نگاه ابزاری سیاسیون به چهره های مطرح

نادر صادقیان‪-‬ مدت زمان کمی به پایان دولت حسن روحانی باقی مانده است. این دولت هم مانند سایر دولت ها وقتی به پایان کار خود نزدیک می شود گویی مسائل و اتفاقات کشور برای شان بی اهمیت می شود. حتی چهره های مطرح کشور را(ورزشی ،
هنری، علمی) که به هنگام انتخابات ،نقش موثری را برایشان ایفا می کنند را بعد از مدتی از یادها می برند. در صورتی که تا آخرین لحظه که مسئولیتی را بر عهده دارند باید وظایفشان را به درستی انجام دهند. اما معمولاً این اتفاق نمی‌افتد مثلاً بعد از فوت مهرداد میناوند شاهد بودیم که مسئولان، خانواده ایشان را تنها گذاشتند به طوریکه سبب گلایه دوستان این بازیکن با اخلاق شدند اما نکته اینجاست که اگر این
بی توجهی به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی و به سبب
جلوگیری از شیوع بیماری کرونا اتفاق افتاده باشد امری است منطقی در غیر این صورت توجیه ناپذیر است. به طور کلی باید بگویم که متاسفانه نگاه برخی از سیاستمداران به چهره های


شناخته شده چه هنرمند و چه ورزشکار، نگاه ابزاری،
مقطعی و انتخاباتی است. علت این امر هم این است که در کشور ما نظام حزبی وجود ندارد و این جریان های سیاسی به صورت
فصلی ،تبلیغاتی و ابزاری سعی می کنند که در نبود احزاب و نیروهای سیاسی از چهره‌های مطرح ورزشی، هنری و علمی برای رسیدن به مقاصدشان استفاده کنند مسئله ای که کاملاً ناپایدار و غیر اصیل است. به نظر من در این جریان خود نخبگان، هنرمندان و ورزشکاران مسئولند که نباید
به نگاه هایی از این دست تن بدهند. اصولا کار برخی از سیاسیون این است که چهره‌های شناخته شده را ابزاری برای رسیدن به قدرت کنند. از همین رو اگر هنرمندان متوجه این موضوع نیستند که بدا به حال شان اما اگر متوجه هستند و تن می دهند بدتر به حالشان.