جدل غیر لازم

بابک خطی ‪-‬ کشور ما چون تمام کشور‌های دنیا در چالشی سخت در برابر کووید۱۹ قرار گرفته‌است. در این میان در عین رعایت‌ پروتکل‌های پیشگیری اولیه، گام بزرگ دانشمندان در تهیه واکسن ضد کرونا مایه امیدواری و مسرت جامعه جهانی گردیده است.
کشورهای مختلف پس از بررسی انواع گزینه‌های واکسنی، نوع مورد نظر خود را انتخاب کرده و می‌کنند. تزریق و توزیع رایگان این محصول بین مردم هم کمابیش درکشورهایی شروع شده است.
به طور خلاصه برای ساختن واکسن‌های فعلی کرونا تقریبا چهار روش و منبع وجود دارد: استفاده از یک یا چند قطعه ژنومی ویروس کرونا(mRNA)، استفاده از ویروس برای انتقال قطعه ژنتیکی
‏(Vira- Vector)، فرم ضعیف شده و غیرفعال شده ویرووس (Whole-Virus ))و استفاده از قسمتی از پروتئین ویروس (Protei- Based).


تمام این روش‌ها با تحریک سیستم ایمنی وظیفه خود را انجام می‌دهند و هریک از شرکت‌های تولیدی دارو و واکسن طبعا از یکی از این پروتکل‌ها برای ساخت واکسن کووید استفاده می‌کنند. مرحله بعد شروع یک راه مفصل در فازهای مختلف برای تایید واکسن است. فازهایی که هر چند به خاطر خطیر بودن ویروس تخفیفاتی برایش لحاظ شده، اما وجود حداقلی از آنها، کاملا ضروی است.در مرحله آخر تایید سازمان‌های بهداشتی ملی و جهانی لازم است تا اعتماد عمومی و اعتبار آکادمیک شرکت‌های سازنده تحت یک نظارت بی‌طرفانه کسب گردد.
جنگ تایید این واکسن و تکذیب آن واکسن، چنانکه از قسمت‌های مختلف وزارت بهداشت به گوش می‌رسد به هیچ وجه شایسته یک مسئله مهم مرتبط با سلامت
جامعه نیست.
من این واکسن را می‌زنم، من این واکسن را نمی‌زنم، تو شانی برای تایید واکسن نداری، من شان دارم، مدرک من قشنگ‌تره!، مشاور من زرنگ‌تره! و...که از تریبون‌های غیرتخصصی و گاهی صفحه‌های شخصی بیان می‌شود، هم مایه نگرانی‌های جدی در مورد درستی روند انتخاب واکسن مناسب توسط وزارت و هم باعث تشویش ذهن جامعه آسیب‌دیده از کرونا است.
اگر برای تصمیم سازان تهیه واکسن در وزارت بهداشت منفعت شخصی احتمالی مطرح نباشد که فرض بر این است که در چنین جایگاهی اصلا وجود ندارد، تایید نوع واکسن یا واکسن‌های لازم در فضایی کاملا علمی و بدون حاشیه قابل انجام است و بهتر است هر چه زودتر به این تکه‌پرانی‌های طعنه دار بی‌حاصل و جنگ واکسنی پایان
داده شود.
در کشور یک وزارت بهداشت و یک ستاد ملی مبارزه با کرونا وجود دارد که حداقل انتظار از آن یک خروجی شفاف و علمی بوده و اکنون جایی برای نواختن سازهای ناکوک درون وزارتی
نیست.
انتخابی که مبتنی بر شواهد بوده، محملی برای کنایه زدن و هل‌من مبارز طلبیدن یا تسویه احتمالی حساب‌های قدیمی اجزاء مختلف وزارتخانه با هم در فصاهای رسانه‌ای غیرمرتبط
نیست.
در این میان جامعه پزشکی -خصوصا قسمتی که به ایمنی‌شناسی و ویروس‌ شناسی اشتهار دارد- وظیفه دارد با به روز نگه‌داشتن خود در این مهم، هم یاریگر و راهنمای انتخاب‌ وزارتخانه بوده، هم نقش تریبونی موثق جهت اطلاع‌رسانی به مردم را ایفا کند.