آی بزرگ ترها ما بی دفاعیم!

مصطفی عبدالهی- مرگ تلخ «عسل» با شکنجه‌های نامادری، سیلی‌های مهلا به گوش «بنیامین»، داغ «آتنا» و «بنیتا» بر دل مردم، آزار کودک معلول سندروم داون در قزوین، و حالا هم تصویری تلخ از حلق‌آویزکردن یک پسر خردسال در ملایر؛ تصویری که خیلی‌ها از عصر شنبه تا امروز آن را دیده‌اند اما آن قدر دردناک است که حتی نمی‌شود آن را در ضمن این گزارش بازنشر کرد. با پیگیری‌های پلیس و دستور مقام قضایی، این فرد کودک‌آزار دستگیر شد و در اعترافات اولیه‌اش اعلام کرد که قصد شوخی با برادرزاده‌اش را داشته است! اما شاید اگر می‌دانست این شوخی احمقانه‌اش، جدا از مجازات و جریمه قانونی سنگین که برایش خواهد داشت، چقدر قلب‌  مردم را جریحه‌دار می‌کند، حتما دست به چنین کاری نمی‌زد. 670 هزار تماس با اورژانس اجتماعی آن‌طور که رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور در گفت‌وگو با خراسان می‌گوید، موضوع کودک‌آزاری و همسرآزاری اولین موضوع تماس‌های مردمی با 123 است. «محمود علی‌گو» می‌افزاید: در شش‌ماه ابتدایی امسال، 670 هزار تماس با اورژانس اجتماعی ثبت شده که عمده آن درباره کودک‌آزاری و همسر آزاری بوده است. به گفته علی‌گو هرچند افزایش آگاهی مردم منجر به افزایش تماس‌ها با اورژانس اجتماعی شده است، اما به نظر می‌رسد همچنان موارد بسیاری از کودک‌آزاری‌ها گزارش نمی‌شود و باید ارتباط مردم با 123 را تقویت کرد. گزارش‌ها از افزایش جهانی کودک‌آزاری اما این‌که کودک‌آزاری‌ها در دوره کرونا و قرنطینه‌ها بیشتر شده، موضوعی است که سازمان بهزیستی کشور آن را تایید کرده است و گزارش‌های سازمان‌های جهانی هم  بر شیوع آن در همه کشورها صحه می‌گذارد. سازمان جهانی بهداشت از سال 2017 میلادی این هشدار را داده بود که خشونت علیه کودکان در جهان فراگیر شده است. یونیسف هم در گزارش چندماه قبل خود اعلام کرد: «تعطیلی مدارس و حضور طولانی‌مدت کودکان در خانه، فشار مضاعفی را بر والدین وارد کرده و زمینه کودک‌آزاری‌ها را هم افزایش داده است». قانون چه می‌گوید؟ با این حال شاید اگر والدین و سرپرستان کودکان، از مجازات‌ها و جریمه‌های کودک‌آزاری مطلع باشند و بدانند که مردم می‌توانند از طریق شماره 123، جنایت آن‌ها را گزارش کنند، دیگر جرئت انجام این اقدام مجرمانه را نداشته باشند. خردادماه امسال بود که رئیس‌جمهور قانون حمایت از اطفال و نوجوانان را ابلاغ کرد؛ قانونی که جرایم و مجازات‌های سنگینی را  برای کودک‌آزاران تعیین کرده است، از جمله : هر کس نسبت به طفل یا نوجوان مرتکب آزار یا سوءاستفاده جنسی شود، بسته به نوع جرم به یکی از مجازات‌های درجه 5، 6، 7 و 8 محکوم خواهد شد. یعنی حبس از 3 ماه تا 5 سال، جریمه نقدی از یک تا 8 میلیون تومان، شلاق از 10 تا 99 ضربه، ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی وانتشار حکم قطعی در رسانه‌ها. این قانون همچنین نیروی انتظامی را به تشکیل «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» برای حمایت ویژه از افراد زیر 18 سال مکلف کرده است؛ طرحی که در کمیسیون لوایح هیئت دولت در دست بررسی است و به نظر می‌رسد به زودی تصویب و ابلاغ شود. این قانون و پلیس ویژه، روزنه‌هایی است که امید به برخورد جدی با کودک‌آزاران و البته پیشگیری از آن را بیشتر کرده است. البته که ناجا قبل از تصویب و ابلاغ این قانون، پلیس ویژه اطفال و نوجوانان را با توان فعلی در برخی کلانتری‌ها ایجاد کرده است. نمی‌توان برای هر خانواده یک مامور گذاشت روز گذشته، «رضا مسعودی‌فر» قائم مقام معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه هم بر اهمیت این قانون تاکید کرد و  گفت: در این قانون حتی اجازه مداخله قبل از وقوع جرم هم داده شده است، در حالی که در گذشته تا قبل از تشکیل پرونده نمی‌توانستیم دخالت کنیم». البته مسعودی‌فر این نکته مهم را هم گفته است که: «ظرفیت قانونی برای کسانی که کودک‌آزاری می‌کنند وجود دارد اما اساس کار کنترل خشم و مهارت زندگی است؛ زیرا نمی‌توان برای هر خانواده مامور گذاشت...».        رئیس اورژانس اجتماعی کشور:  کودک‌آزاران از مجازات‌ها بی‌خبرند «محمود علی‌گو» در گفت‌وگو با خراسان می‌گوید: دو اشکال بزرگ منجر به شیوع کودک‌آزاری شده است. اول این‌که مردم درباره جایگاه کودکان در نظام حقوقی و اجتماعی آگاهی  لازم را ندارند و دوم این‌که، خانواده‌ها درباره فرزندپروری آموزش نمی‌بینند. وی می‌افزاید: هم‌اکنون قوانین خوبی برای دفاع از حقوق کودکان و نوجوانان وجود دارد و ما می‌توانیم علیه والدین حکم قضایی بگیریم اما بسیاری از خانواده‌ها از این قانونی بی‌اطلاع‌اند. درخواست بهزیستی از پلیس فتا رئیس اورژانس اجتماعی کشور درخواستی هم از پلیس فتا دارد: «در ماه‌های اخیر بیشتر کودک‌آزاری‌ها به جای تماس تلفنی با 123، از طریق فضای مجازی رسانه‌ای شده و به همین دلیل کار ما برای پیدا کردن آدرس این موارد سخت شده است.  در مواردی ما مجبور شده‌ایم بر اساس حدس و گمان از روی لهجه افراد حاضر در فیلم، تیم‌های چند استان را پای کار بیاوریم تا آدرس‌ها را پیدا کنیم. اما پلیس فتا به دلیل دسترسی به آی.پی‌ها می‌تواند کمک حال بهزیستی باشد تا شناسایی‌ها سریع‌تر انجام شود».