامی و پشتیبانی ندارند و گاهی به خاطر مبالغی ناچیز باید مدتها در زندان به سر ببرند و کسی هم نیست تا بدهی آنان را تسویه و آنان را راهی خانه کند. این در حالی است که زندان و آسیبهایش امری است که بسیاری از کارشناسان قضایی حقوقی را به سمت و سوی حبسزدایی سوق داده است. تجربه نشان میدهد حتی وقتی یک مجرم به واسطه جرمی کوچک به زندان میرود، به جای تأدیب و متنبه شدن در محیط ناسالم زندان و در اثر همنشینی با مجرمان بزرگ و گاه افتادن در تله باندهایی که حتی در زندانها نفوذ دارند به مجرمی بزرگ تبدیل و با کولهباری از تجارب بزهکاری وارد جامعه میشود. این مسئله، اما در خصوص زندان رفتن زنان جدیتر مطرح میشود و بزهکار شدن یک زن به واسطه نقش ویژه آنها در خانواده و جامعه و نقش مادری و تربیت فرزندان بسیار حساس و قابل تأمل است. بر همین اساس لازم است تا با تدابیری از جمعیت زنانی که به دلیل جرائم غیرعمد و اغلب محکومیتهای مالی که ناشی از ضمانت برای فردی دیگر است راهی زندان شدهاند، کاسته شده و این زنان که درصد بالایی از آنها سرپرست خانوار هستند به آغوش خانواده خود بازگردند. در این راستا کمپین حمایت از زندانیان زن محکوم به جرائم غیرعمد سال ۱۳۹۵ به دنبال امضای تفاهمنامه مدیرعامل ستاد دیه کشور و معاون وقت زنان و امور خانواده ریاست جمهوری شروع به کار کرد که به دلیل آثار حبسزدای آن تا به امروز برای پنجمین بار تمدید شده است. به دنبال این طرح مردمی که با دو هدف پیشگیری از ورود ناخواسته افراد به زندانها و کاهش جمعیت زنان زندانی پیگیری و اجرا میشود، به طور میانگین هر ساله ۱۶ بانوی در بند از حبس رهایی یافتهاند. امسال در کنار برگزاری پویش ارمغان با شعار «زندان جای مادران نیست»، پویش به شکرانه میلاد حضرت زهرا (س)، «مادر به خانه برمیگردد» با هدف نذر فرهنگی برای آزادسازی زنان سرپرست خانوار جرائم غیرعمد با مشارکت سازمان بسیج جامعه زنان راهاندازی شده است. در کنار برگزاری چنین پویشهایی و جلب مشارکتهای مردمی برای آزادی زندانیان زن جرائم غیرعمد، برخی تدابیر قانونی هم در نظر گرفته شده است.
بودجه ۱۴۰۰ و حمایت از ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻌﺴﺮ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ
لایحه بودجه ۱۴۰۰ تأمین کسری اعتبارات دیه محکومان معسر جرائم غیرعمد ناشی از تصادف با اولویت زنان معسر را به طور خاص در نظر گرفته است. در ماده ۱۱- ﺗﺒﺼﺮﻩ ﺍﻟﻒ- آمده است: ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﺴﺮﯼ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺍﺕ دﯾﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﺎﻥ ﻣﻌﺴﺮ ﺟﺮﺍﺋﻢ ﻏﯿﺮﻋﻤﺪ ﻧﺎﺷی ﺍﺯ ﺗﺼﺎدﻑ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻌﺴﺮ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻮﺍﺭدﯼ ﮐﻪ ﭘﺮدﺍﺧﺖ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻧﺎﺷی ﺍﺯ ﺗﺼﺎدﻑ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﯿﺖﺍﻟﻤﺎﻝ ﯾﺎ دﻭﻟﺖ ﺍﺳﺖ، ﻭﺯﯾﺮ دﺍدﮔﺴﺘﺮﯼ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺐ هیئت ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺧﺴﺎﺭﺕﻫﺎی ﺑﺪﻧی ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺗﺎ ۳ﻫﺰﺍﺭو ۵۰۰ میلیون ریال از منابع درآمد سالانه موضوع بندهای «ﺝ» ﻭ «ﺙ» ماده ۲۴ قانون بیمه اجباری خسارت واردشده به شخص ثالث در ﺍﺛﺮ ﺣﻮﺍدﺙ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﻣﺼﻮﺏ ۲۰ /۲/ ۹۵ را از محل اعتبارات ۱۱۰۶۰۰ جدول شماره ۷ این قانون دریافت و هزینه کند. مدیرعامل ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻣﮑﻠﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻋﻼﻡ ﻭﺯﯾﺮ دادﮔﺴﺘﺮﯼ، ﻣﺒﻠﻎ ﯾﺎدﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪﻧﺴﺒﺖ دﺭ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﻪﻣﺎﻫﻪ دﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ دﺍدﮔﺴﺘﺮﯼ ﻗﺮﺍﺭ دﻫﺪ. ﻭﺯﺍﺭﺕ دﺍدﮔﺴﺘﺮی ﻣﻜﻠﻒ ﺍﺳﺖ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺍﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﯾکﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻛﻤﯿﺴﯿﻮﻥﻫﺎی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﺑﻮدﺟﻪ ﻭ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ، ﺍﻗﺘﺼﺎدی، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋی ﻭ ﻗﻀﺎیی ﻭ ﺣﻘﻮﻗی ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍی ﺍﺳﻼﻣی ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻛﻨﺪ.
همچنین طبق ماده ۶۹ لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت، بانوان زندانی که به علت محکومیتهای مالی در جرائم غیرعمد در زندان هستند در دریافت کمکهای مردمی جهت آزادی در اولویت قرار دارند. نظر کارشناس ۹۰ درصد زنان زندانی جرائم غیرعمد بدون سابقه کیفری و مادر هستند حدود ۶ هزار زندانی جرائم غیرعمد کشور، محکومان مالی چک و ضمانت هستند. نزدیک سه درصد محکومان تحت حمایت ستاد دیه را زنان شامل میشوند، بانوانی که قریب به اتفاق آنها به دلیل محکومیتهای مالی (غیرکلاهبرداری) روانه حبس شدهاند. غالب زنانی که به علت ضمانت زندانی شدند به علت ضمانت همکاران، همسایه و غریبه نبوده و در اکثر موارد ضامن بستگان، همسر و پدر خود شدهاند.
به طور مثال مادر بازنشستهای ضمانت پسر خود را کرده بود و پسر با وام یک مغازه خریداری کرده بود و به دلیل عدمبازپرداخت وام متواری شده بود و مادر تا قبل از دستگیری فرزندش ماهها در زندان مانده بود. قابل توجهترین این موارد، ضمانت یک مادر یزدی از پسر خود است که پسر به دلیل مشکلات متعدد مالی و روحی دست به خودکشی زده و به همین سادگی هیچ امیدی برای آزادی مادر باقی نگذاشته است. ۹۰ درصد از زنان زندانی جرائم غیرعمد بدون سابقه کیفری و مادر هستند. دختران مجرد تعداد کمتری از زنان زندانی جرائم غیرعمد را تشکیل میدهند.
اکثر مادران را هم مادران سرپرست خانوار تشکیل میدهند؛ مادرانی که برای تأمین خرجی خانواده مجبور به گرفتن وام یا گرفتن پول از فردی شده و به دلیل ناتوانی در پرداخت پول راهی زندان شده اند. طیف سنی آنها کمتر از ۳۰ سال نیست و سن بالا دارند و در بین آنها پیرزن هم مشاهده میشود.
به همین خاطر از مردم تقاضا داریم چک بلامحل صادر نکنند و در قبول ضمانت هم دقت داشته باشند. در برخی پروندهها، مرد نتوانسته به تعهدات مالی خود عمل کند و از همسرش خواسته دستهچک بگیرد که با صدور چک بلامحل، زن راهی زندان شده است. برخی خانمها برای چک و سفته در زندان هستند که از آنها میخواهیم دسته چک نگیرند مگر آنکه فعالیت تجاری یا شرکتهای ثبت شده داشته باشند. برخی زن و شوهرها به دلیل صدور چک در زندان هستند و فرزندان آنها سرگردان، که ما از مردم میخواهیم مطابق توان مالی خودشان تعهد پرداخت کنند.
اسدالله جولایی
مدیرعامل سابق ستاد دیه کشور پویش «مادر به خانه برمیگردد» را راهاندازی کردیم برای آزادی زندانیان زنی که مادر هستند پویشی را راه انداختهایم. این زنان هم فرزندان بزرگ و هم فرزندان کوچک دارند و گاهی بابت مبالغ ناچیز و به طور مثال ۱۰-۵ میلیون تومان در زندان به سر میبرند. این در حالی است که اگر مادر در خانه و در کانون خانواده نباشد، بچهها با آسیبهای فراوانی دست و پنجه نرم میکنند. بر همین اساس هم بنا شد تا پویش «مادر به خانه برمیگردد» را در آستانه میلاد پر برکت حضرت زهرا (س) راهاندازی کنیم تا با همکاری قوه قضائیه بتوانیم تا میلاد حضرت زهرا (س) تعدادی از این زنان زندانی را آزاد کنیم. همچنین ما در کنار پویش آزادسازی مادران زندانی به دنبال حل چالشهای اقتصادی و اشتعال آنان نیز هستیم؛ چراکه اغلب زنانی که به دلیل جرائمی در زندان به سر میبرند همسران بسیار بدی دارند و بدسرپرست به شمار میآیند و همین مسئله موجب میشود تا فرزندان این زنان با آسیبهای بیشتری مواجه شوند در حالی که با بازگشت مادر به کانون خانواده میتوان از بروز آسیبهای بیشتر برای این بچهها پیشگیری کرد. به همین خاطر هم قوه قضائیه، هیئت رزمندگان اسلام، بنیاد بینالمللی غدیر و سازمان بسیج پای کار آمدهاند تا بتوانیم برای آزادسازی مادران جرائم غیرعمد کاری بکنیم.
من در بازدیدهایی که از زندان زنان داشتهام، شاهد آن بودم که بچههای کوچک هفتهای دو بار اجازه ملاقات با مادرانشان را دارند، اما حضور مادر به عنوان یک مجرم در پشت میلههای زندان تصویری که از مادر در ذهن این بچهها شکل میگیرد را خراب میکند و برای روحیه مادر و فرزندان امری آزاردهنده خواهد بود. از سوی دیگر نیز حضور مادر در زندان ثبات خانواده را تحت تأثیر قرار میدهد و متزلزل میکند و فضای حاکم بر خانواده، زمینهساز لغزشهای فرزندان خواهد بود.
این پویش با پای کار آوردن دستگاههای مختلف سعی دارد تا از یک طرف در کنار آزادسازی مادران زندانی جرائم غیر عمد، توجه خانوادهها را هم به این مسئله جلب کند که با یک اشتباه ممکن است هر کسی پشت میلههای زندان بیفتد و شاید این تلنگری به افراد مختلف باشد.
فاطمه گنجی
مسئول پیروان عترت هیئت رزمندگان اسلام
سایر اخبار این روزنامه
گلف وحشت
فیلم کوتاه صرفاً پله سینمای بلند نیست
اولین گام بایدن برای تغییر سیاست در یمن
ساعتهای برجامی واشنگتن- تلآویو هماهنگ شد
عراق: حمله به ریاض شروع کار بود دبی منتظر باشد
کمیته اخلاق کجای فوتبال است؟
یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان حداقل حقوق سربازان در سال آینده
غربالگری ۶۱ میلیون ایرانی با ۲۶۰ هزار بسیجی
دولتهای ما با اقتصاد نفتی «رانتجو» بار آمدهاند
دوراهیهای سرنوشت ساز
مورد عجیب اصلاحطلبان در موضوع «سیلی»
زندان جای مادران نیست
ساخت خانههای ۷۰ تا ۱۰۰ متری در طرح جهش مسکنی مجلس