روزنامه ایران
1399/11/15
روزی برای پاسداشت یک عمر مهربانی مادر
مهسا قوی قلبخبرنگار
هر سال به مناسبت روز مادر خیابانها شلوغ و پر ازدحام میشد. یکی برای قدردانی از مادرش گل میخرید و دیگری شیرینی. برخی هم به پاس محبتهای بیدریغ مادر هدیهای به فراخور حال و روز جیبشان تهیه میکردند. اما آنچه در همه این موارد مشترک بود قدردانی از فرشتهای بود که نام مادر بر او نهادهاند. موجودی با شانههایی محکم برای به دوش کشیدن رنج جگر گوشههایش و آغوشی گرم برای دلداری به فرزندانی که گاهی در هیاهوی زندگی فراموشش میکنند و تقدیر و تجلیل از زحماتش را به روز مادر موکول میکنند. امسال اما ویروس کرونا حکم به جدایی داده است . هر دورهمی حتی از نوع خانوادگی میتواند داغ عزیزی را بر دلمان بنشاند.
هرچند این ویروس منحوس یکسالی هست که سبک زندگیمان را تغییر داده و دید و بازدیدها را به تماس تلفنی یا ویدیو کال بدل کرده اما پذیرفتن تنهایی مادران آن هم در روز مادر کمی دشوار است. واقعیت اما آنقدر تلخ است که میتواند هر شیرینی را به کاممان تلخ کند. کووید ۱۹ میتواند داغ جانسوز از دست دادن مادر را بر دل فرزندان بگذارد، پس نباید آن را دستکم گرفت و حضورش نباید برایمان عادی شود. این روزها خیلی از ما به فکر این هستیم که چطور میتوانیم روزمادر را تبریک بگوییم بدون اینکه مبادا آلودگی را به مادرمان انتقال دهیم یا ناخواسته ویروس را میهمان خانهاش کنیم اما در این میان خیلیها بهخاطر شیوع کرونا عزیزان خود را از دست دادهاند و از نعمت مادر بیبهره ماندهاند. امسال بیماری کووید 19، داغ زیادی را بر دلهای فرزندان بیمادر گذاشته است. وقتی از مهران میخواهم درباره روز مادر و مادرش صحبت کند، اشک از گونههایش سرازیر میشود، صدای خندههای دخترکوچولویش هم جلوی اشک چشمانش را نمیگیرد، او میگوید: «هرسال این روزها فکر خرید هدیه بودم، همیشه گل هم میخریدم، آخه مادرم عاشق گل و گلدون بود، بیشتر سعی میکردم، گلدون بخرم، همیشه هم میگفت که مادر چرا زحمت کشیدی تو خودت گل زندگی منی، اما برق چشماش یادم نمیره، حیف که خاموش شد، تازه فهمیدم داغ مادر با قلب آدما چه میکنه، سه ماهه که کرونا مادرم را از ما گرفت، دلم نمیخواد روز مادر برسه، باور نمیکنم امسال باید گل رو ببرم سر خاکش، عاجزانه به همه مردم التماس میکنم که این روز را از راه دور به مادراشون تبریک بگن، باید دست به دست هم بدیم تا این بیماری ریشه کن بشه، هر یه نفری که رعایت نکنه، جون عزیزانمون به خطر میفته.» ریحانه هم اوایل شروع شیوع کرونا بود که مادرش را از دست داد، مادر ریحانه بیماری زمینهای هم نداشت و مرگ نابهنگام بهخاطر بیماری کرونا، برای هیچکدام از اعضای خانواده حتی حالا که نزدیک یکسال هم گذشته، قابل پذیرش نیست. از ریحانه میخواهم که از مادرش بگوید، اشک امانش نمیدهد، بیوقفه میگوید: «باور نمیکنم، باور نمیکنم، روز مادر نزدیکه هر سال براش هدیه میگرفتم، مامانم هم کار جالبی میکرد، اون هم برام کادو میخرید، میگفت بهخاطر وجود تو من مادر شدم، نمیتونم با این درد بزرگ کنار بیام، حتی نتونستم بغلش کنم، نتونستم برای بار آخر بوی مادرم رو حس کنم، بیمادری دردیه که درمون نداره، بعد از رفتنش هر روزم غمگین بودم ولی روزمادر یه غم دیگهای داره، مطمئنم هیچکس دلش نمیخواد مادرش رو از دست بده، شاید اگه ما بیشتر رعایت میکردیم و اجازه نمیدادیم مادرمون زیاد بیرون بره، هنوز کنارمون بود، توروخدا به مردم بگید، بیشتر مراقب باشند، کرونا شوخی نیست، یکی یکی عزیزانمون رو از ما میگیره.»
روز مادر را مجازی تبریک بگوییم
تبریک روز مادر بهصورت مجازی با گوشی و لپ تاپ فقط مخصوص خارج رفتهها بود، هرسال به هر سختی با همه توان، کاری میکردیم که حتی با شاخه گلی، حضوری به دست بوسی مادر برویم، کرونا آمد و همه رفتارها باید مجازی شود، حتی تبریک روز مادر!
شادی هم مثل بقیه هرسال، اول برای تبریک روزمادر به خانه مادر میرفت و بعد هم به مادر همسرش سر میزد، امسال اما، روز مادر جور دیگری است: «همیشه خواهرا و برادرا پول میگذاشتیم روی هم و یک هدیه ای برای مادرم میخریدیم اما از اونجا که همه سرکار میریم، جمع شدن توی خونه مادرم اون هم توی این روزای کرونایی واقعاً ریسک داره و خطرناکه، هرچند امسال هم پولامون رو روی هم گذاشتیم و یک انگشتر خریدیم اما تصمیم گرفتیم، بریم پایین پنجره خونه مادرم که خداروشکر طبقه اوله و همونجا روز مادر رو بهش تبریک بگیم، اینجوری هم حضوری مادرم رو دیدیم و هم خطر بردن ویروس به خونه مادر رو نداریم، اتفاقاً برای دیدن مادرشوهرم هم همین قرار رو با خواهر و برادرای همسرم گذاشتیم و روز مادر سر یه ساعتی دم در خونه مادرشوهرم قرار داریم و از پنجره بهش روز مادر رو تبریک میگیم.»
محمد هم که از اول شیوع کرونا بشدت سختگیری کرده و تقریباً به طور کامل همیشه پروتکلها را رعایت کرده، درباره نحوه تبریک روز مادر به ما میگوید: «مادرم ساکن یکی از شهرهای استان گیلانه، هرسال با هر بدبختی که شده مرخصی میگیرم و با خانم بچهها میریم سمت شمال تا از نزدیک روز مادر رو تبریک بگیم، اما متأسفانه امسال بهخاطر بیماری کرونا، مدتها است که نعمت دیدار مادر از من گرفته شده، تقریباً هر یک روز در میون سعی میکنم با مادرم تلفنی صحبت کنم یا تصویری با واتس آپ یا اسکایپ با هم در تماس هستیم، روز مادر هم مجبورم با همین فضای مجازی به مادرم تبریک بگم، البته هدیه روزمادر رو هم فراموش نکردم و همون روز براش پولی کارت به کارت میکنم، همینجا میخوام از سایر هموطنانم عاجزانه خواهش کنم که به مسافرتای غیرضروری نروید، ماهایی که خانوادههامون ساکن شهرستان هستند و خودمون تهران زندگی میکنیم، ماهها است که نتونستیم عزیزانمون رو ببینیم، کمی بیشتر رعایت کنید تا به امید خدا حداقل عید امسال بتونیم خانوادههامون رو ببینیم، پدر و مادرهایی که سالمند هستند و چند ماهه که بچهها رو ندیدند، به مرز افسردگی رسیدند، به خاطر حال این عزیزان هم که شده، بیشتر باید رعایت کنیم.» با همه این اوصاف امسال با همه مشکلات و گرفتاریها بازهم خیلی از بچهها و مردهای خانواده در تدارک خرید اینترنتی هدیه روز زن و روز مادر هستند تا این روز را به یکی از روزهای خاطرهانگیز و فرح بخش زندگیشان ثبت کنند.
سایر اخبار این روزنامه
میلاد باسعادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن و مادر مبارک باد
واکسیناسیون را از پایان بهمن آغاز میکنیم
دعا برای معجزه
بازگشت بودجه به نقطه صفر
روزی برای پاسداشت یک عمر مهربانی مادر
تهیه مکانیسمی برای اقدام همزمان ایران و امریکا
«ای کاش»های آقای نمایش ایرانی
کیف پولم را پشت کنتور مخفی کرده ام
کرونا؛ اپیزود مشترک جشنوارههای استانی فیلم فجر
سه چالشی که تجارت روسها با ایران را نامطمئن کرده است
گزارش به مردم درباره واکسن
حرمت مقام مادر کلیشهای یا واقعی؟
اصلاحاتی که کمیسیون تلفیق از قلم انداخت