روزنامه جوان
1399/11/15
وقتی «لاتها» با پهلوانان مقایسه میشوند
گویا برخی از حضور روی نیمکت استقلال و پرسپولیس تنها برای خودنمایی، خودستایی و دیده شدن بهره میبرند که اتفاقاً انتخاب کاملاً درستی است، چون خوب هم دیده میشوند و ظاهراً هرچه هم که دوست داشته باشند بدون کوچکترین منعی میگویند. آنچه این روزها دیده میشود مصاحبهها و حرفهای رگباری و بدون منطق کسانی است که متأسفانه سکاندار هدایت دو تیم پرطرفدار فوتبال کشور هستند؛ کسانی که از سر ناچار و اجبار و البته لابیهای پنهان به جایگاهی بزرگ رسیدهاند و حالا گویی که فرصتی برای انتقام گرفتن پیدا کرده باشند، با قدرت تمام به همه میتازند و هرچه دلشان میخواهد میگویند بدون اینکه حاضر باشند ذرهای تقصیر را متوجه خود بدانند؛ یکی برای وزیر ورزش خط و نشان میکشد و دیگری با توهم یک توطئه جهانی علیه خودش از روز اول همه را متهم میکند به اینکه باعث شکستها و نتیجهنگرفتنهای تیمش هستند.اما جدای از تمام اظهارنظرهایی که تاکنون از سوی این مثلاً مربیان دیده و شنیدهایم، آنچه در ساعات پایانی دوشنبه شب در آنتن زنده رسانه ملی دیده شد، یک فاجعه بود. دوشنبه شب روح پهلوانی که ورزش ایران به آن میبالد خدشهدار شد. اینکه چرا سرمربی یک تیم آن هم در آستانه دو بازی حساس تیمش در پایان نیمفصل باید در آن ساعت شب به جای ریکاوری فکری و استراحت برای برنامهریزی بهتر در امور فنی تیم در برنامه زنده برای رقبا کلکل میکند بماند برای مباحث فنی، اما اینکه چرا او باید به زمین و زمان بد و بیراه بگوید و در نهایت هم یک شرور بدنام و معلومالحال را با پهلوانان بنام و مردمدار این دیار از پوریای ولی گرفته تا جهان پهلوان تختی مقایسه کند، اتفاقی است که به نظر میرسد سکوت در خصوص آن باعث وقیحتر شدن این تازه از راه رسیدهها خواهد شد. جالب اینکه مجری منفعل برنامه هم بدون کوچکترین دخالتی میکروفن و آنتن را در اختیار میهمانانی از این دست قرار داده و صرفاً شنونده است تا آنها هر چه دلشان میخواهد بر زبان بیاورند و بروند و او در نهایت به این بنازد که آمار پیامکهای ارسالی برنامهاش رکورد زده است!
مقایسه یک لات بیسر و پا با بزرگمردان ورزش این سرزمین اتفاقی زشت بود، هرچند با این وضعیت باید منتظر اتفاقات و رفتارهای بدتر و وقیحتر هم باشیم، همان روزهایی که همین آدمها بیمحابا به یکدیگر تاختند و الفاظی را در زمین مقدس ورزش به کار بردند که گوشها از شنیدنش سرخ شد، میشد تصور این روزها را داشت، اما نه برخوردی صورت گرفت و نه اتفاقی افتاد تا متوجه شوند میدان برای تاختوتازشان خالی است و میتوانند کنار آدمهای لات و بیسروپا بایستند و لبخندزنان عکس یادگاری بگیرند و بعد باز هم وقیحانه تقصیر را به گردن این و آن بیندازند.
آنچه امروز عیان شده، وقاحتی است که البته پیش از این هم در جمع فوتبالیها بود و فقط عیان نمیشده، یادمان نرفته که دو سال قبل کاپیتان یکی از پرهوادارترین تیمها و قهرمان چند دوره لیگ برتر چگونه در غم کشته شدن یکی از اشرار پایتخت مرثیهسرایی کرد و خود را «داداشی» او خواند یا یادمان است که چگونه خواننده زیرزمینی و معلومالحال با تیم پرهوادار پایتخت تمرین کرد. نکته این است که آن روز جلوی این کارها گرفته نشد تا امروز شاهد علنی شدن این اتفاق زشت باشیم؛ اتفاقی که مقصران آن حتی از عذرخواهی هم ابا دارند و به راحتی جایگاه پهلوان و پهلوانی در ورزش را خدشهدار میکنند.
میدان ورزش میدان پاک و مقدسی است که متأسفانه این روزها در اختیار عدهای است که ظاهراً چندان اهمیتی به این دو مهم نمیدهند و این نیست جز ثمره سوءمدیریت حاکم بر ورزش و فدراسیونی که حتی کمیته اخلاقش هم نمیتواند با این بیاخلاقیها و بیفرهنگیها به درستی برخورد کند.
سایر اخبار این روزنامه
سومین پهپاد اسرائیلیها هم در غزه ساقط شد
آب دهان «شیشلیک» روی صورت فرودستان
چرخش ناگهانی ظریف از «اول امریکا»
«رعد» پلیس بر سر ۷۴۶ سارق
وقتی «لاتها» با پهلوانان مقایسه میشوند
واکسیناسیون در فروردین ماه با واکسن ایرانی
آبشخور پزشکان غربپرست کجاست؟!
خانواده کامل دیگر در دسترس نیست!
این بودجه درستبشو نبود
هیاهوی ابتکار در پشت صحنه
افقهای روشن در دهه پنجم انقلاب اسلامی